„Состојбата на нештата - Возила“ на Наташа Гелева пристигнува во Струга: фотографии за распадот и присуството

Изложбата „Состојбата на нештата - Возила“ на фотографката Наташа Гелева ќе биде поставена во фоајето на Н.У. Центар за култура ,,Браќа Миладиновци” во Струга во 19 часот.

Станува збор за внимателно избрана серија од околу 30 фотографии во формат 30x45 см, создадени низ неколку години континуирана работа и набљудување.

Доследна на нејзината перспектива која го слави чудното и чудноватото, традиционалниот пристап кон автомобилската фотографија, каде возилата се во центарот на вниманието, фетишизирани и сексуализирани како проекција на машкиот поглед на сопственото либидо, симболи на брзина, моќ, Гелева нуди тивка, но моќна контрапозиција.

Возилата во нејзините кадри не се субјекти на обожување, туку дел од пејзажи што сведочат за распад, запоставеност и минливост. Понекогаш замрзнати во состојба на полуисчезнатост, како слеани со сопствената околина, овие објекти стануваат носители на тишината — на сѐ она што некогаш било, и веќе не е. Преку „Состојбата на нештата - Возила“, Гелева продолжува да ја истражува естетиката на отпаднатото, она што е оставено, одминато, потценето или едноставно заборавено.

Во овој серијал, уметницата наоѓа радост во напукнатоста на времето, а во распаднатите возила — документ за еден животен циклус, за отфрлените машини како отелотворување на човечкиот страв од сопствената непотребност. Нејзиниот фотографски јазик останува посветен на апсурдот како уметничка истина, каде предметите зборуваат тивко, но со длабока емоционална резонанца.

Сашо Насковски за „Возила“: Смртноста како визуелна тема

Во критичкиот осврт на изложбата, Сашо Насковски пишува:

,

„Понекогаш се чини дека уметникот следи една тема во текот на својот живот и таа се манифестира во различни форми. Гледајќи ги изложбите Елегија за старата железничка, Хомо натура – хомо технологикус, Излишно, видеото И фабриките имаат душа – се провлекува заедничка нишка: смртноста, ефемерноста, ранливоста, емпатијата кон отфрленото, деструктивната сила на конзумеризмот.“

Насковски ја чита „Состојбата на нештата - Возила“ како естетска елегија за еден свет кој умира полека — не во експлозија, туку во тишина. Возилата не се прикажани како симболи на моќ, туку како сведоштва за употреба, истрошеност и неважност, за краткотрајната слава на предметите (и луѓето) во современото општество:

„Во серијава не се гледаат скапи или нови автомобили. Сликите се на стари, отпаднати возила, често прикажани како дел од околината, слеани со неа. Фотографиите не се посветени на деталите од машината, туку на целината – односот помеѓу објектот и неговиот контекст. Така, автомобилот станува метафора за телото, за истрошеноста, за поминувањето.“

Оваа симбиотска врска помеѓу возилата и нивната околина е во срцето на изложбата. Насковски додава:

„Понекогаш возилата се толку камуфлирани што стануваат тешко препознатливи – дел од пејзажот, а не централен објект. Таа избалансираност ја избегнува експлицитната моќ на просторот и го нагласува контекстот како коавтор.“

Апсурдизмот како отпор и утеха

Со „Возила“, Наташа Гелева ни го покажува светот што лежи покрај автопатот на интересот — оној свет што повеќето го гледаат, но не го забележуваат. Во распаднатите машини таа гледа метафора за живеењето: за тоа како нештата се користат, забораваат, и понекогаш, токму во својата запуштеност, стануваат најискрено убави.