Монодрама „Сите најубави нешта” со Игор Ангелов: Интимна лекција за животот, болката и радоста

📍 29 мај (четврток) | 20.00 часот; КСП Центар Јадро.

Во време кога темите за менталното здравје сè уште се опкружени со тишина, осуда или несигурност, монодрамата „Сите најубави нешта“, работена според текст на британскиот драматург Данкан МекМилан, претставува редок театарски настан што со топлина, хумор и искреност ја отвора оваа комплексна, а сепак длабоко човечка тема.

Преведена и адаптирана на македонски јазик, во режија на Дејан Пројковски, оваа монодрама ќе биде изведена од Игор Ангелов – еден од најпознатите актери на македонската сцена, кој во изминативе години особено се докажа во проекти што бараат емотивна длабочина, директност и поврзаност со публиката.

„Сите најубави нешта“ започнува со една наивна, дури и детски едноставна идеја – правење список на нешта поради кои вреди да се живее. Оваа потреба произлегува од болното, но животно искуство на дете кое се соочува со обид за самоубиство на својата мајка. Неговата реакција е да создаде список на радости: од сладолед, преку балони, до смеата на куче. Со текот на времето, списокот станува поголем, посложен, подлабок. И во тоа растење на списокот се одразува и растењето на детето кое се бори да ги разбере светот, болката, и родителот кој страда.

Токму преку оваа основна наративна линија, монодрамата ја отвора темата на менталното здравје, семејната траума, но и на човечката способност за емпатија, адаптација и отпорност. Претставата е еден вид театарска психотерапија, но без дидактика, без поука – туку со искреност, несигурност, хумор и сочувство.

Еден од најкарактеристичните елементи на оваа монодрама е начинот на кој публиката е вклучена во самата изведба. Од самиот влез во просторот, посетителите не се само гледачи – тие се дел од списокот. Добиваат мали задачи, понекогаш имаат кратки реплики, нивната енергија и одзив стануваат материјал од кој се гради секоја изведба.

Игор Ангелов, кој со години е активен на сцената, тука се покажува не само како актер, туку и како присутен човек – некој кој знае да чита простор, гестикулации, молк и смеа. Тој не игра улога, туку ја живее приказната на ликот, се движи заедно со публиката низ спектарот на емоции: од неудобност, преку катарза, до смирување.

„Се работи за посебно интимно театарско искуство… гледачите се смеат и плачат, непријатно им е и се збунети, се радуваат и препознаваат и се поттикнати да размислуваат за значењето на среќата и животот“, вели самиот Ангелов. Таа мешавина на емотивни состојби не е случајна – таа е суштината на претставата.

Иако темата што ја отвора „Сите најубави нешта“ е длабоко емотивна и трагична, стилот на раскажување е лесен, топол и со многу хумор. Претставата не е мрачна. Напротив – таа е светла. Потсетува дека хуморот е често најсилниот механизам за справување, дека смеата може да биде мост помеѓу две тешки точки во душата.

Во еден од најтрогателните моменти, ликот вели: „Направив список на сите најубави нешта… за да ѝ покажам на мајка ми дека има причини да живее. Но вистинската вистина е дека тој список ми беше потребен мене.“ Тоа е момент на препознавање – кога гледачот сфаќа дека секој од нас понекогаш води ваков список, свесно или несвесно.

Монодрамата „Сите најубави нешта“ ја доби првата награда од публиката на 25. Интернационален фестивал на монодрама во Битола, кој се одржа во мај 2024. Ова признание е значајно, не само поради компетитивноста на фестивалот, туку и поради тоа што токму публиката – онаа која е толку клучна во оваа форма на театар – ја избра претставата за највпечатлива.

На крајот на ова интимно патување низ зборови, спомени, гестови и погледи, „Сите најубави нешта“ остава чувство на олеснување. Не затоа што нè измамила дека животот е лесен. Туку затоа што нè потсетила дека е убав, дури и кога е тежок. Дека малите нешта се суштински. Дека листа од „најубави нешта“ може да биде мапа за преживување, за благодарност, за љубов.

На 29 мај во 20.00 часот, оваа монодрама ќе има нова изведба. Без разлика дали ја гледате за првпат или веќе сте ја доживеале, секоја претстава носи нова нијанса – затоа што се случува во живо, со нова публика, со нова енергија. И секоја изведба е можност за да се додаде нова точка на нечииот личен список на убави нешта.