Гловер версус Гамбино

Следното интервју доби доста негативно внимание поради коментарите за црните жени (Гловер е оженет со бела жена). Штета - затоа што си поставува прашања кои нѝ се битни во моментов. Сигурно многу добро знаел што прави со потегнување на тие прашања.

Штета, штета,штета…

***

Доналд Гловер е човек со многу личности, фази, епохи, реинкарнации. Тој е писателот на комедии, кој си ги остреше забите во скеч групата Дерик комедија (Derrick Comedy) и го усоврши својот занает во собата на писатели на 30 рок (30rock). Тој е и актерот кој стана ѕвезда како една половина од глупав броманс на култниот ситком Заедница (Community), и кој прштеше со харизма како Ландо Калисијан во Соло: Приказна од Војна на ѕвездите (Solo: A Star Wars Story). Тој е и музичарот, попознат како Childish Gambino, кој започна како рапер што сакавте да го мразите на албумите Camp и Why the Internet, а потоа ги замолкна своите критичари на фанки, жестокиот Awaken, My Love! Тој е авторот кој создава и глуми во Атланта, консензуално најдоброто шоу на телевизија откако дебитираше во 2016 година. А потоа, тука е архитектот, кој ги гледа сите аспекти на уметничкото изразување како дел од поголема област на влијание и кој е желен да заведува колку е можно повеќе. Од својата фарма, каде што ги става завршните допири на неговата претстојна серија на Амазон, Господин и г-ѓа Смит, 38-годишниот татко на три деца го расклопува својот ум на Вили Вонка на некој што точно знае кои нишки да ги повлече: самиот себе.

АДАМ ВРЕЈ ——— ОНАЛД ГЛОВЕР: Добро, каде сме сега?

ДОНАЛД ГЛОВЕР: На мојата фарма.

Убаво е.

Да. Сакам фарми. Ги сакам нејзините продукти. Ги имаме сите овие плодови, пчели. Нашата крава е трудна, па ќе имаме млеко уште малку. Ме прави среќен.

Што е ова на масата?

Танџело(цитрус). Ги сакам. Овие и црните дудинки можеби ми се омилени. Кои нема да бидат зрели некое време. Но, тие се навистина добри. Моите деца седат под дрвото и збрлавуваат.

Со оваа позадина, изгледате како барон или нешто oд тој тип.

Ова е едно парче од Боуд што го дава тој впечаток. Му дадов француски шмек со капата. Тие штотуку отворија продавница во Л.А.

Слушнав. Дали вака се облекувате најчесто?

Кога сум овде. Ми се допаѓа да бидам функционален. Мојата партнерка, таа многу слика, па да можеш да се допреш од некоја боја. И со децата мора да носите работи кои ќе изгледаат подобро како стануваат повалкани.

Да, прво прашање, зошто сакаше да го направиш ова? Претпоставувам дека не сакам интервјуа и се запрашав: „Зошто не сакаш интервјуа?“ И мислам дека дел од тоа е што прашањата обично се исти. На овој начин можам да добијам прашања што обично не ми се поставуваат. Не мислите дека ова е измислено? Мислам дека не е посмислено од кое било друго интервју. Во ред. Запишав некои работи за кои размислував. Ќе се обидам да немам многу дополнителни прашања за да можеме брзо да одиме. Кул? Одлично. Одлично. Како се гледате себеси? Во која смисла? По кого ја моделирате вашата кариера? О. Вили Вонка. Тоа е светот што ми се допаѓа. Ја имате вашата фабрика, правите нешто, ја гасите, а потоа ја затворате продавницата за јавноста некое време. Дали затоа приватноста ви е толку важна? Не мислам дека животот е реален освен ако некои работи не се само за тебе. Работи кои не треба или не можат да се споделат. Мислам дека на помладата генерација ќе и биде тешко да разликува дали нешто е за нив или за другите, и мислам дека тоа би можело да се игра како намалено чувство за себе. Навистина треба да знаете што би правеле ако никој друг не гледа. Како приказната за Роберт Редфорд кога вратата од лифтот се затвора и некој го прашува: „Дали си ти вистинскиот Роберт Редфорд?“ И тој рече: „Само кога сум сам“. Точно. Мислам, како би знаел поинаку? Кое е последното поетско нешто што сте го виделе или слушнале? Го легнав син ми пред неколку ноќи и го прашав на што мисли. Тој рече: „Размислувам за последниот долг сон што некогаш ќе го имам“. Тоа е прогонувачки. Мислев дека е убаво. Дали сè уште правите музика? О да, цело време. Рапував многу. Продуцирање. Повторно е забавно. Правев соработки. Некој за кој можете да зборуваш? Направив една што мислам дека нема да излезе. Мислам дека уметникот, или менаџментот на уметникот, мисли дека стихот е премногу контроверзен.

. Дали сте загрижени дека ќе бидете „ откажан“?

Мислам дека тоа е играта. Многу луѓе овде се познати личности. Значи нивната вредност е во тоа што луѓето ги сакаат. Верувам дека мојата вредност е во мојата визија. Затоа морам да направам нешто доволно добро и само да бидам човек. Можеш да бидеш распнат за било што, било тоа да е вистина или не. Што мислите за „кансел„ културата? Бљак. А може не? Што? Јас само ... Угхх... Па, ти кажа нешто за тоа во твоите твитови. Доста твиташе во последно време. Тоа не беше за култура на откажување. Мислите дека многу твитав? Би рекол повеќе од вообичаено. Вие не сте љубител на интернет. Не. Претпоставувам дека не сум. Мислам дека уметниците треба да го толкуваат светот околу нив. И интернетот не е свет за мене. Дали намерно го смени твојот пристап кон социјалните медиуми? Бев некако целисходен. Роден сум во 80-тите, па имав добар контекст за тоа како се чувствувам без него. И без него се чувствував подобро, па престанав. Интернетот се движи како дрога. Убрзувач. Не знам. Што мислите, како се чувствуваат твоите врсници за нивниот однос со него? Сите што ги среќавам и кои се активни на интернет изгледаат уморни во реалниот живот. Луѓето велат дека сега си „разбуден“(woke). Јас не сум. Само што пораснав. Можеби, но се чинеше дека твојата работа има социополитички наклон во исто време кога таа почна да станува попопуларна. Мислам дека тоа не е вистина. Луѓето не размислуваат за животот како ние порано. Затоа што комуницираме онлајн и секој има личен бренд. Ако Малколм Икс беше жив во моментов и го живееше истиот живот, луѓето би рекле дека „се ребрендирал себеси“. Не, тој само беше Малколм Икс. Тој еволуираше преку своето искуство.

Зборувајќи за Малколм Икс, слушна што рекол д-р Умар за тебе? [Се смее] Да. Што мислиш? Тоа е стара снимка. Мислам дека има некои интересни идеи, но за тоа не се согласувам со него.

Мислам дека е интересно да се мисли на бракот како политички чин. Да, претпоставувам. Но, тогаш каде завршува? Како би знаел дали нешто е за мене ако сето тоа е политички чин? Дали се плашиш од црни жени? Зошто ме прашуваш тоа? Чувствувам дека твојата врска со нив одигра голема улога во твојот наратив. Како да ги користиш црните жени за да ја доведеш до знак прашање мојата Црност. Во ред. Дали ќе ги научите твоите деца како да бидат црни? [Се смее] Па, да? Дали некој друг треба да ги научи? Се чувствуваш како твоите мисли за расата Може ли да кажам нешто? Мразам да зборувам за расни теми повеќе од пет минути, освен ако тоа не е со други црнци и/или не се смееме. Може ли да прашам уште едно последно прашање? Тогаш ќе завршам. Дали мислиш дека „Црното“ ја изгуби својата вредност? На кој начин? На кој било начин. Дефинитивно мислам дека е разредено на пазарот. Затоа што секој може да го направи тоа и не мора да биде автентично. Тоа се случува на секои 10 до 15 години. Сепак, мислам дека сега сме на опашката на тој циклус. Дали имаш некој совет како за крајот од овој циклус? Мислам да се фокусирате само на вашата перспектива, а не на вашата „Црност“. Претпоставувам дека во вакуум е полесно да не се фокусираш на вашата црност. Но, светот ќе диктира колку ви е важно на некој начин, нели? Како, дали сакате вашите деца да не се фокусираат на нивната раса? На некој начин не. Но, исто така, не сакам тие да бидат децата со светла кожа кои велат: „Не гледам боја“. Што сакаш да бидат вашите деца? Претпоставувам дека само сакам тие да бидат добри мажи? Но, тие одлучуваат што се тие. Ќе ги сакам без разлика. Што е за тебе добар човек? Некој што се познава себеси. Кој се сака себеси. Татко ми беше навистина нежен со нас. Физички и психички. Во тоа време тоа беше радикално. Навистина ми недостига. Зошто беше радикално? Имав чувство како да е радикално. Веројатно затоа што тој беше единствениот човек што го познавав кој беше таков додека растев. Има физичка опасност во љубовта кај мажите. Ако некој не разбира што чувствува, тоа може да стане насилно. Мислам дека жените обично не мора да се справат со тоа, освен ако имаат работа со мажи. Но, за да бидам јасен, ова не велам дека мажите се лоши, туку световите се само различни.

Зборувајќи за мажи и жени, во моментов работиш на г-дин и г-ѓа Смит. Затоа ли си ја избричил главата? Не. Не морав повеќе да заработувам. Што се случи со Фиби Волер-Мост? Таа требаше да биде voСмит, нели? Да. Но, класичните креативни разлики... Дали ти и Фиби сè уште се пријатели? Што значи да се биде пријател? Сè уште ми се допаѓа. Претпоставувам дека сè уште ѝ се допаѓам. Која е г-ѓа Смит сега? Маја Ерскин. Од Пен15? Ја сакам. Да. Таа е супер. тоа е возбудливо. Навистина го сакам шоуто. Сега го пишувам финалето. Кул. Што значи „култура“ за тебе? Зборот е прекумерно искористен. Но, мислам дека, во својата суштина, културата е само ние да си раскажуваме приказни едни на други, кои сите ги паметиме кога сме биле богови. Сакаш да кажеш како приказни кои сите сме ги заборавиле како богови? Збунет сум. Мислам дека културата е едноставно да си ја кажуваме вистината на себе. Да бидеме присутни но заедно. Го спомнувам Господ затоа што мислам дека не постои „ние“. И така ги правам работите сега. Мислам на моментот кога сакам да се дадам некому. Но, се уверувам дека тој некој сум јас, а не „ние“. Со ниш култура, зошто да се биде релевантен? Мразам ниш. Кога почнував да креирам во раните 2000-ти, ниш беше бранот. Затоа што беше безбедно и можевте да јадете од него. Тогаш можеше многу да јадеш од него. Но, мислам дека тоа не ги предизвика луѓето да сфатат дали се одлични или не. Ова за мене не е работа. Јас сум во играта на влијание. И мислам дека мојот свет е подобар од оној на повеќето луѓе. Затоа, се обидувам да направам повеќето луѓе да веруваат во мојот свет. Тоа е релевантност. Да, но кој е секогаш релевантен? Мислам дека тоа не е нешто одржливо. Можеби зависи од што ти е од важно. Је секогаш е релевантен. Но, по која цена? Дали некој останува релевантен? Кој имал кариера со најодржлива релевантност? Веќе ме прашавте ова. Мислам на вистинска личност. Не фиктивен. Тарантино, претпоставувам. Правите висококвалитетни срања за голема публика, ги својатате и одите по свое темпо. Но, повеќе би сакал да бидам влијателен отколку релевантен. Дали овој одговор го базирате на успех или автономија? Ти го дефинираш успехот. Исто како што ти го дефинирш неуспехот. Значи, навистина се работи за автономија. Многу луѓе што ги гледате на интернет МОРААТ да бидат на интернет. Коментар за Џо Роган, Шапел, Кина, АДОС? Исусе. Избери еден. Шапел тогаш. Па, чекај. Ќе одговорам за сите: Ти си тоа што си. Убаво избегнување. Мислам дека знаеш дека ќе кажам што мислам, само ме молзеш. Па, тоа ме доведува до моето следно прашање: Каква улога игра критиката во вашиот живот? Има добри, има лоши, но повеќето од нив се само недоверливи. Повеќе ми се допадна кога Камп штотуку излезе и се чувствував како сите да ме мразат. Затоа што ќе имаше вистински добар увид и беше полесно да се види кој се занимава со сопствените проблеми со идентитетот, кој навистина ме мрази и кој едноставно не ме сака затоа што не се сакам себеси. Но, сега не можете да верувате во добрите или лошите работи, бидејќи сето тоа е само економијата околу вас. Има пари и моќ во тоа да ве сакаме и мразиме. Треба да се пребара и да се обиде да види дали некој дебатира со добра волја. Интернетот не обезбедува доволно голема количина од тоа. Знаеш што? Сега ќе го дадам одговорот за Џо Роган и Шапел. Многу луѓе веруваат дека и двајцата го прават она што го прават со добра волја. Не е цинично. Тоа не е CNN или Fox. За повеќето луѓе не се чувствува како да се обидуваат да продадат нешто. Луѓето бараат други луѓе со кои ќе комуницираат со добра волја. Бидејќи многу од овој бес е вештачки. Луѓето имаат емоционален дијабетес и не ни го знаат тоа.

Се чини дека критиката е голем мотор во вашата кариера. Да. Нешто од тоа влијае на тебе лично? Како, дали жалите што го направивте Кампот? Воопшто не. Ми се допаѓаат делови од тој албум и научив толку многу. Најчесто тој концепт не ја надминува содржината. Но, кога тие се во рамнотежа, тоа е исклучително моќно. Мислам дека не бев јасен на тој албум и песните не беа доволно привлечни за мене. Направи да се чувствува како новина. Затоа што сега не би пуштил ниту една од песните во кола. Можеби неколку премини. Но, ми овозможи да го направам Because the Internet, за кој мислам дека се покажа како класика. Мислите дека Because the Internet е класика? Тоа е рап ОК компјутер. Претпазлив е по тон и тема и е исклучително влијателен. И знам дека никој нема да ми го даде тоа додека сум жив. Но тоа е вистина. Во некои ваши неодамнешни твитови го референцирате Дејв. Да. Дали не ви се допаѓа таа серија? Не! Ми се допаѓа тоа шоу. Но, ми пречи кога Атланта ја споредуваат со неа. Зошто? Треба да мислите на него како храна. Сакаш да кажеш дека е различен вкус. Не. Иако чувствувам дека вкусот е вештачки во некоја смисла. Органското шоу треба да биде за бел рапер кој е поуспешен од неговите црни врсници од почеток. Затоа што е попристапен. Но, она што тој всушност сака е да биде дел од културата, но неговиот успех го спречува од тоа и многу негови црни врсници и пријатели му замеруваат поради тоа, но исто така чувствуваат дека мора да се заебаваат со него затоа што тоа е добро за нив. Тоа е внатрешната борба што ја гледам. Како и да е. Тоа е Доналд верзијата на Дејв. Да. Потажно е. Што да правиш? Значи, мислите дека Дејв треба да биде вашата верзија на шоуто? Не, треба да биде тоа што е. На пример, луѓето мислат дека сум претенциозен. Можам да бидам сноб. Но, мислам дека во шоу бизнисот или уметноста е важно да се знае разликата помеѓу нештата. На пример, Ентони Бурдејн не беше претенциозен, но тој дефинитивно ја знаеше разликата помеѓу суво старо вагју(јапонско телешко) и плескавица. Ниту едното не е подобро или полошо од другото. Тие се само различни искуства. И јас не би сакал да го јадам секој ден. Но, никогаш не би ги помешал двете. Истото го очекувам и од мојата публика. Се чини дека тоа е многу да се бара од голема публика, нели? Jас не мислам така. Треба да бидете искрени. Особено со другите црни уметници. Затоа што мислам дека сите мислиме дека треба да се поддржуваме еден со друг, што и го правиме, но понекогаш да се поддржуваме еден со друг значи да му кажеме на некого: „Ова не е добро за мене“. И треба да знаеш зошто, а не да бидеш хејтер, а тие критики мора да се сфатат со добра волја. Тогаш можеме да растеме заедно. Потоа можеме да си помогнеме во рецептите. Не им помагате ако мислат дека направиле „софистицирано“ говедско колаче и тоа е навистина домашен сендвич со туна. Повторно, и двете можат да бидат добри. Значи, ако сето тоа е храна, што е Дејв? Тоа е добар хамбургер кој треба да го јадете брзо бидејќи состојките се свежи. Од момче кое не учело во кулинарско училиште, но обрнувало големо внимание на други места за хамбургери и има добри состојки. Плескавиците никогаш не кажуваат умри. Точно. Тоа е одличен бургер. Каква храна е Еуфорија? Навистина добро пресечено пилешко во ресторанот прикачен на стар хотел кој повторно оживува. Има навистина добар вкус и се чувствувате виновни кога го јадете затоа што има foie gras. Но, откако ќе одите таму шест месеци, сфаќате дека секогаш заминувате малку гладни. Дали ви се допаѓа еуфорија? Да, за она што е. Но, мислам дека е време Зендаја да избере и да го остави Сем да дојде во Death Row. Кои се вашите омилени емисии во моментов? Како да со Џон Вилсон и Абот основно. Какви намирници се тие? Ајде да размислам додека го јадам ова [танџело]. Каква храна е Атланта? Сепак, дај ми секунда. Имам добро прашање. Дали Атланта се уште е за н++++ ? [Се смее] Го знаете мемето со Кодак Блек? ДОНАЛД и ДОНАЛД: [Смеејќи се] „Се надевам толку“. Навистина се надевам дека е така. Берберската епизода од втората сезона доби најниска оценка на The A.V. Клуб, но добивав пораки од сите од дома како „Ова е најдобрата“. Ме потсети дека сепак треба да ги направиме и двете. Дали гледате многу телевизија? Не, ми здосадува. Земјоделството - тоа е тоа! Тангелос? Мислам сѐ во врска со земјоделство талент, идеи, моменти. Дали некогаш сте слушнале за Баухаус? Да. Почнав да читам многу за нив и колеџот Black Mountain. Тоа ме натера повеќе да се заинтересирам за земјоделството од темел, особено културата. Ако интернетот е отворена дивина, изградив стаклена градина. Безбедно, органско место за одгледување таленти, идеи и производ за сместување во екосистемот. Погледнете дали ќе напредува самостојно. Многу зборувате за тоа како треба да бидат работите. Се надевам дека не на диктаторски начин. Не, но дали имате идеал за тоа како општеството треба да функционира? Не знам. Се сеќавате на филмот за Тоња Хардинг што излезе? Мислам дека бев јас, Тоња? Да. Има сцена каде што таа не добива доволно бодови затоа што не мислат дека таа го претставува она што е Америка. И таа прашува: „Па, не може ли да се работи само за лизгање овој пат? Јас се однесувам на тоа. Мислам дека јазикот, особено во САД, е уништен. Во Франција мора да поминете низ ебаниот судски систем за да промените збор. Не ми се допаѓа кога нешто е навистина за промо, но се рекламира како да е навистина за уметноста или културата околу уметноста. Мислам дека тоа е причината зошто наградите имаат проблеми. Тие не го одразуваат она што всушност се. Од што најмногу се плашите? Губење на мајка ми. Тоа е тешко. Затоа што тоа некогаш ќе се случи. Мислам дека не е ни тоа. Мислам дека уште повеќе сум заљубен во неа во моментов. Ми носи многу радост да и дадам радост. Нашата врска сега е нешто што никогаш не сум го знаел. Ќе бидам чувар. Таа ме учи како да бидам стар. Мислам дека првпат ја гледам како жена, а не како мајка. Дали има нешто за што жалиш? Не Дали си искрен со себе? Дали сме? Ќе се вратам на тоа. Која е последната личност со која си имал длабок разговор? Себеси. Сега си банален Сериозен сум. Понекогаш треба да медитираш за она што навистина го сакаш и што навистина се случува. Знаете како со децата, кога ќе доживеат трауматичен настан, треба да го разгледувате повторно и повторно кога ќе го изнесат за да им помогнете да го процесираат? Тоа треба да го направиме со себе. Животот е неверојатен и трауматичен. Така понекогаш седам сам и поминувам низ тоа: „Ти си роден. Живееше во база на воздухопловните сили. Твојот прв спомен беше мајка ти кога ти даде праска…“ Сето тоа си го објаснуваш себеси за да запомниш дека не си Доналд, туку си. Дали се плашите од смртта? Да. На добар начин Како тоа? На начин како да сте исплашени за првиот училишен ден. Тоа е нешто ново што сите треба да го направиме. Па што правиш сега? Се осигурувам дека Атланта е добра. Работам на проект со Доминик Фишбек, Дамсон Идрис. Клои Бејли исто така. Ти твитна дека само Атланта и Сопраните се допираат. Сè уште стоиш на тоа? Сто проценти. Третата сезона е навистина добра, но четвртата е уште подобра. Јас и Хиро зборуваме многу за тоа. Не велам дека ова е помпезно. Го велам тоа затоа што го заслужуваме тоа. Кои сме ние? Луѓето. Народот треба да знае дека ова е срање од висока класа. Велам дека Атланта е osso buco послужено со рижото, подготвено од готвач кој студирал во Њујорк, поминал пет години на пат, работел на место со ѕвезда на Мишелин три години и ги искористил парите за да купи мала фарма. Тој ве поканува да пробате некои рецепти на кои работел со своите пријатели користејќи ги производите што ги одгледувале заедно. Дури и ако не ви се допаѓа, не можете да кажете дека не е со висок квалитет. Квалитетот е непобитен. Добро. Па, ти благодарам f- О! Заборавив да кажам дека отварам вистинско место за храна само со покана ова лето. Вистинско е. Значење, а не метафорично. Го сакам тоа. Одлично. Дали сум поканет? Секогаш. Ти благодарам за твоето време. Мое задоволство. Извор Тhe interview magazine