Кање покажува каде води троловската политика на десницата

На скеч на германското комичарско шоу „Browser Ballett“, човек во нацистичка униформа, скоцкан со чизми и црвена свастика на раката, маршира на улица во 1933 година кога друг маж саска: „Нацист“. Нацистот, вознемирен од навредата, се соочува со него.

„Кога ви снемува аргументи, лесно е да играте на нацистичката карта“, вели нацистот. Тој продолжува: „Само затоа што некој не го дели мејнстрим мислењето, тој не е автоматски нацист“. Вознемирен, другиот човек одговара: „Но да се биде нацист е веќе мејнстрим. Вие националсоцијалистите веќе ја имате моќта“. На што нацистот, со скромна насмевка, вели: „Ах, заборавив. Во вашиот свет, сите се нацисти“.

Тоа е совршена сатира за тоа како функционира модерната десница. Десничарот започнува со фанатична провокација и, кога е искритикуван, се преиначува во фабричката поставка на тврдење е прогонуван, и на обвинувања за претерана чувствителност. Тој ужива во моќта што ја акумулира дури и кога се претставува како жртва. Оваа динамика е особено очигледна откако музичарот Кање Вест, кој сега се води како Је, ја објави својата намера да “death con 3 on JEWISH PEOPLE.”*(направи правописна грешка, и го замени дефкон - статус на подготвеност со death con 3 - мислејќи дека значи дека ќе изреагира бурно, насочено кон Евреите)

Обично, мејнстрим конзервативците се малку повеќе нијансирани во нивниот антисемитизам. Тие го осудуваат луциферскиот марионетски мајстор Џорџ Сорос или, како што направи Доналд Трамп во реклама за кампањата во 2016 година, со слики на истакнати Евреи во финансиите, се однесуваат на „оние кои ги контролираат лостовите на моќта“ и „глобалните специјални интереси“. Марџори Тејлор Грин ги припиша шумските пожари во Калифорнија во 2018 година на вселенските ласери контролирани, делумно, од банкарското семејство Ротшилд. Даг Мастриано, републиканскиот кандидат за гувернер на Пенсилванија - а не, општо, противник на религиозното образование - неодамна го нападна својот демократски ривал Џош Шапиро што ги испрати своите деца во „ексклузивно, елитно“ еврејско дневно училиште, велејќи дека тоа покажува „презир кон луѓето како нас“.

Таквата инсинуирачка реторика им овозможува на републиканците да разговараат со антисемитизам , и потоа да се навредуваат кога другите луѓе ќе забележат. Самото омаловажување тогаш станува дел од политичката порака: Тие луѓе повеќе нема да ви дозволуваат ништо да кажете! Вообичаено, овој перфоманс, зависи од јазикот со барем трошка двосмисленост, што му дозволува на говорникот да усвои став на наметната лажна наивност. „Очигледно сега е некој вид на расистичка работа ако зборувам за училиштето“, се збуни Мастријано.

Је, како и да е, не бере гајле за двосмисленоста. Минатата недела, откако Шон Комбс, раперот познат како Диди, го критикуваше Је за неговите „White lives matter“ (белите животи се битни) маици, Је ги објави пораките од нивниот разговор на Инстаграм во која го обвини Комбс дека е контролиран од Евреите. Тоа доведе до замрзнување на профилот на Инстаграм на Је, па тој отиде на Твитер, каде што беше пречекан од веројатниот иден сопственик на сајтот, Илон Маск. Таму, откако ја објави својата вендета против еврејскиот народ, Је ни се обрати директно: Вие дечки, си игравте со мене и се обидувавте да ме ставите на црна листа, како секој кој се спротивставува на вашата агенда“.

Ако републиканците беа способни за чувствување срам, можеби ќе почувствуваа нешто. Је, кој уште одамна го прифати Доналд Трамп, штотуку даде интервју со Такер Карлсон во кое тој ја осуди „безбожната агенда“ на медиумите и даде осуда против абортусот. Секогаш жедни за селебрити валидација , конзервативците го проголтаа интервјуто. Твитер профилот на „Republicans on the House Judiciary Committee“(Републиканци на Домот на комитетот за правда“ напиша на Твитер: „Кање. Илон. Трамп“. И сега, еве, Је го покажа, на начин кој не е исполиран, што подразбира неговото десничарско преобраќање. (Како што се испостави, Карлсон веќе знаеше; Vice оттогаш откри дека најпараноичните и најнеприкосновените коментари на Је биле изземени во монтажата од интервјуто.)

Не е изненадувачки што малкумина конзервативци брзаат да се дистанцираат од Je, посветени како што се, и да го бранат своето право за злоставување на нивните непријатели без последици. На крајот на краиштата, антисемитите можеби се оригиналните тролови. Како што напиша Жан Пол Сартр во „Антисемит и Евреин“, првпат објавен на англиски во 1948 година, антисемитите „знаат дека нивните забелешки се несериозни, отворени за предизвик. Но, тие се забавуваат, зашто нивниот противник е должен да ги користи зборовите одговорно, бидејќи верува во зборови“. Антисемитите беа тие кои ја усовршија позата на исклучиво поставување на прашања; негирачот на холокаустот Дејвид Ирвинг славно побара Дебора Липштад, учена во областа на холокаустот, да дебатира со него.

За да се критикува Јe, треба да се признае дека постои такво нешто како одење предалеку и дека има вредности повисоки од надмудрувања со либералите. Неколку конзервативци го направија стожерот; водителите на „Fox & Friends Weekend“, кои претходно ја осудија суспензијата на Инстаграм на Је, ги нарекоа неговите твитови „грди“ и „несреќни“. Други, пак, останаа на типичното десничарско сценарио.

На Твитер, Тод Рокита, државниот обвинител на Индијана кој последен пат беше во вестите за напад на лекар кој извршил абортус на 10-годишна жртва на силување, ги обвини медиумите дека го таргетираат Је поради неговото „независно размислување“ и дека „има спротивставени мисли од нормата на Холивуд“. (Подоцна додаде дека дава „100 проценти поддршка за еврејската заедница и Израел“.) Десничарската медиумска фигура Кендис Овенс - која носеше кошула „Белите животи се важни“ заедно со Је - го канализираше „Browser Ballet“, глумејќи огорченост што Је го толкуваат како антисемит, човек кој ветува дека ќе води своја лична војна против еврејскиот народ.

„Прво и најважно, што е „death con 3“? праша таа. „Дали мислеше на Def Con 3? Што би било позиција на воена одбрана, а не навреда - за оние од вас кои се навредени. Воена одбранбена позиција“. Таа, огорчена, додаде: „Како да не можете да го изговорите зборот „еврејски“ без луѓе да се навредат“.

Апсурдизмот овде е мрачно смешен, но не треба да нè одвлекува од сериозното нешто што се случува. Она што е впечатливо за голиот антисемитизам на Је не е тоа што тој ја преминал границата, туку тоа што, за некои од неговите моќни сојузници, не ја поминал. Твитот од републиканците, до моментот кога го пишувам ова, не е симнат. Во понеделникот вечерта, Овенс беше во емисијата на Карлсон - една од најгледаните кабловски вести во земјата - го пофали Је што се залага за угнетените белци. Неговите твитови за Евреите не ги споменаа.

Мишел Голдберг е колумнист на Opinion од 2017 година. Таа е автор на неколку книги за политика, религија и женски права и беше дел од тимот што ја доби Пулицеровата награда за јавна услуга во 2018 година за известување за сексуално вознемирување на работното место. @michelleinbklyn