Пеј ми, Поетроника, збори ми Блаже

Ноември е, врне, а Блаже се снебива - дождот му го дотолчува ионака снемоштениот ден. Ѕвони телефонот, и тој веќе се чувствува дека се работи за некаква подла соработка на случајности решена да си поигра со него, Го довикуваат „за тебе е!“. Сале се претставува, „Не ме знаете, но сигурен сум дека дури и да не можете да ме запознаете, дека она што можеме да го направиме, може да биде добро на значаен начин. Блаже, вие сте музичар на некој начин што ни јас не го разбирам до крај. Она што сакам да кажам е напишете ми песна која ќе се пее, а која можеби не ја разбирате иако ќе ја напишете. Не мора да биде либрето, не мора да биде ниту школска стихотворба. Кажете „да“ и ќе ви ја донесе Оливер за 10 минути од вашата потврда“

До крајот на телефонскиот разговор уличните светилки веќе беа запалени а не осветлуваа ништо, Блаже седна и ги излупи чевлите од петите. „Добро, ајде“.

Додека дождот го налеваше ноември со есен, и морници Конески го слушаше Андреја Салпе додека Оливер ја стискаше чашата вода што го измиваше кадаифот од забите, оставен на милост и немилост на жената која можеше лесно да биде наоружан шериф, кој чека малку побрз потез со раката кој не е по негов вкус па да распали по него.

Едно обично доцнење донесе тензија на целата вечер и сите што се најдоа во нејзиното купе.

Тап тап тап. Да да да. Не не не. Тап тап тап со моливот во една точка.

Песна

О пеј ми, пеј ми!

Каква песна!

За едно пее

за друго збори:

„Се што си рекол,

се што си сторил,

случајно не е,

простено не е.”

Накиснат, Оливер влегува дома и ја соблекуа тенката накисната ветровка, останувајќи само по портокалова маица, како уличните светилки кои светат без ништо да осветлат, да ја исцедиле својата боја на памукот.

Компјутерот зуи се напрега. Оливер го трие маусот како магичната аладинова ламба, па ги трие рацете од задоволство: ги има авустовските сништа на Блаже на УСБ-то! Ете го видеото! ....“ итн.итд...

Доколку ја чуете „Пеј ми“ на Поетроника, сигурна сум дека лесно можете да се убедите себе дека приказната за Песната е токму онаа горе што ја напишав наместо да се предадам на стандардното известување кое глас:

4 декември 2023 година

Скопје, Македонија – Поетроника претставува уметнички проект кој ги поставува делата на македонското поетско творештво во современ музички контекст, со посебен акцент на електронската музика.

Зад проектот стојат Андреја Салпе, музички талент којшто ги искористува своите вештини за создавање уникатни мелодии, и Оливер Митковски, македонски актер чиишто рецитации ја додаваат последната нота на атмосферичност на овој проект. "Пеј Ми", објавен на 2 декември 2023 година, е еден од низата обиди на овој тандем да ја освежи македонската уметност со нов пристап кон поетската наратива и музика.

Проектот користи стихови од Блаже Конески, еден од најзначајните македонски поети после Втората светска војна, и ги претставува во електро-џез аранжман. Она што го прави Поетроника посебен е фактот дека не ги следи вообичаените стереотипи поврзани со тоа како треба да се интерпретира поезијата и во која музичка форма треба да се изведе.

Со музика напишана и спродуцирана од Андреја Салпе, аранжирана во колаборација со Оливер Митковски и мајсторски усовршена од Владан Дробицки, "Пеј Ми" го носи слушателот низ емоционално и интелектуално патување преку зборовите на Конески, при што останува верен на духот на македонската поетска традиција додека истовремено ги истражува можностите на современата музика.

Проектот е објавен под етикетата на PMGJazz и е достапен на нивната официјална веб страна и на Bandcamp за секого кој сака да ја искуси оваа магична спојка на македонската поетска убавина и современа музичка иновација.

Поетроника не е само музички проект; тој е светлосен зрак кој ја озарува македонската културна сцена, потсетувајќи нѐ на богатството на нашето литературно наследство и на моќта на уметноста да го надминува времето и границите.

За повеќе информации и ажурирања, следете ги PMGJazz, Андреја Салпе и Оливер Митковски на нивните официјални платформи и социјални мрежи.