Резултати од пребарување

Тешко дека може да се прејде преку празничната носталгија без да ја истражиме вечната магија на класичното стоп-моушн анимирано дело на Rankin/Bass Productions, "Рудолф Црвениот Нос". Првично емитуван на NBC како дел од "General Electric Fantasy Hour," ова културно богатство се вплетка во ткаенината на празничните традиции, ослободувајќи генерации на гледачи со својот уникатен стил и патешествието на главниот херој. Магијата започнува со посебната стоп-моушн анимација што ги оживува ликовите. Тектилниот квалитет на куклите и сценографијата додава чувство на автентичност, што придонесува кон долготрајната привлечност на продукцијата. Гледајќи го развивањето на Рудолфовата приказна, историјата станува посебна и уште потопла, знаејќи дека секој кадар е изработен со љубов, креирајќи визуелно искуство кое одолеале на времето. Она што го прави наративот на Рудолф толку долготраен е истражувањето на темата за неприпаѓањето што се претвора во совршено припаѓање. Во свет каде што прилагодувањето често е на прв план, црвениот блескав нос на Рудолф го одвојува, претворувајќи го она што некои го гледаат како недостаток, во светло, привлекувач на уникатност. Ова наидува на рецептовност кај гледачите на сите возрасти, бидејќи многумина го доживеале одењето на патот на прифаќсње на нивната индивидуалност во општество кое понекогаш го цени конформитетот. Динамиката на ликовите во приказната е мајсторски учебник за развој на ликови. Од Херми, елфот до Јукон Корнелиус и необични ликови како Клариса и Бос, внимателно разработената галерија на ликови станува исцрпен приказ на многу различни животни патеки што се среќаваат и спојуваат во имагинарниот свет на „Рудолф Црвениот Нос“. Сепак, не е само самата приказна на Рудолф што ја прави легендарна. Оваа продукција денес е најдолготрајниот празничен ТВ специјал во САД, . Не можеме да не споменеме тоа што “Рудолф” иницираше раѓање на други иконични празнични франшизи, вклучувајќи го „Фрости Снешкото“ (1969) и продолжение од 2001 година со “Остров на изгубените играчки”.

Германската рок-група Rammstein го објави својот нов документарен филм кој нуди ексклузивен поглед зад сцената на нивната петгодишна светска турнеја. Турнејата, која траеше од 2019 до 2024 година, вклучуваше 135 концерти и привлече над шест милиони обожаватели ширум светот. Документарецот детално го прикажува сложениот процес на создавање на импресивната сцена за секој настап, како и координацијата на звукот и визуелните ефекти. Освен техничките аспекти, филмот исто така истражува како функционира управувањето со турнејата и гостопримството во рамки на ваква масивна продукција. Интересно е што членовите на Rammstein се појавуваат само во неколку кадри, а главниот фокус е ставен на работата на нивниот тим. Описот на документарецот ја нагласува „експертизата, неуморната посветеност и чувството на одговорност на исклучителниот тим“. Оваа турнеја следи по објавувањето на нивниот осми студиски албум Zeit  во април 2022 година. Албумот беше одлично прифатен, а NME го опиша како „енергичен, самоуверен ѕвер“ со порефлективен тон во споредба со претходните изданија на групата. Обожавателите сега можат да уживаат во овој уникатен приказ на неверојатниот труд и уметноста што стои зад спектакуларните настапи на Rammstein.

Именуван по сезоната на цветање на северната хемисфера, Божиќниот кактус е идентификуван по неговите мали, розови или црвени цветови кои се појавуваат на врвовите на неговите лисја. Постојат три вида кактуси именувани по празниците за време на кои тие цветаат - велигденскиот кактус ( S. gaertneri), кој цвета од крајот на зимата до средината на пролетта; Кактус за Денот на благодарноста (S. truncata), кој цвета од доцна есен до средината на зимата; и божиќен кактус, кој цвета од раната зима до средината на зимата. Сите имаат доста сличен изглед и најчесто се нарекуваат Божиќен кактус. Како бромелијадите, орхидеите и мовта, Божиќните кактуси се епифитични, што значи дека растат на стеблата на дрвјата наместо на почвата како повеќето растенија. Поради ова, божиќниот кактус претпочита рутина за нега со постојан, но минимален распоред за наводнување и избалансирана почва за саксии што овозможува оптимална дренажа и цедење на водата. Божиќниот кактус ( Schlumbergera bridgesii ) е популарно растение за време на празничната сезона, познат по своите живописни цветови во розова, црвена, бела или портокалова боја. За разлика од другите кактуси, тој потекнува од тропските шуми на Бразил, што значи дека бара поинаква грижа за да цвета и да остане здрав. Со правилна нега, овој прекрасен кактус може да цвета и неколку пати годишно. 1. Светлина и позиција Божиќниот кактус сака светло, но индиректно осветлување. Идеално е да го поставите на прозорец кој добива утринска светлина, но избегнувајте директно сонце, бидејќи може да ги оштети неговите листови. Во зима, ако светлината е послаба, може да го преместите поблиску до прозорец, но чувајте го подалеку од ладни провеви и извор на топлина како радијатори. 2. Температура Ова растение најдобро расте на температура од 18-24°C. За да го поттикнете цветањето, намалете ја температурата на околу 15-18°C во период од шест недели пред почетокот на зимата. Овој „ладен третман“ му помага на растението да влезе во фаза на пупење. 3. Наводнување Божиќниот кактус бара редовно, но умерено наводнување. Полевајте го кога горниот слој на почвата ќе биде сув, но внимавајте да не го преплавите. Секогаш отстранувајте ја вишокот вода од подлогата за да избегнете кореново гниење. Во периодот на мирување (после цветањето), намалете го наводнувањето. 4. Влажност Бидејќи божиќниот кактус потекнува од тропските шуми, тој сака повисока влажност на воздухот. Ако вашиот дом е сув, ставете сад со вода покрај растението или користете прскалка за да го навлажнете. 5. Ѓубрење Ѓубрењето е клучно за здраво растење и цветање. Користете течно ѓубриво за кактуси или собни растенија еднаш месечно во текот на пролетта и летото. Престанете со ѓубрењето во периодот на мирување. 6. Поттикнување на цветање За да го натерате да цвета, следете го овој процес: Намалете ја светлината: Божиќниот кактус бара 12-14 часа темнина секој ден околу шест недели пред посакуваното цветање. Намалете го наводнувањето: Полевајте го само кога почвата е речиси целосно сува. Зголемете ја влажноста: Влажен воздух ќе го поттикне растението да формира пупки. Кога ќе почнат да се појавуваат пупките, вратете го растението на топла локација со умерено светло и продолжете со редовното наводнување.

Зимата често ја поврзуваме со голи дрвја, студени пејзажи и мирен одмор на природата. Но, тоа не значи дека нема цвеќиња кои можат да го разубават вашиот дом или градина и да додадат боја во најстудените месеци. Некои растенија се вистински херои на зимата, пркосејќи на ниските температури со своите прекрасни цветови. Ова се неколку од најпопуларните зимски цветови кои ќе внесат живот во вашиот простор. 1. Божиќна ѕвезда ( Euphorbia pulcherrima ) Ова е најпознатиот симбол на празничната сезона. Божиќната ѕвезда со нејзините впечатливи црвени, бели или розови лисја го украсува секој дом за Божиќ. Совет за грижа:  Чувајте ја на светло место, подалеку од директно сонце и студ. Внимавајте да не ја преплавите со вода. Повеќе за грижа на божиќната ѕвезда тука. 2. Циклама ( Cyclamen persicum ) Цикламата е прекрасно зимско растение со шармантни цветови во розова, црвена или бела боја и декоративни лисја. Цвета во текот на целата зима, особено ако е на ладно место. Совет за грижа:  Чувајте ја во просторија со умерена температура (околу 15°C) и редовно полевајте ја, но избегнувајте вишок вода. 3. Зимска роза ( Helleborus niger ) Позната и како божиќна роза, ова растение цвета дури и во најстудените денови. Неговите нежни бели или розови цветови додаваат елеганција во градината или во саксија. Совет за грижа:  Поставете ја на делумно сенчесто место и осигурајте дека почвата е добро исцедена. 4. Камелија ( Camellia japonica ) Камелијата е позната по своите големи, раскошни цветови кои цветаат во зима и рана пролет. Тие доаѓаат во нијанси на бела, розова, црвена и понекогаш жолта. Совет за грижа:  Потребна ѝ е кисела почва и заштита од силни ветрови и утринско сонце. 5. Зимски јасмин ( Jasminum nudiflorum ) Овој зимски цвет го добил името поради својата способност да цвета во студените месеци, со жолти цветови кои создаваат топла атмосфера. Совет за грижа:  Посадете го на сончево место и внимавајте почвата да не биде премногу сува. 6. Зимски темјанушки ( Viola tricolor ) Темјанушките се едни од најотпорните зимски цветови кои можат да цветаат и на температури блиску до нула. Нивните разнобојни цветови се совршен избор за градини или саксии. Совет за грижа:  Потребно им е сончево или делумно сенчесто место и редовно полевање. 7. Зимска магнолија ( Magnolia stellata ) Иако повеќето магнолии цветаат напролет, зимската магнолија со своите бели, ѕвездести цветови додава рафинираност на зимските пејзажи. Совет за грижа:  Поставете ја на место со заштита од силен ветер и користете органска подлога за исхрана. 8. Ерика ( Erica carnea ) Ова зимзелено растение цвета од зимата до рана пролет, со ситни, розови или бели цветови. Совршено е за градини, но и за саксии. Совет за грижа:  Потребна ѝ е добро исцедена почва и редовно полевање. 9. Амарилис ( Hippeastrum ) Амарилисот е вистинска ѕвезда на зимата, со големи цветови во разни бои кои цветаат во внатрешни услови. Совет за грижа:  Засадете го во саксија во топол дом и полевајте го умерено додека цвета. Иако зимата често се смета за период на одмор за природата, многу цветови можат да внесат живот и боја во вашите домови и градини. Одберете ги вистинските растенија за вашиот простор и уживајте во нивната убавина, дури и во најладните денови. Со правилна грижа, овие зимски цветови ќе ви покажат дека магијата на природата никогаш не заспива!

Џеј Зи, музичката икона и еден од најуспешните претприемачи во индустријата, продолжува со одбраната од тешките обвиненија за силување кои беа поднесени против него. Адвокатот Алекс Спиро, на прес-конференција организирана од „Рок Нејшн“, ги истакна, како што рече, бројните недоследности во приказната на обвинителката. Обвинувањата и реакцијата на одбраната Џеј-Зи, чиј вистинско име е Шон Картер, и Шон „Диди“ Комбс се обвинети за силување на тогаш 13-годишно девојче на забава по доделувањето на MTV Video Music Awards во 2000 година. Обвинителката, која го поднесе случајот првично против Диди, го додаде Картер во тужбата минатата недела. Адвокатот Базби преземал случај кој е полн со недоследности На прес-конференцијата, Спиро презентираше детали кои, според него, покажуваат дека обвиненијата се неосновани. Тој посочи на несоодветности во времето и локацијата на наводниот инцидент, тврдејќи дека „ова никогаш не се случило“. „Тврдењата во тужбата не се поклопуваат со фактите,“ изјави Спиро. „Времето, локацијата и другите околности што таа ги наведува едноставно не се реални.“ Недоследности во приказната на обвинителката Спиро истакна дека: Обвинителката тврди дека нејзиниот татко патувал пет часа од Рочестер, Њујорк, за да ја земе од местото на настанот, но нејзиниот татко не се сеќава на такво патување. Забавата се наоѓала во „бела куќа со У-облик влез“, но ниту еден од имотите на Диди во тоа време не се поклопува со овој опис. Тврдењето дека таа видела „џамботрон“ пред Радио Сити Мјузик Хол во 2000 година е неосновано, бидејќи таква инсталација не постоела во тоа време. Хронологијата на настаните, според Спиро, е невозможна. „Доделувањето на наградите заврши во 23:00 часот. Обвинителката наведува дека била нападната, избегала, повикала дома и била земена пред зори. Ова едноставно не е логистички можно,“ изјави Спиро. Критика кон адвокатот на обвинителката Спиро го насочи вниманието кон адвокатот на обвинителката, Тони Базби, обвинувајќи го за експлоатација на ситуацијата: „Оваа приказна е создадена за да предизвика сензација. Овој адвокат ја искористил оваа жена,“ рече Спиро. Тој ги повика и другите познати личности кои би можеле да се најдат на мета на слични обвиненија да застанат цврсто во одбрана на вистината. Одговорот на Базби и состојбата на Џеј-Зи Базби, за негов дел, изјави дека ваквите несогласувања треба да се решаваат во судница, а не на прес-конференции. Од своја страна, Спиро откри дека Картер е „разочаран и гневен“. „Тој е гневен. Тој е гневен што вакви тврдења можат да направат пародија од системот и да одвратат вистински жртви од тоа да проговорат. Лут е што неговото семејство и деца треба да се соочат со ваква ситуација,“ рече Спиро. Што следува? Иако Спиро не даде директен одговор за потенцијална тужба за клевета против обвинителката или Базби, тој навести дека понатамошни правни чекори се можни: „Ова прашање ќе биде решено. Останете во тек.“ Со оглед на сериозноста на обвинувањата и нивното влијание врз јавната перцепција, исходот на овој случај ќе биде внимателно следен од јавноста.

Во последното интервју со Др. Дре и Снуп Дог за Complex направено по повод колаборацијата на нивниот нов албум Missionary , легендарното дуо зборува за нивната трансформација, новиот пристап кон создавањето музика и нивната цел да го вратат оригиналниот звук на Западниот брег.Интервјуто нуди ретроспектива на нивното легендарно партнерство и поглед кон иднината преку нивниот нов албум Missionary . Оваа долгоочекувана соработка не само што ја оживува нивната уникатна хемија, туку и го поставува звукот на Западниот брег повторно во центарот на хип-хоп сцената. Од нивниот почеток со Doggystyle  пред 31 година, Дре и Снуп станаа синоним за автентичен звук, стил и визија што го обликуваа жанрот. Сега, како искусни архитекти на музиката, тие продолжуваат да креираат безвременски песни, демонстрирајќи зрелост и страст што се чувствува во секој такт. Нивниот заеднички успех се протега од создавањето на култни албуми и хитови, до водењето на музички империи и историски настапи, како оној на Супер Боул. Со Missionary , тие уште еднаш докажуваат дека се столбови на хип-хопот, пополнувајќи празнина со звук кој е истовремено класичен и модерен. „Зошто сега?“ – „Зошто не?“ На прашањето зошто се одлучиле токму сега да го објават албумот, Снуп Дог вели: „Сè уште сме во најдобрите години. Ние секогаш ја пополнуваме празнината кога правиме музика.“Др. Дре дополнува:„Станува збор за совршен тајминг. Музиката што ја правам сега е неверојатна, а Снуп постојано го докажува својот енергичен дух и работна етика.“ И двајцата се согласуваат дека создавањето на Missionary  било сосема различно од тоа на Doggystyle . Дре вели: „Кога работевме на Doggystyle , сè уште учев. Денес сум многу подобар и мислам дека луѓето ќе го почувствуваат тоа.“Снуп додава:„Овојпат, Дре не правеше само битови, туку ја продуцираше секоја нота, секој збор и секој момент.“ „Ние се натпреваруваме со самите себе“ Дуото не се обременува со успесите од минатото: „Ние не ги слушаме старите песни. Се натпреваруваме со нас самите. Работиме за совршенство,“ објаснува Снуп. Искрена критика за денешната хип-хоп сцена Др. Дре признава дека ретко се инспирира од денешната музика: „Не сакам да бидам непочитлив, но ништо што го слушам денес не ме натерало да си помислам: 'Зошто јас не го направив ова?'“Меѓу ретките албуми кои го инспирирале, тој ги споменува Good Kid, M.A.A.D City  и To Pimp a Butterfly  од Кендрик Ламар. Најдобрите моменти од албумот На прашањето кои песни најмногу ги гордеат, Снуп ја истакнува „Sticky Situation“: „Се борев да ја задржам оваа песна, а Дре ја направи совршена.“Дре го избира „Now or Never“:„Мислев да ја извадам од албумот, но Снуп рече дека ќе ме застрела ако го направам тоа. Испадна неверојатна.“ Албумот Missionary  е триумфално враќање на Дре и Снуп, кои остануваат неприкосновени архитекти на хип-хопот. Како што вели Дре: „Ова е следното поглавје на нашата магија. Луѓето ќе го почувствуваат тоа.“

Во Сули ан, еден од најубавите културни споменици во Скопје, вечерва ќе биде отворена традиционалната изложба „Мал формат“ на студентите од Факултетот за ликовни уметности (Универзитет „Св. Кирил и Методиј“). Со почеток во 19:30 часот, галеријата „Драгутин Аврамовски-Гуте“ ќе блесне со енергичната свежина на младите уметнички умови, кои преку дела на хартија, создадени во мали димензии, ќе ја раскажат својата приказна за иновацијата и традицијата во современата ликовна уметност. Оваа изложба, која се организира од 1990-те, има посебно место во академскиот и културниот календар. Малиот формат, често потценет, овде добива своја големина и значење, покажувајќи дека токму ограничувањата можат да бидат бескрајна инспирација. Традиционалните техники се преплетуваат со експерименталните, а делата на студентите од прв и втор циклус на студии се вистински доказ за богатството на изразните можности. Она што ја прави оваа изложба уште позначајна е нејзиниот продажен карактер – секој посетител има можност да однесе дома уникатно дело, поддржувајќи ја новата генерација македонски уметници. Катедрите од сите дисциплини на ФЛУ се застапени, што гарантира богата и разнолика понуда – од цртежи и графики до исклучително креативни интерпретации на хартијата како медиум. Во организацијата на изложбата, традиционално се вклучува и Институтот Данте Алигиери од Скопје, чија соработка внесува меѓународна димензија во оваа локална уметничка традиција. Изложбата ќе биде отворена до 30 декември 2024 година, а галеријата ќе работи секој работен ден од 9 до 17 часот. Ако барате културно бегство од секојдневието или уникатен подарок за празниците, не пропуштајте ја оваа шанса да станете дел од нешто посебно. Најмалото понекогаш е највпечатливо – токму тоа ќе го докаже „Мал формат“.

Насловница на најновиот албум на Martix наречен Арсен. Овој разговор го договараме веќе една година. Од моментот кога Мартикс го издаде Буден Сонувам , дојде идејата за ова интервју - и не ме напушти.  Ризикувам да влезам во клише и да инсистирам дека мојот соговорник е најпаметен, најталентиран, најинспириран, и ништо помалку, без да ги преиспитувам слабостите, но разговорот немаше да се случи доколку не помести, не уклучи светло во мене со она што го прави - и толку многу значи што таа музика е на македонски јазик,   бидејќи се повикува на свет кој е дома за нас, и приказни кои ги препознаваме и вешто раскажани. Брилијантната музика колку и да е универзална, посебно тоа е случај за хип-хопот бара учење на нов културолошки јазик. Во стиховите на Мартикс (и на повеќето македонски рапери) - сме дома, инспирирани, а не иритирани. Тоа интервју не се случи, бидејќи времето некако постојано ми се лизгаше низ прсти. Иако тој великодушно ме разубедуваше дека имам време, колку што ми е потребно, за да се подготвам и „да не брзам“, се чувствувам како да должам – не само на него, туку и на себе, и на сите. Должам еден разговор со Мартикс – еден од најдобрите поети меѓу раперите. И поети. Точка. Најживата полнокрвна македонска поезија се чини живее во рапот во овој момент.   Во овој разговор, зборуваме за неговите музички инспирации, за длабоките симболики зад Арсен , за работата на далечина со Фундамент, како и за неговите љубовни афери со музиката – од пост-панк до бразилски ритми. Но, исто така, ова е и разговор за поезијата, за емоциите и за тоа како музиката може да не одведе подалеку од зоната на комфор – таму каде што сме најживи. „Како си? Како ти изгледаат деновите во последно време, и што ти се врти низ мозок?“ :)  Задоволно и благодарно. Тоа ми се последните скалила пред да бидам среќен.  Последниот период  се се вртеше околу 30ти, датумот од промоцијата, но голем дел од работите се уште ротираат околу албумот и неговото пласирање и промовирање. Добивам пораки кои се ветер во едра и тоа ми знак дека не погрешивме што го кренавме „Сидрото горе“.   Низ мозок ми се вртат сите pre-order и post-order нарачки што се уште ги немам доставено :))     Не мора многу да бидеш најголемиот фан на Martix, за да ја препознаеш врската која ја имаш со поезијата, книжевноста: првенецот е насловен NeverAmore, трака насловена „Црни Мугри“, „Трпител на дејството“ Од каде доаѓа тоа? Природна склоност кон сите работи литература, страст, или можеби и професионално си поткован? Најпрвин од приказните на баба ми. Тогаш сфатив дека тоа е нешто што ме држи буден, а не нешто што ме успива. Потоа лектирите и друга литература од авторите кои ми оставаа впечаток. Се вљубив во пишувањето можеби некаде кај првите писмени по македонски јазик. Потоа се запишав на Општа и Компаративна книжевност, па така личната страст доби и професионална подлога . Што дојде прво за тебе? Со што се запозна првично: рапот или поезијата? Или ова прашање за тебе е она на кокошката или јајцето? Рапот. Пораснав со цедиња од брат ми и братучед ми и така првпат ги слушнав САФ и Most Wanted од Македонија, па Едо Маајка, па DMX, Biggie и Snoop на некоја пиратска компилација. Поезијата и желбата да пишувам се појави подоцна, кога мислев дека имам и јас да кажам нешто паметно  :)   Која е задачата на Fundament - очигледно има крупно влијание бидејќи го имаш потпишано како соработник, ко-автор? Што му даде тој на Арсен?   АРСЕН е изработен 50-50 заедно со Фундамент и воопшто не можам да го замислам овој албум поразлично од што е сега. Фундамент носи претпознатлив звук со години, истиот звук е задржан и овде, но мислам дека се случи и некое надградување во пристапот и сензибилитетот. Сакам да верувам дека овој проект го извади најдоброто од двајцата.  Фундамент беше првата искра и идеја за албум кој ќе биде заеднички во целост и еден од концептите што ги зборувавме беше токму АРСЕН. „Oдам напред штом зад грб е Прокопенко“ – ова го напишав токму затоа што чувствував дека Фундамент ќе се посвети максимално на проектот и ќе ме мотивира да не потклекнам пред ниту еден предизвик.   Македонија и Балканот се чини дека се вплетени во современиот хип-хоп.  J cole рапува "Since our last undressin' session I'm not really sure if you've been checkin' I'm progressin', I just heard my songs is poppin' out in Macedonia And even Serbia, I don't mean to burden ya" Kendrick Lаmar iskoristi sempl od "Ostavi trag" на DAMN, Еminem со екипата се појави на BET наградите пред некоја година, со маички на кои пишуваше „Семоќниот“ на македонски, Дрејк позира со албанско знаме на спот, и продуцентот му е Турчин, A$AP Rocky растури со видео кое е ништо помалку од Slav Core (снимено во Киев).. Имаш ли идеја од каде доаѓа овој амалгам како дојде до препозанавње на овие култури? Дали имаме силна сцена која можеби сепак остава белег и колегите ја препознаваат? Мислам дека не доживуваат како егзотично место и како ориент, како што ние исто така гледаме на голем дел од светот. Продуцентите најчесто се многу љубопитни луѓе кои сакаат да копаат музика од сите краишта, па така и овде голем дел од нив нашле емоција која ги инспирира и можат да ја претворат во инструментал. Прво нешто што ми текнува на оваа тема е дека и Vinnie Paz - Slum Chemist има семпл од Kazi zasto me ostavi oд Џими Станич, а има и доста интересни соработки, турскиот рапер Ceza има песна со Tech N9ne и Busta Rhymes, нашиот Ристе Иракоски има песна со A.F.R.O - дечкото што го воодушеви Ra The Rugged Man до степен да го вика на секој концерт и да го спои со сите важни ликови во Америка.  Сигурно има нешто што остава белег, но музиката секогаш си го наоѓа патот и се уште е најдобар амбасадор и најлесен начин за конекција со луѓе од други места.  На последниот албум „Арсен“, ти гостува Тибор од Хрватска, а на промоцијата освен Тибор беше и WLD од Софија. Каде сме во балканскиот контекст. Дали како некогаш, има хиреархија, или сепак работите рамо до рамо? Секоја држава на Балканот има силни и послаби страни кога се работи за хип-хоп.  Никогаш не сум гледал со некаква хиерархија или некакво потчинување, но за жал одредени држави поради јазични бариери не можат сосема исто да се пласираат како некои други, но соработки постоеле уште многу одамна, а постојат и се уште. Неколкуте денови во кои Тибор беше овде успеа да снима околу 5 песни и да воспостави многу поголема мрежа. Снимаше и со WLD, а тоа можеби и да е првата хрватско-бугарска рап соработка.  Јас веќе имам снимано со WLD и Тибор, Последниот викенд бевме во Софија со Токсиколози, снимавме песна и со Секта.  Во иднина сигурно би се случила соработка и со Сајкослав од Словенија.  Паралелно се случуваат одлични соработки и супер фестивали каде има артисти од сите држави, а колку повеќе соработки, толку поголема е веројатноста за гостувања и настапи.   Каква е рап сцената во Кочани, дали има млади таленти кои можеме да ги очекуваме ?  Сите активни артисти од Кочани, подолго време не живеат во Кочани, но прават музика која остава белег на кочанскиот рап без разлика на нивното физичко отсуство. Имаме група на фејсбук заедно со Влакс, Фундамент, Духот и Бомер и така ја чуваме сцената...виртуелно :))  Има млади таленти што сум ги слушал како прават фристајл, но се уште не знам за некое дете кое влегло во студио и дека нешто следува во иднина.  Доколку некој срамежливо собира храброст да почне, ги охрабрувам и стојам зад нив за било каква помош и конекција.  Младата генерација на рапери и музичари се попромислени како функционираат - омотот на Буден Сонувам е на FLIM (Иван Петрушевски ), ја дистрибуирате музиката на сите стриминг платформи, делува дека многу внимание е посветено на тоа како се движите и настапувате во своите јавни улоги - веројатно изложеноста на интернет придонела до тоа. Но судејќи по стиховите имам впечаток сепак има доза на огорченост и осуда на постарата генерација рапери која доаѓа пред вас и е малку потврдокорна? Дали погрешно ги слушам и толкувам? Дали се тоа единствените разлики доколку ги има? Најпрвин благодарам за увиденото. Ми значи што некој го препознава ентузијазмот на младите и нивната желба продуктот да го пласираат најдобро што можат. Сигурно огромна улога во тоа има и интернетот. Полесно е за пласирање, но потешко е да те препознаат и пронајдат во морето од секаков контент. Постарата генерација на хип-хоп артисти е генерација со која имам пораснато, која ме има научено и мотивирано, а голем дел од нив биле поддршка од најпрвата демо снимка и останале поддршка и до ден денес.  Не се согласувам околу твродокорноста, мислам дека емоциите се нешто најхардкор што луѓето можат да го покажат. Мислам дека новите генерации на ова поле се похрабри, затоа што се поискрени, а често се претставуваат и ранливо, без да играат его игри и победуваат замислени ветерници.  Конкретно за мојата огорченост, а мислам дека алудираш на песната „Арсен“ е само спортски поздрав до одредена критична маса на која најпрвин и е мило, дур подоцна не им стане криво за туѓиот успех. Тоа е изолиран случај, локален и воопшто не е некаква генерациска војна.    Со оглед на тоа дека си препознатлив по силните лирични текстови, дали имаш можеби амбиција да пишуваш и надвор од рапот? Поезија, проза или нешто трето? Благодарение на факултетот, а особено предметот Креативно пишување, се запознав со многу техники и форми на изразување. И пред тоа имам пишувано кратка проза, есеи за одредени конкурси, имам неколку поеми кои се објавени и бајката за деца  „Океанија“ која летото заедно со Арт-Манија ја поставивме на сцена, па имав можност за првпат да се бавам и со драматургија. Тој процес ми остави силен впечаток и мислам дека ако одреден момент паузирам од рапот, сигурно би пишувал драмски текст.  Мартин Миљев беше вклучен со „Океанија“ во зборникот „Нови бајки од Македонија“ „Океанија“ на Мартин Миљев беше вклучена во збирката „Нови бајки од Македонија“ Зошто го избра насловот Арсен? Имаш и објаснување за тоа - но опомена (која јас ја изигнорирав)... објасни ја таа трозначност, triple entendre,  за оние кои не знаат.  Арсен најпрвин го доби своето име во чест на Арсен Дедич, бидејќи сите инструментали се семплови од негови песни. Убавината е значењето на неговото име кое ни отвори простор да влеземе уште подлабоко во симболиките на отровот, лекот, смртта и животот. Затоа и истоимената песна на албумот завршува со стиховите: Разлика од лекот и од отровот е дозата. Уште повеќе симболики вметнав во самата песната, па затоа го поврзав и со Арсен Венгер и Арсен Лупен. Морам да кажам дека Арсен Дедиќ и за мене беше некоја стара школа, за која требаше дообразување за да се разбере. Што значи тој за тебе, дали можеби повторно се враќаме на поезијата?  Со Арсен Дедич најпрвин се запознав преку платинум изданијата на Jутуб, па се опседнав. Потоа успеав да опседнам и други луѓе. По некогаш одбивам да пуштам негова песна бидејќи знам да заглавам со недели и да го слушам само него.  Арсен Дедич е велемајстор на зборот, но неговата музичка позадина и познавање, аранжманите на песните, пристапот, игривоста е нешто што според мене го става повисоко од останатите кантавтори на Балканот.  Имав среќа што и Фундамент имаше навлезено во неговото творештво, па некако целиот албум се случи многу природно и со многу љубов.  Мислам дека во моментот имаме резерва семплови за уште најмалку 2 албуми АРСЕН.   Fundament (Филип Прокопенко) живее во Канада - каква е динамиката кога работиш со некој long distance?  Фундамент го знам многу години, а првпат го запознав во живо годинава. Нашиот однос е истрениран да функционира long distance. Технологијата дозволува да се работи и на ваков начин, договорите се прават преку гласовни пораки, видео повици и WeTransfer линкови. Знаеме дека не е исто како да сме поминале часови заедно во студио, но сепак функционира.  Временската разлика исто знае да биде проблем, бидејќи најдобро време во кое и двајцата сме слободни беше кога кај нас е веќе полноќ. Неколку месеци прво подочњаците стигаа на работа, па јас, но преживеавме :)) Што слушаш што не е рап? Си размислувал ли некогаш да експериментираш со други жанрови? Слушам неколку омилени YouTube канали, каде многу често има одлична музика од сите делови од светот. Топло го препорачувам Terminal Passage.  Најчесто слушам нешто инструментално од типот на Clutchy Hopkins, Janko Nilovic, Shawn Lee, Мoondog и сл. Слаб сум на музика од Балканот, Јапонија и Бразил. Често се дружам со сурф рок и сурф панк, пост-панк, трип-хоп, world музика, дум и стоун метал.  Сум пробал да правам фристајл на пост-панк инструментали и звучи неочекувано и интересно. Ќе ја оставаат таа врата отворена за во иднина.  Имам впечаток дека како луѓето почнуваат да го слушаат албумот, и се сретнуваат со нешто посебно - реагираат со некоја еуфорија налик на заљубеност. На што се надеваш, која е твојата најхрабра желба, поврзана со успехот на „Арсен“, каде сакаш да стигне, каде сакаш да те одведе - а каде нас како публика? Ете кога веќе ми дозволи да сонувам и замислувам: би сакал да го настапам целиот албум со филхармонија, да искочи на винил, да направам уште една промоција на која ќе биде присутен и Фундамент и сите кои не беа овде физички.  АРСЕН сакам да ја однесе публиката таму каде и е најубаво. Потајно надевајќи се дека тоа нема да биде комфор зона, бидејќи и јас не знам следниот проект како ќе звучи. neverAmore! беше многу мрачен, Буден Сонувам ведар, АРСЕН го доживувам како 50-50. Затоа мислам дека секој треба да пронајде она кое најмногу  му се допаѓа од AРСЕН.  Се надевам дека сите кои слушаат и сите кои учествуваа ќе ги добијат цвеќињата кои ги заслужуваат. Јас секојдневно добивам пораки полни со солзи радосници и тоа е доказ дека емоцијата е пренесена и стигнала таму каде што треба. Тоа е мојата храна и воздух во мојата боца...исто како и ова интервју.  Ти благодарам . Ти благодарам јас на тебе Мартин, и ти посакувам да сонуваш, замислуваш а потоа и пловиш во тие предели - без виза и задршка! Албумот „Арсен“ на Martix и Fundament може да се најде на сите стриминг платформи. На Bandcamp може да се симне бесплатно, но сепак ве охрабруваме да ја поддржете младата полнокрвна уметност со оставање на донација по своја мерка и мерак ТУКА Разговорот со Martix (Мартин Миљев) го водеше Ана Чушкова.

од: Алекс Вилијамс, 2 април, 2014; Нормкор (именка) Модно движење, од околу 2014 година, каде што неуредните млади урбанu луѓе се откажуваат од истрошените клишеа на уличниот стил од претходната деценија — тесни фармерки, синџири за паричници, карирани кошули — и ги прифаќаат помалку иронично (но сепак доста иронично) обичните, приградски антимодни парчиња. (Види: мама џинс. Бели патики.) Социокултурен концепт, од околу 2013 година, кој нема врска со модата, а се однесува на тоа како хипстерите почнуваат да го надминуваат сопственото его, понекогаш дури и до точка да уживаат во мејнстрим задоволства како што е фудбалот, заедно со рајата. Интернет-меме кое се претвори во огромна шега на која медиумите повторно и повторно паѓаат. Пред нешто повеќе од еден месец, зборот „нормкор“ се прошири низ модните агли на интернетот како пожар, именувајќи тренд на облекување каде туристичкиот стил — неиронични дуксери, бели патики и фармерки како за татковци во духот на Џери Сајнфелд — стана врвен моден израз. Според најчестите толкувања, нормкор претставува „шопинг мол“ стил за луѓе — главно од креативната сцена во центарот на градот или во Бруклин — кои никогаш не би влегле во трговски центар. Заборавете на специфични детали како бакенбарди од ерата на Мартин ван Бјурен; во 2014 година, начинот да се истакнете на улиците на Бушвик е во пар шорцеви од Gap, маичка со натпис Coors Light и капа за голф од Nike. Иако концептот можеби изгледа изолиран („ Сите застанете! Луѓето носат обична облека!“), идејата брзо се рашири надвор од 718-те телефонски кодови. Пребарување на Google за „нормкор“ сега дава околу 559.000 резултати. Модни списанија како Lucky  нудат водичи за купување нормкор, полни со велур панталони и сандали Teva. Дури и Французите брзо му дадоа „кисчиња на два образи“, како на Џери Луис од американските модни трендови. Дали се работи за модна револуција? Огромна шега? Во овој момент, тоа веќе не е важно. По повеќе од еден месец коментари, нормкор можеби е хипотетичко движење кое станува реалност преку чиста сила на инерција. Дури и така, основното прашање — дали нормкорот е реален? — останува предмет на дебата, дури и меѓу луѓето кои го измислија терминот. Потеклото на терминот Терминот „нормкор“ беше измислен од K-Hole, група бренд консултанти во Њујорк во своите 20-ти, теоретичарски настроени, како дел од извештај за трендови наречен Youth Mode: A Report on Freedom , напишан во академскиот јазик на уметнички манифест, извештајот беше напишан за лондонска галерија, а не корпорација. Според нивната замисла, нормкор не е моден тренд, туку поширок социолошки став. Основната идеја е дека младите алтернативци толку многу се труделе да се дефинираат како индивидуи преку сè поексцентрични стилски додатоци и активности што ја изгубиле радоста на припадноста. Нормкор значи отфрлање на претензиите и препуштање на различни субкултури или активности, без разлика дали се мејнстрим или не. Дали нормкор е шега или реалност? Медиумите и јавноста продолжуваат да дебатираат, додека „нормкор“ го живее својот момент на слава. По повеќе од еден месец бура од коментари, „нормкор“ можеби е хипотетичко движење што преку чиста инерција се претвора во реално движење. Сепак, основното прашање — дали „нормкор“ е вистински? — останува предмет на дебата, дури и меѓу луѓето што го воведоа терминот во светот.Овој привлечен неологизам го создаде „K-Hole“, група теоретски настроени консултанти за брендови од Њујорк во своите дваесетти, како дел од нивниот неодамнешен извештај за предвидување трендови, „Мод на младоста: Извештај за слободата“. Напишан на академски јазик како манифест на уметноста, извештајот делумно беше замислен како концептуално уметничко дело за галерија во Лондон, а не за корпоративен клиент. Според визијата на своите креатори, „нормкор“ не беше моден тренд, туку поширок социолошки став. Основната идеја е дека младите алтернативци потрошиле премногу енергија обидувајќи се да се дефинираат како индивидуи, преку сè почудни стилски особености како насукани мустаќи или езотерични интереси како занаетчиско правење туршија, што ја изгубиле радоста на припадноста која доаѓа со тоа да се биде дел од групата. „Нормкор“ беше за откажување од претенциозноста и за учење како да се нурнат, без отуѓување, во која било субкултура или активност на која ќе налетаат, дури и ако е мејнстрим. „Можеби не ги разбирате правилата на фудбалот, но сепак можете да се возбудите од вревата на публиката на Светското првенство“, се наведува во извештајот. Терминот остана малку повеќе од тема за разговор на уметнички коктел-забави сè додека магазинот „Њујорк“ не објави впечатлива приказна за трендови на 24 февруари со наслов „Нормкор: Мода за оние кои сфаќаат дека се еден од седум милијарди“ . Писателката Фиона Данкан го опиша појавувањето на „ некоја несофистицирана татковска естетика која можеби некогаш би ја поврзале со Џери Сајнфелд, но транспонирана на студент од Cooper Union со очила во стил на Вилијам Гибсон “. Придружната модна фотосесија извади реални примери на луѓе од линијата Л во Њујорк кои без срам носат капчиња од „Најк“ и избелени тексас фармерки со широки кроеви. Сепак, беше тешко да се каже дали некој навистина верува во оваа помпа. Од една страна, „нормкор“ мозочниот трстеник почна да се затвора во себе. Кристофер Глазејк, новинар и пријател на основачите на „K-Hole“, напиша на „Фејсбук“ за да ги обори основите на „трендот“. „Нема смисла да се идентификува нормкор како моден тренд“ , напиша тој. „ Поентата на нормкор е дека можете да се облечете како маскота за Наскар за трка, а потоа да преминете на рејверска облека за долга ноќ со дроги во клубот.“ Данкан, исто така, изгледаше дека се чувствува непријатно во својата неформална улога како висока свештеничка на нормкорот. Во коментар на „Фејсбук“, кој подоцна беше отстранет, се пожали дека нејзиниот оригинален текст за нормкор бил „сварен“ од нејзините уредници од социолошко истражување, како на „K-Hole“, во сувопарен моден текст. „Размислував да го убијам текстот секој пат кога се враќаше со повеќе мода, помалку рефлексија“, напиша таа. Тоа речиси и немаше значење. „Нормкор“ си доби свој живот. За само неколку дена по објавувањето на текстот, списанието „GQ“ го користеше терминот за да го опише новиот „фрамп-шик“ (frumpy - запуштен, неугледен, неуреден) изглед кој може да се забележи во високата мода: „Дизајнерите на машка облека како Патрик Ервел и Ким Џонс од Луј Витон ја земаа класичната јакна од Патагонија Retro-X и ја направија луксузна. Биркенсток веќе не е само модна изјава, туку има соработки со дизајнери.“ На интернет, откривањето на „нормкор“ кај познатите — Адам Сендлер во тренерки на „Адидас“, Џими Кимел во откачена кошула — стана спорт. Работите излегоа од контрола толку многу што некој создаде екстензија за „Гугл Хром“ наречена „No More #NORMCORE“, која ги блокира референците на терминот. Предвидливо, наскоро се појави реакција против „нормкор“. Во објава на Elle.com со наслов „Зошто феноменот на ‘Нормкор’ е измама“, Лорен Шерман го опиша како ретро стил од 90-тите облечен во идеолошка маска. „Облекувањето како несофистициран татко е во структурата на хипстер културата“, напиша таа. „Само што, до сега, 70-тите и раните 80-ти беа основната референца. Сега, кога 90-тите се појавуваат, возрасните кои беа тинејџери за време на тој период јасно се сеќаваат како беше да се живее меѓу Џери Сајнфелди облечени во бели патики и лошо вклопени фармерки.“ Но, реакцијата само го зајакна трендот, бидејќи нормкор продолжи да се шири надвор од модните кругови. Веб-страницата на Dazed and Confused , британското списание за стил, се обиде да одговори на музичкото прашање: „Како звучи нормкор?“ (Помислете на Девонте Хајнс, Шон Николас Савиџ и Флитвуд Мек). Car and Driver  понуди листа на „5 најнормкор автомобили“ (ги избраа петте модели на Тојота Камри). Како масовен социолошки експеримент, сега прашањето е дали повторувањето, по одредена точка, создава реалност. Дури и оние кои го измислија терминот признаваат дека нормкор добил свој живот. „Ако го погледнете #normcore на Твитер или Инстаграм, луѓето дефинитивно објавуваат слики со тој изглед,“ вели Грегори Фонг, еден од основачите на K-Hole. „Дали веруваат дека е вистински или шега, невозможно е да се каже, но тоа е тука и се случува.“ Се чини дека е така. Некако. Следачите на стил во некои од попрестижните бутици во Њујорк веќе го забележуваат. „Секогаш постои желба за откривање на следната новост, започнување ново движење, и можете да видите малку од тоа во нормкор движењето — светлите нијанси и сандалите во стил на Исус се враќаат,“ вели Метју Брин, еден од основачите на Carson Street Clothiers  во Сохо. „Мислам дека тоа е целосна медиумска измислица,“ додава тој. „Но, во моментот кога GQ ќе напише за тоа, станува тренд.“ Франческа Гросо, менаџерка во Opening Ceremony  во Сохо, изјавува дека никогаш не чула некој да го спомене нормкор на продажниот подиум, но сепак забележала влијанија на улиците. „Тоа се девојки што носат Timberlands , користат домашни брендови и комбинираат облека што е нормална — мам џинс, бојфренд фармерки“ вели таа. Ова е уште поочигледно во Бруклин, вели Томас Хол, 30-годишен маж со брада и тетоважи кој живее во Ист Вилијамсбург и продава јапонски фармерки од необработен тексас за 400 долари. „Само прошетајте низ моето маало и ќе видите многу такви клинци— бели патики, избледени фармерки, навистина грди кожени бејзбол капи,“ вели тој. „Навистина е ужасно.“ Дали се пред него на модната крива? Безнадежно е оставен позади? Првото прашање е дали се на пат да се вработат во подготовка на коктели со апсинт во Freemans , или пак да печат чедар со сланина во TGI Friday’s .

Утре, во релаксирана атмосфера во Метаноја е најавено инспиративно предавање кое ќе ве поттикне да размислите за улогата на објектите во филмската уметност. Васил Михаил, автор на книгата „Филмска објектологија“ , ќе ги претстави своите размисли за тоа како предметите во филмските кадри стануваат повеќе од само сценски детали. Тие се трансформираат во визуелни носители на приказни, пораки и емоции, отворајќи нова перспектива за нивната интеракција со луѓето. Настанот ќе ги истражи и пошироките димензии на објектите – од филмскиот кадар до духовните простори на храмовите – и нивната способност да пренесат значајни емотивни и метафизички пораки. Учесници: Коста Милков Васил Михаил ⏰ Датум и време:  12.12.24, 18:00ч. 📍 Локација:  Метаноја Галерија, Скопје Ве покануваме да се приклучите на ова предавање - разговор помеѓу Коста и Васил, да ја откриете перспективата на објектите во уметноста на „Филмската објектологија“. Влезот е слободен.

„ОГРОМНИ“ на Шајгло (2016) додека беше инсталиран на штандот на галеријата L Котлер на Scope Art Show Светот на уметноста повторно ја привлече јавноста со случка која ги постави прашањата за уметничката слобода и границите на изразувањето. На годинешниот Scope Art Show во Мајами, галеријата L Kotler Fine Art  беше замолена од организаторите да отстрани портрет на Доналд Трамп, дело на уметникот Шајгло, наречено „HUGE“ (2016). Делото го прикажува поранешниот претседател во момент на говор, над кој со неонски букви стои зборот „huge“. Галеријата изјави дека била „принудена“ да го тргне делото, кое сега се продава на интернет аукција со проценка од 15.000 до 30.000 долари. „Нека продолжи разговорот,“ објави галеријата на Инстаграм, повикувајќи ја јавноста да размисли за значењето на настанот. Дали е цензура или административна грешка? Организаторите на Scope Art Show го негираа обвинувањето дека делото било таргетирано поради политичката содржина. Според нив, повеќе од 40 изложувачи добиле слични барања за преместување или отстранување на дела што не биле дел од оригиналниот план пријавен за саемот. „Scope Art Show е долгогодишен поддржувач на слободата на изразување и никогаш досега не побарал отстранување на дело поради политички или лични ставови,“ изјави портпаролот на настанот. Но и покрај тоа потсетува на отстранувањето на портретот на теоретичарот Едвард Саид од Институтот за современа уметност Мајами, и порекнуваше дека чинот бил резултат на неговата етничка припадност(Палестинец). Реакција од галеријата и уметникот Сопственичката на галеријата, Линдзи Котлер, ја оспори оваа верзија, наведувајќи дека токму делото на Шајгло било поединечно посочено и побарано да биде веднаш отстрането, додека други дела останале изложени. „Претходното дело на тој простор беше продадено. Нормално е да изложиме нешто што посетителите можат да го купат,“ објасни Котлер. Шајгло, уметникот кој стои зад „HUGE“, за медиумите изјави дека делото било создадено за да поттикне дијалог, а не конфликт. „Бев шокиран кога дознав дека делото е отстрането. Тоа не беше замислено да навреди, туку да ангажира. Да се замолчи такво дело значи да се изгуби суштината на уметноста – инспирација за размислување и емоција,“ рече тој. Уметноста како провокација Делата на Шајгло често комбинираат фотореалистичен стил со натписи во неонска калиграфија, кои додаваат слоеви на значење. Освен Трамп, уметникот портретира познати личности како Рут Бејдер Гинсбург, Фрида Кало и Ана Винтур, секогаш со остри пораки или зборови кои отвораат прашања. Оваа контроверзија ги подели мислењата. Дали саемот направил административна грешка, или пак се обидел да избегне политички контроверзии? За публиката и уметничката заедница, останува фактот дека уметноста продолжува да биде арена каде што се среќаваат естетиката, идеологијата и потребата за дијалог. Во време на дигитална ера, каде што уметноста брзо се шири преку онлајн платформи, ваквите случки само дополнително го нагласуваат значењето на јавниот простор како сцена за уметничка изразност. Аукцијата на „HUGE“ можеби нема да го промени светот, но ќе продолжи да го стимулира најважното – разговорот.

„ Мојот адвокат доби обид за уцена, наречен барање преку писмо, од „адвокат“ по име Тони Базби. Неговата калкулација беше дека поради природата на овие обвинувања и јавниот притисок ќе ме натера да се согласам на спогодба. Не, господине, тоа имаше спротивен ефект! Тоа ме натера да посакам јавно да ве разобличам каков измамникот сте. Затоа, не, нема да ви дадам НИТУ СКРШЕН ДЕНАР!! Овие обвинувања се толку страшни по својата природа што ве повикувам да поднесете кривична пријава, а не граѓанска тужба!! Кој и да извршил такво злосторство врз малолетник треба да биде затворен, зар не се согласувате? Овие наводни жртви би заслужиле вистинска правда доколку тоа беше случај. Овој адвокат, за кој направив едно мое мало истражување, изгледа има навика да прави ваков вид театарски настапи! Не знам како сте станале толку беден човек, г. Базби, но ви ветувам дека сум сретнал многу како вас. Подготвен сум повеќе од доволно да се справам со вашиот вид на луѓе. Тврдите дека сте маринец?! Маринците се познати по својата храброст, а вие немате ниту чест, ниту достоинство. Мене срцето ми е скршено единствено за моето семејство. Мојата сопруга и јас ќе мора да седнеме со нашите деца, од кои едното е на возраст кога нејзините пријатели сигурно ќе ги видат вестите и ќе поставуваат прашања за природата на овие обвинувања, и да им објасниме за суровоста и алчноста на луѓето. Тагувам за уште една изгубена невиност. Децата не треба да поминуваат низ вакво нешто на млада возраст. Неправедно е да се обидуваат да разберат необјасниви степени на злоба која има за цел да уништи семејства и човечки дух. Моето сочувство и поддршка одат кон вистинските жртви во светот, кои треба да гледаат како нивната животна приказна е облечена како костим, за профит од страна на ваков „ловец на амбуланти“ во евтин костум. Направивте ужасна грешка во проценката мислејќи дека сите „славни личности“ се исти. Јас не сум од вашиот свет. Јас сум млад човек што излезе од социјалните станови во Бруклин. Ние не играме вакви игри. Имаме многу строги кодекси и чест. Ги заштитуваме децата, а вие изгледа ги експлоатирате луѓето за лична добивка. Само вашата мрежа на теоретичари на заговор и лажни „психолози“ ќе им поверува на идиотските обвинувања што ги поднесовте против мене, кои, доколку не беше вклучена сериозноста на темата за повреда на деца, би биле смешни. Со нетрпение очекувам да ви покажам колку сум поинаков. “ - Шон Картер