Резултати од пребарување

Во април 2022 година, набрзо откако Русија ја нападна Украина, двајца мажи пристигнаа во библиотеката на Универзитетот во Тарту, вториот по големина град во Естонија. Тие им рекоа на библиотекарите дека се Украинци кои бегаат од војната и побараа да ги консултираат првите изданија од 19 век на делата на Александар Пушкин, рускиот национален поет и Николај Гогољ. Зборувајќи руски, тие рекоа дека се вујко и внук кои ја истражуваат цензурата во царска Русија за да може внукот да аплицира за стипендија во САД. Нестрпливи да помогнат, библиотекарите ги услужија. Мажите 10 дена ги проучувале книгите. Четири месеци подоцна, за време на рутински годишен попис, библиотеката открила дека осум книги кои мажите ги консултирале исчезнале, заменети со факсимили со толку висок квалитет што само стручните очи можеле да ги откријат. „Беше страшно“, рече Криста Ару, директорката на библиотеката. „Тие имаа многу добра приказна“. На почетокот се чинеше како еднократна - лоша среќа во провинциската библиотека, но тоа не беше баш така. Полицијата сега го истражува она што тие веруваат дека е огромна, координирана серија кражби на ретки руски книги од 19 век - првенствено првото и раното издание на Пушкин - од библиотеките низ Европа. Во серијата сложени операции што би можеле да се сметаат за трагикомичен роман, повеќе од 170 ретки книги на непроценлива вредност нестоа од библиотеките низ цела Европа. Она што се истакнува е уметноста на кражбата, фалсификатите кои се толку верни што се тешки да се распознаат од оригиналите, и на крајот, растревожените библиотекари кои во неверување се затекнати пред полиците.Со изгубени книги во вредност од над $2,6 милиони, секоја инстанца на кражба отсликува идентично сценарио: мајсторски изработени копии ги заменуваат оригиналите, така што  лежат на полиците со месеци, а понекогаш и години, без некој да се посомнева на нивната автентичност.Корените на оваа мистерија варираат од лошата безбедност во библиотеките до сложени геополитички игри, поврзувајќи ги кражбите не само со финансиската вредност на книгите, туку и со нивната културна и патриотска значајност за Русија. Во ова нерешена вистински криминал тип на мистерија авторите на кражбите сè уште остануваат главна мистерија.По различните држави, од Варшава до Париз, кражбите покажуваат ужасно сложен образец. Најтешко погодена беше библиотеката на Универзитетот во Варшава, од каде што недостасуваат 78 ретки изданија. Секој од овие случаи се поврзува со една заедничка нитка - ретки, 19-вековни руски книги, посебно оние од Александар Пушкин, што укажува на исклучително фокусирана операција. Од 2022 година, повеќе од 170 книги во вредност од повеќе од 2,6 милиони долари, според Европол, исчезнале од Националната библиотека на Латвија во Рига, библиотеката на Универзитетот во Вилнус, Државната библиотека во Берлин, Баварската државна библиотека во Минхен, Националната библиотека на Финска во Хелсинки, Националната библиотека на Франција, универзитетски библиотеки во Париз, Лион и Женева и од Чешка. Библиотеката на Универзитетот во Варшава беше најтешко погодена, со исчезнати 78 книги. Книгите вредат од десетици до стотици илјади долари секоја. Во повеќето случаи, оригиналите беа заменети со висококвалитетни копии кои го имитираат дури и нивните пожолтени белези кои се знак на стареење на една книга- знак на софистицирана операција. Исчезнувањето на толку многу книги од ист автор во толку многу земји во релативно краток период е без преседан, велат експертите. Кражбите ги наведоа библиотеките да ја зајакнат безбедноста и да ги стават дилерите на висока готовност за потеклото на руските книги. Како руските ретки книги се најдоа во центарот на можен мултинационален криминален заговор е приказна за пари и геополитика исто толку и за лукавите фалсификатори и слабата безбедност на библиотеките. Властите, библиотекарите и експертите за руски ретки книги веруваат дека крадците се помали играчи кои работат најмени од поголемите риби. Но, кој стои зад кражбите и што ги мотивира - тие остануваат отворени прашања. Првите изданија на руските писатели од Златната ера во последниве години беа продадени во износи од пет и шест цифри на западните аукции. Експертите велат дека за нив денес има просперитетен пазар во Русија, каде што имаат огромна културна и патриотска вредност. Француските власти не ја отфрлија можноста дека како резултат на државното санкционирање на обидот да се донесат руските богатства дома во Русија. Во Русија, Пушкин е национална икона чиј статус е како оној на Шекспир во Велика Британија, кој Русите ко сметаат близок како пријател. Романтичен поет, романсиер и драматург, аристократ, слободар, писател за слободата и империјата, тој ја внесе руската литература и самиот руски јазик во модерноста пред да умре во дуел на 37-годишна возраст, во 1837 година. „Во Русија во изминатите 200 години, во природата немаше четири елементи, туку пет, а петтиот е Пушкин“, рече Андре Марковиќ, истакнат преведувач на Пушкин на француски. Секој лидер на Русија го прифати Пушкин во согласност со неговата политичка визија, од царевите кои ја проширија руската империја во 19 век, до Сталин - кој одржа јавни прослави низ Советскиот Сојуз на 100-годишнината од смртта на Пушкин во 1937 година, дури и додека ги прогонуваше интелектуалците  претседателот Владимир В. Путин го цитираше Пушкин во говорите и му направи споменици низ светот. „Пушкин е огледало на сите епохи на Русија“, рече Марковиќ. Во Украина денес, Пушкин стана  симбол на рускиот империјализам по бруталната руска инвазија и луѓето му ги рушат статуите. Цените на книгите објавени за време на животот на светото тројство на руските романтичари - Пушкин, Гогољ и Михаил Лермонтов - драстично се зголемија во последните 20 години, во склад со порастот на богатството на руските колекционери. Тоа е мал пазар со релативно малку книги и колекционери кои често имаат листа за проверка на книгите што ги сакаат, велат дилерите. Пушкин  го објави „Евгениј Онегин“, роман во стихови, како серијал; првото издание со некои поглавја во нивната оригинална обвивка беше продадено за повеќе од 467.000 британски фунти (581.000 долари) на аукција на Кристи во 2019 година. Западните санкции воведени по инвазијата на Русија во Украина им забрануваат на дилерите на Запад да им продаваат на жителите на Русија, поттикнувајќи го постоечкиот пазар за ретки книги. На овој пазар, продажбата често се посредува приватно преку посредници, со готовински трансакции кои тешко се следат, велат дилерите. Библиотеките се лесни мети за крадците затоа што се наменети да и́ служат на јавноста; тие често се недоволно финансирани, без истата безбедност како музеите и другите институции со вредни дела. Според Европол, властите уапсиле девет лица во врска со кражбите. Четворица беа приведени во Грузија кон крајот на април, заедно со повеќе од 150 книги. Во ноември, француската полиција стави тројца осомничени во притвор. Уште еден маж е осуден во Естонија, а петтиот осомничен е во затвор во Литванија. Специјална француска полициска единица посветена на борбата против културните кражби ја надгледува истрагата во Франција и координира низ Европа. Властите сликаат мрежа на соработници, некои крвни роднини, кои патуваат низ Европа со автобус со картички од библиотеката, понекогаш под претпоставени имиња за да бараат ретки руски книги, да прават висококвалитетни копии, потоа да ги заменат за оригиналите, списите на случајот прегледани од The откриваат Њујорк Тајмс. Еуропол информира дека девет луѓе се уапсени во неколку различни земји во врска со ова криминално дело. Сепак, прашањето за „кого“ и „зошто“ продолжува да го мачи криминалистичките и литерарните центри на Европа. Со реткиот вид на овие дела, сведоци на една ера кога физичката книга била сè, едвај се начекува разоткривањето на коначниот мотив.„Operation Pushkin“, како што во интерна комуникација е наречена истрагата, можеби нуди увид во длабокиот отпечаток што литературата го остава на националниот идентитет и меморија. Во меѓувреме, библиотеките ширум континентот зголемуваат ги своите безбедносни протоколи и предупредувањата, но ова сведоштво за вековната литературна традиција останува обременето со несигурноста на сегашноста.Деновиве, барањето рано издание на Пушкин од 19 век во просторијата за ретки книги на Националната библиотека на Франција ќе привлече нервозни погледи од библиотекарите и брзи барања за дополнителни информации за мотивите на читателот. Минатата година, крадците украдоа осум книги од Пушкин и една од Лермонтов, со вкупна проценета вредност од 650.000 евра (696.500 долари), што е една од најголемите кражби од библиотеката во модерната ера. Образецот беше ист. Еден човек се појави во период од неколку месеци за да се консултира со ретки руски книги. Кога библиотекарите  прашале за природата на неговото истражување, тој тврдел дека не зборува француски или англиски. Библиотекарите биле сомничави, но сепак му дале пристап. Мажот наводно ги украл книгите, најверојатно криејќи ги во преврзана рака. Ги заменил со толку квалитетни копии што библиотекарите со месеци не ги откривале кражбите. Библиотеката сега ги чува своите книги од руската златна ера во светињата на светињите, заедно со своите најретки книги, вклучително и Гутенберговата Библија.

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

Саботната вечер на 43. Скопски џез фестивал (19 октомври) ветува исклучителни музички искуства преку три незаборавни настапи на светски реномирани артисти. Њујоршкиот пијанист Давид Вирејес, чикашкиот трубач и композитор Роб Мазурек и британскиот поет-музичар Алабастер ДеПлум ќе ги понудат своите уникатни музички визии пред македонската публика. Вирејес, кој ја комбинира кубанската фолклорна музика со њујоршката џез импровизација, е еден од најинтересните пијанисти на денешната сцена. Тој ќе ја отвори вечерта во Националната опера и балет со својата интроспективна, но енергична музика, која е фузија на културни влијанија, создавајќи уникатна и синкретична музичка палета. Следи настапот на експерименталниот Exploding Star Orchestra на Роб Мазурек, еден од најголемите авангардни таленти од Чикаго. Оваа супергрупа го комбинира најдоброто од пост-рок, фри џез и современи импровизации, претставувајќи исклучително свежа и возбудлива музичка перспектива. Нивниот нов албум, "Live at the Adler Planetarium", ќе има концертна премиера токму на фестивалот, носејќи вибрантна енергија и авангардни експлозии на сцената. Вечерта ќе ја заокружи непредвидливиот и харизматичен британски артист Алабастер ДеПлум, кој комбинира џез со перформативна поезија, создавајќи интуитивна и општествено свесна музичка форма. Со својата искрена топлина и пристапност, ДеПлум ќе ги поттикне слушателите на размислување, носејќи еден посебен и опуштен амбиент на крајот од вечерта. Саботната вечер на Скопскиот џез фестивал не само што ќе ја рефлектира глобалната креативност, туку ќе понуди и автентично музичко патување кое ќе ги поврзе различните џез традиции, правејќи ја оваа вечер неизбежно искуство за љубителите на музиката.

Највообичаени одлуки или „новогодишни резолуции„ се: - Ослабни - ​Вежбај повеќе - Престани да пушиш - Оганизирај се подобро - Научи нова вештина - Заштеди/заработи пари - Живеј го животот до максимум Пробав да ги изиграм и да почнеме со нив, уште почеток на декември, и што се случи? Почна да паѓаат баклави, руски салати, да се опиваме ненамерно на Свети Никола, годинава изгледа како да си го разлабавила каишот, откопчала кошулата на враќање од работа, и залутала во кафана. Со тоа удри ја листава со две околности: пандемија и Македонија, и не сме сигурни колку шанси имаме ние, кутри малечки хрчки... Па еве во обид на прегрупирање, размислуваме како некако, очајно, очајнички да земеме под контрола животов кој некако изгледа како да се свртил против нас. Број еден: Сивите фармерки На враќање од море, во H&M од Солун, земав сиви скини фармерки кои имаа залепено трака 38 на ногавицата. Ја залепив на вратата на спалната како потсетник...Кога ги земав, не верував дека ќе влезам во нив - не ги ни пробав, ама беа на попуст, и бев решена дека ќе се договорам сама со себе евентуално, да влезам во нив, а до тогаш ќе ги чувам. Можете да замислите само ако сте биле во слична ситуација, кој шок и хорор, кога - ги закопчав без никаков напор. Не само што ги закопчав, туку имаше и фалти - ми беа еден број поголеми. Летото кое претходеше останав скроз сама, со афтершоковите на некоја катастрофална тиндер ситуација...беше ептен битно да се вратам сама на себе, сама со себе, но тоа доведе до - пилешко, потпржен кромид со маслиново и ориз, еднаш дневно... Со недели. И тоа на добрите денови, кога жештината не беше премногу да стојам над шпоретот. Останав во тие сиви фармерки како триумф над себе, следните 4 години, и до ден денеска, некои ликови ги спомнуваат, како да се некое натприродно фантастично сновидение „ а, се сеќавам, беше во сивите фармерки...„. Како и да е дојде март 2020, стихијно и нагло, на ист начин како што се купуваше од тинекс тој месец. Кога ќе оставиш некого со залиха од храна за 3-4 месеци, без никакви обврски, сама со себе, и менталното здравје есктремно компромитирано, и како врв на сето тоа: тренерки, хеланки, блузони - даваат простор, о, и те каков простор, исходот беше речиси неизбежен. Фармерките се некаде збутани скоро две години. Стратегијата: ослабни! Пандемијата се уште не е завршена, а до сега повеќето од нас, најдовме како да преживуваме, се снаоѓаме и наоѓаме смисла на свет кој се чини е засекогаш сменет. Летово решив дека цел еден шкаф, кој го затворив за некое подобро време (и ги преселив гореспоменатите тренерки и хеланки во просторија која требаше да биде остава, а сега е плакар за блузоните), ќе го вратам во употреба, и нема да чекам ковидот да го разора светот надолж и попреку пред да згасне, за да почнам да живеам - подобро. Или потполно. Еден битен услов за да се чувствувам дека сум жива е - да го препознавам телото кое ми служи, толку беспоговорно верно. А го препознавам како мое само кога е во својата оптимална верзија. Кога мојата психа ќе се сврти против мене, прво оди во напад на обемот на струкот, обравчињата... А како одговор на тоа, моето Его (во фројдовска смисла) - одбива да прави било што друго освен да хибернира додека не се приберам и упристојам. Дел од тој механизам е - одбивање да купувам облека која е во поголеми броеви. Кога ќе се соочам со целиот свој плакар кој е во број, во просек медиум, кога надвор е -5, кога имам +5 најмалку зимски палта, а ниту едно не можам да го закопчам, не останува ништо друго освен да се соочам со жената која што сум во моментов, и да - ослабнам. Тоа е оној момент, кога ножот се забива до коска. Начинот на којшто тоа го изведувам е болно едноставен - броење калории. Нема јадење ама баш ништо(можеби јаболко или салата) после ручек. Нема леб или тестенини. Нема грицкање. Има само доручек и ручек, сето заедно е околу 1000 калории. Навистина најлесната работа на свет, а со тоа најкомплициранта да се егзекутира среде ужасно сложени психички процеси. Само обиди се да влезеш во скини фармерките и веднаш тие нежни сложени ментални нишки ќе се симплифицираат во опстанок! Претркајте ги сите и почнете уште пред Нова Година, ќе најдете начин и пандемијава да ви биде продолжение на Казабланка! Резолуција #2 : Вежбај повеќе. Имам орбитрек за шиткање речиси неупотребен.

Тешко дека може да се прејде преку празничната носталгија без да ја истражиме вечната магија на класичното стоп-моушн анимирано дело на Rankin/Bass Productions, "Рудолф Црвениот Нос". Првично емитуван на NBC како дел од "General Electric Fantasy Hour," ова културно богатство се вплетка во ткаенината на празничните традиции, ослободувајќи генерации на гледачи со својот уникатен стил и патешествието на главниот херој. Магијата започнува со посебната стоп-моушн анимација што ги оживува ликовите. Тектилниот квалитет на куклите и сценографијата додава чувство на автентичност, што придонесува кон долготрајната привлечност на продукцијата. Гледајќи го развивањето на Рудолфовата приказна, историјата станува посебна и уште потопла, знаејќи дека секој кадар е изработен со љубов, креирајќи визуелно искуство кое одолеале на времето. Она што го прави наративот на Рудолф толку долготраен е истражувањето на темата за неприпаѓањето што се претвора во совршено припаѓање. Во свет каде што прилагодувањето често е на прв план, црвениот блескав нос на Рудолф го одвојува, претворувајќи го она што некои го гледаат како недостаток, во светло, привлекувач на уникатност. Ова наидува на рецептовност кај гледачите на сите возрасти, бидејќи многумина го доживеале одењето на патот на прифаќсње на нивната индивидуалност во општество кое понекогаш го цени конформитетот. Динамиката на ликовите во приказната е мајсторски учебник за развој на ликови. Од Херми, елфот до Јукон Корнелиус и необични ликови како Клариса и Бос, внимателно разработената галерија на ликови станува исцрпен приказ на многу различни животни патеки што се среќаваат и спојуваат во имагинарниот свет на „Рудолф Црвениот Нос“. Сепак, не е само самата приказна на Рудолф што ја прави легендарна. Оваа продукција денес е најдолготрајниот празничен ТВ специјал во САД, . Не можеме да не споменеме тоа што “Рудолф” иницираше раѓање на други иконични празнични франшизи, вклучувајќи го „Фрости Снешкото“ (1969) и продолжение од 2001 година со “Остров на изгубените играчки”.

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

Кратко пред да се случи инвазијата на Украина од Русија над илјада имиња застанаа позади следното писмо. Јасно е дека кога станува збор за вакви моменти, се бара барем доза на храброст. Гугл докс го има тргнато оригиналното писмо затоа што „ги крши нашите услови за услуга„ : „ Протокот на алармантни информации за можна руска инвазија на Украина се засилува. Има извештаи за интензивно регрутирање на платеници во Русија и трансфер на гориво и воена опрема на територијата на регионите Доњецк и Луганск во Украина. Како одговор, Украина интензивно се вооружува, НАТО испраќа дополнителни сили во Источна Европа. Тензијата не стивнува, туку напротив само расте. Граѓаните на Русија всушност стануваат заложници на криминалниот авантуризам, кој ја врти надворешната политика на Русија. Тие не само што живеат во неизвесност - дали ќе започне голема војна, туку и забележуваат нагло зголемување на цените и пад на националната валута. Дали на Русите им треба таква политика? Дали сакаат војна и дали се подготвени да го понесат нејзиниот товар? Дали им дадоа право на властите да играат таква игра со нивните судбини? Но, никој не ги прашува граѓаните на Русија. Јавна дискусија нема. На државната телевизија е претставен само едно гледиште, а тоа е гледиштето на поддржувачите на војната. Од таму се слушаат директни воени закани, се излева агресија и омраза кон Украина, Америка и западните земји. Но, најопасно е што војната се претставува како прифатлив и неизбежен тек на настаните. Луѓето се обидуваат да измамат, корумпираат, да им ја наметнат идејата за света војна со Западот наместо да ја развиваат земјата и да го подигнат животниот стандард на нејзините граѓани. Прашањето за цената не се дискутира, но обичните луѓе ќе треба да ја платат оваа цена - огромна и крвава цена. Ние, одговорните граѓани на Русија и патриотите на нашата земја, апелираме до политичкото раководство на Русија и фрламе отворен и јавен предизвик за Воената партија, која е формирана во рамките на владата. Го изразуваме гледиштето на оној дел од руското општество кој мрази војна и смета дека дури и употребата на воена закана и криминален стил во надворешнополитичката реторика е злосторство. Ние мразиме војна, а вие мислите дека е прифатливо. Ние се залагаме за мир и просперитет за сите граѓани на Русија, а вие ги ставате на влог нивните животи и судбината на коцка во неговата политичка игра. Вие ги залажувате и користите луѓето, а ние им ја кажуваме вистината. Зборуваме во име на Русија, а не вие, бидејќи народите на Русија, откако изгубија милиони луѓе во војните од минатото, многу децении живеат според поговорката „да немаше војна“. Дали сте заборавиле на тоа? Нашиот став е исклучително едноставен: на Русија не и треба војна со Украина и Западот. Никој не ни се заканува, никој не не напаѓа. Политиката заснована на промовирање на идејата за таква војна е неморална, неодговорна и криминална и не може да се спроведува во име на народите на Русија. Таквата војна не може да има ниту легитимни ниту морални цели. Дипломатијата на земјата не може да заземе друг став освен категорично отфрлање на таква војна. собирает подписи здесь Полный список подписавших заявление опубликован здесь. Лев Пономарев*, правозащитник Валерий Борщев, правозащитник Светлана Ганнушкина, правозащитница Леонид Гозман, политик Лия Ахеджакова, актриса, народная артистка РФ Aндрей Макаревич, музыкант Гарри Бардин, режиссер Виктор Шендерович*, писатель Татьяна Лазарева, телеведущая Андрей Зубов, историк, политик Андрей Нечаев, политик Алина Витухновская, писатель Александр Белавин, физик Николай Розанов, член-корреспондент РАН Наталия Евдокимова, ответственный секретарь Правозащитного совета Санкт-Петербурга Ефим Хазанов, академик РАН Илья Гинзбург, физик, профессор Зоя Светова, журналист Григорий Явлинский, политик Лев Шлосберг, политик Борис Вишневский, политик Лев Гудков, социолог, доктор философских наук, профессор Игорь Чубайс, философ Татьяна Вольтская*, поэт, журналист Борис Соколов, историк, писатель Михаил Кригер, гражданский активист Вероника Долина, поэт Владимир Мирзоев, режиссер Ксения Ларина, журналист Андрей Пионтковский, публицист, Марк Урнов, профессор НИУ ВШЭ Михаил Лаврёнов, писатель Николай Прокудин, писатель Елена Фанайлова, поэт, журналист Григорий Михнов-Вайтенко, священнослужитель Лев Левинсон, правозащитник Сергей Германн, писатель Владимир Алекс, гражданский активист Юрий Гиммельфарб, журналист Юрий Самодуров, правозащитник Евгений Цымбал, гражданский активист Виталий Диксон, писатель Наталья Мавлевич, переводчик Ашраф Фаттахов, юрист Виктор Юнак, писатель Валерия Приходкина , правозащитник Елена Григорьева, детский поэт Вера Шабельникова, редактор Маир Махаев, философ, лингвист Амнуэль Григорий, продюсер, режиссер, публицист, политик. Сергей Кривенко, правозащитник Ярослав Никитенко, экологический и гражданский активист, учёный Татьяна Янкелевич Боннэр, правозащитник Никита Соколов, историк Анатолий Голубовский, историк Николай Рекубратский, научный сотрудник Витольд Абанькин, правозащитник Елена Букварева , доктор биологических наук Игорь Топорков, правозащитник Калакин Евгений, режиссёр Людмила Альперн, правозащитник Нина Катерли, писатель Владимир Залищак, муниципальный депутат Ольга Мазурова, врач Олег Мотков, режиссер Наталья Пахсарьян, профессор МГУ Елена Волкова, филолог, культуролог Валерий Отставных, режиссёр, журналист Георгий Каретников, гражданский активист Марина Бородицкая, писатель Сергей Герман, член Союза писателей России Сергей Луценко, супервайзер анимации Алексей Дивеев, программист Татьяна Ворожейкина, преподаватель Свободного университета Москва Татьяна Котляр, правозащитник Анатолий Бармин, провизор Валентин Скворцов, профессор МГУ Лев Ингель, физик Михаил Минц, историк Леонид Чубаров, профессор Катя-Анна Тагути, художник Елена Эфрос, гражданский активист Анна Шапиро, режиссер Татьяна Дорутина, член Правозащитного совета СПб Аркадий Коников, программист Сергей Печенкин, гражданский активист Анатолий Разумов, историк, Александр Санников, полковник ВС РФ в отставке Анатолий Цирлин, профессор Карен Акопян, доктор философских наук, профессор

Рошин Марфи одговори на реакциите за нејзините неодамнешни анти-транс коментари, само неколку дена пред објавувањето на новиот албум. Ирската денс пејачка објави долга порака на Твитер, пишувајќи: „Да се ​​сведочат последиците од моите постапки и поделбите што тие ги предизвика е срцепарателно“. Драмата ја започна објавувањето на скриншот кој нема дата, од коментар на Фејсбук, кој очигледно одговара на објавата за анти-транс комичарот Греам Линехан, во која Марфи тврди дека „малите збунети деца“ кои велат дека се трансродови се „ранливи и треба да бидат заштитени“. од земање блокатори на пубертетот. Таа, исто така, тврдеше дека тие лекови, кои се безбедни, реверзибилни и се користат за повеќе од родова дисфорија, „СЕ ЕБЕНИ“. (И покрај тие гледишта, Марфи го оспори тоа што го нарекуваат TERF, или транс-исклучувачка радикална феминистка, велејќи: „Ве молам, не продолжувајте да го употребувате тој збор против жените.) Во својата нова изјава, Марфи објасни дека коментарот „ги мислев“ и дека пријателите со кои разговараше „биле информирани за темата“. Коментарот конкретно дојде како шок за ЛГБТК+ фан база која сметаше дека Марфи е отворена кон нивната заедница. „Го поминав целиот мој живот славејќи го диверзитетот и различните мислења“, напиша Марфи. „Но, јас никогаш не патронизирам ниту цинично ја насочувам мојата музика директно во џебовите на која било демографија“. Таа продолжи да се извинува дека нејзините зборови биле „директно навредливи“ за обожавателите и ги „изненадиле“. Но, таа, исто така, се чинеше дека го бранеше својот коментар, додавајќи: „Разбирам дека фиксните ставови не се корисни, но навистина се надевам дека луѓето можат да разберат дека мојата загриженост е од љубов кон сите нас“. Да не зборуваме дека таа, исто така, веројатно ја хушка анти-воук толпата во објавата со алузии на „оган и сулфур на социјалните медиуми“ и „излегување од границите“. Марфи заклучи со уверување на обожавателите дека нема да продолжи да ги објавува овие ставови на Фејсбук или на друго место, пишувајќи: „Сега ќе се поклонам и целосно ќе отстапам од овој разговор во јавниот домен“. Со добар тајминг - нејзината изјава доаѓа само десет дена пред да го објави нејзиниот најочекуван шести соло албум, Hit Parade. „Мојот вистински повик е музиката и музиката никогаш нема да исклучи никого од нас“, продолжи таа. „Верувам дека секогаш ќе биде една од најголемите алатки што можеме да ги користиме за да создадеме култура на толеранција“.

До каде сум со диетата што ја почнав во декември? Почнав по план, почнав дури и позитивни коментари да добивам, и отидов во викендичка на село. Таму ручав и доручкував сосема по план. Но, залихата на печени бадеми и бисквитите што сестра ми си ги купи за два месеци...отидоа после четири дена. На диеталниот тост со парченце кашкавал му додадов две лажици руска салата! Од залихата за коледарчињата, остана само...половина горчлив орев. Ете до каде е диетата.. Инаку работите се одвиваат добро, а и да не е така каква разлика би правело јас во тренерките, изолирана дома под бранот на суперзаразниот омикрон? И тука лежи цаката зошто веројатно многу резолуции не успеваат. За да се исплати трудот, треба да стои нешто што ќе мами на другата страна од тунелот, или мостот... Многу често, „исплатата„ е кажана од доктор: доколку не престанеш да пушиш/не отидеш на диета/не почнеш да вежбаш, и да преживееш, нема да биде живот кој ќе биде пријатно да се истера. Луѓето најчесто се токму таму каде што сакаат да бидат. Некогаш позицијата која изгледа дека е крајно непријатна и опасна е единственото место кое го знаеме, и кое сме научиле дека е дома. За да се преселиме во нова куќа со сјајни подови, прекрасни погледи, фини и културни комшии треба да ја напуштиме шупата. На прва изгледа дека е многу лесно и едноставно: Само престани да пушиш. Само немој да јадеш. Само 15 минути дневно.. Но тоа подразбира дека треба да ја напуштиме позицијата на комфор. Често немаме енергија во себе да го направиме тоа. Според некои метрики кои не ни се сосема јасни, ама им веруваме, за некое однесување да нѝ стане навика, потребен е 21 ден. Потоа станува наша втора природа, рутина. Прашањето останува, не како да го правиме она што сакаме да го направиме што во најголем дел го знаеме, туку прашањето е како да се убедиме дека тоа е нешто што сакаме да го правиме. Затоа потребно е малку креативност во менување на перспективата. Еден битен чекор е - одважност и храброст да сакаме и да посегнеме по живот кој можеби мислиме дека е недофатлив за нас? Во таа клопка се фаќаме многу често.. „Не е реалистично...„ А единствената задача која ја имаме во осмислувањето на нашите животи е да го исполниме целиот наш потенцијал во работите кои ги сакаме и кон кои тежнееме. Или, да се убедиме: тело од типот на оние што ги гледам, напола со завист напола со воодушевање, се сосема возможни за мене. Животот кој може да го придружи - го заслужувам и може да се справам со него. Работите кои ги нуди светот - ми се достапни. Ќе почнеме да веруваме дека подобариот живот нема да го расипеме, дека нема да нè преплави и натежне...Диетата ќе почне да делува...

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home