Резултати од пребарување

Долгогодишниот тапанар на Фу Фајтерс, Тејлор Хокинс, почина на 50-годишна возраст. Хокинс беше пронајден мртов во хотелска соба во северниот дел на Богота, Колумбија каде бендот требаше да свири на фестивал во петокот вечерта. Причината за смртта се́ уште не е објавена. Групата требаше да свири на Фестивалот Естерео Пикник во колумбискиот главен град, но тие вчера објавија дека бендот нема да свири поради „сериозна здравствена состојба“. Хокинс, кој беше оженет со неговата сопруга Алисон и татко на две тинејџерски деца, Оливер и Анабел, штотуку заврши низа турнеи во Јужна Америка, а бендот последен пат свиреше во Сан Исидро, Аргентина, минатата недела. Хокинс му се придружи на бендот во 1997 година, откако групата го заврши својот втор албум, The Color and the Shape. Пред да биде Фу Фајтерс, Хокинс свиреше на тапани за Аланис Морисет од која беше регрутиран од фронтменот Дејв Грол - сопствениот легендарен тапанар на Нирвана. Грол го формираше својот втор бенд Foo Fighters во 1994, само само неколку месеци откако Курт Кобејн , фронтменот на Нирвана, си го одзеде животот. Во документарецот за Нетфликс, Напред - назад, тој зборуваше(едвај и за прв пат) за траумата што ја донело ова самубиство, и како зависноста на Хокинг, го потсетува и плаши од таа причина што веќе таа ситуација му е позната. По самоубиството на Кобејн во април, Грол се повлече и не беше сигурен дали сака да остане во музичката индустрија, но го создаде Foo Fighters во октомври истата година, откако напиша демо од 15 песни и потпиша со Capitol records. Кога Хокинс му се придружи на бендот во 1997 година, Фу Фајтерс се пресели од алтернативната рок сцена за да постигне мејнстрим успех, редовно полнејќи ги арените и стадионите.

Студиото Lionsgate официјално го отпушти консултантот за маркетинг Еди Еган, откако е откриена негова грешка во создавањето на трејлерот за филмот „Мегалополис“, каде што беа вклучени измислени цитати од познати филмски критичари. Овие лажни цитати, кои несакано ја критикуваа претходната работа на режисерот Френсис Форд Копола, предизвикаа контроверзии и недоразбирања во јавноста. Проблемот беше откриен откако се забележа дека цитатите кои ги осудуваа претходните дела на Копола не се појавуваат во оригиналните рецензии на критичарите, туку беа произведени од вештачка интелигенција. Примерот вклучува тврдење дека Полин Кејл од „New Yorker“ кажала дека „Кумот“ e „намален поради неговата артистичност“, иако Кејл всушност го сакала филмот. Лајонсгејт веднаш го повлече спорниот трејлер и изрази извинување до критичарите, Копола, и продукциската куќа American Zoetrope, признавајќи дека станало збор за „непростлива грешка во процесот на проверка“. „Се извинуваме искрено. Погрешивме и жалиме за тоа,“ соопшти компанијата во средата. Еган, кој бил независен консултант откако замина од STX во 2019 година, не одговори на барањата за коментар по повод настанатата ситуација. Овој инцидент го остава Копола во центарот на вниманието следејќи неговите скорешни критики кон филмовите од универзумот на Марвел, кои ги нарекол „непожелни за кинематографијата“. Токму овие изјави и предизвикаа поделени мислења меѓу фановите и соработниците на Марвел. Компанијата Lionsgate, изразувајќи жалење за предизвиканите контроверзии, потенцира дека ќе преземе дополнителни чекори за да осигура дека вакви грешки нема да се повторат во иднина. Франсис Форд Копола изјави за „Rolling Stone“ дека неговата намера со филмот „Megalopolis“ била да создаде филм кој не може да се нарече „некоја woke холивудска продукција“. Во актерската екипа се наоѓаат контроверзни актери како Џон Војт, кој е познат по своите конзервативни ставови и отворената поддршка за Доналд Трамп, како и Шаја Лабаф, кој беше обвинет за сексуален напад во 2021 година. „Она што не сакав да се случи е да не нè сметаат за некоја woke холивудска продукција која само држи лекции на гледачите,“ рече Копола. „Во актерската екипа има луѓе кои во одреден момент беа откажани. Имаше луѓе кои се архиконзервативци и други кои се екстремно политички прогресивни. Но, сите работевме на еден филм заедно. Тоа беше интересно, мислев.“

На овогодинешниот Меѓународен филмски фестивал во Торонто , најбарните карти не беа за новиот авторски филм на Хајао Мијазаки или Рјусуке Хамагучи, не беа за најновите филмови на Кејт Винслет или Шон Пен , ниту на главните добитници на награди од Кан и Венеција. Не, публиката беше најмногу возбудена за филмот кој е стар 39 години и кој секој од публиката можеше да го гледа дома, со помош на само еден клик. Но, ова не беше било кој филм од четири децении. Stop Making Sense, во режија на Џонатан Дем , нашироко се смета за едно од најдобрите достигнувања на жанрот, радосен документ за најславните денови на Talking Heads за време на турнејата во 1983 година, поддржана од албумот Speaking in Tongues. Проекцијата на фестивалот во Торонто ја имаше премиерата на новата реставрација на А24 пред нејзиното повторно објавување во кината на IMAX што следи на крајот на овој месец. Сепак вистинскиот влез во филмот беше обновениот интерес за бендот, кој се појави на сесија за прашања и одговори водена од Спајк Ли . „ Ова е најдобриот концертен филм досега!“ изјави тој со музичарите покрај него. „Можеби некои од вас не сакаат да го кажат тоа, но за мене ова е најдобриот концертен филм на светот!“ Оваа 25-минутна сесија разговор беше првпат членовите на бендот да се појават заедно откако беа примени во Куќата на славните на рокенролот во 2002 година. Потоа, се случи повторно обединување во она што Дејвид Бирн го опиша како „грдо“ раскинување во 1991 година. Неговите поранешни колеги не беа толку нежни. Во 2020 година, тапанарот Крис Франц објави мемоари во кои го обвини Бирн дека постојано ги минимизира придонесите на другите музичари, додека басистката Тина Вејмут го опиша како „вампир“, меѓу другите навреди. Но, во Торонто се́ беше во ред. За Бирн, Франц и Вејмут (кои се во брак) и клавијатуристот и гитарист Џери Харисон, атмосферата беше топла. „Многу сум благодарен што сум овде вечерва и што можам да ја гледам проекцијата и да уживам во оваа мера“, топло рече Франц на почетокот на разговорот. Бирн се согласи: „Кога сега го гледав ова, си помислив, ова е причината зошто одиме во кино. Ова е различно од гледање филм на мојот лаптоп!“ И тоа беше точно. Почнувајќи со сцената каде Бирн зачекорува на сцената облечен во изветвени бели патики, бумбокс во рака и објавува: „Здраво, имам касета што сакам да ви ја пуштам“, гледањето Stop Making Sense во IMAX беше како да го гледавте за прв пат. Сликата, зголемена од оригиналните негативи од 35 мм, беше јасна и богата; звукот, дигитално преснимен, се чувствуваше како да е снимен во истите тие моменти. Експанзивната, разговорна, партиципативна природа на камерите на Деме го прави поефективен од типичен концертен документарец. Тоа е неверојатен документ на талентирани луѓе на кои се врвни профрсионалци во зенитот на својата кариера кои се забавуваат правејќи музика што може да ве натера да танцувате и денес. Дем, кој почина во 2017 година на 73-годишна возраст, беше привлечена од материјалот, според Бирн, бидејќи шоуто што тие го составија прикажуваше приказна со почеток, средина и крај. Имаше и чиста визуелна моќ на филмот, особено во IMAX пропорции. Драстичниот избор на осветлување и композициите на Дем беа неверојатни на големото платно, а Бирн изгледаше уште повеќе како (навидум невозможна) филмска ѕвезда, од неговото прво појавување. Тој беше свесен за камерата и не само што ги пееше песните на бендот, туку и ги изведуваше (и ја знаеше разликата). Но, тој не беше единствената атракција, а деталите од реставрацијата на IMAX (со предност во долгите сцени и широките кадри) обезбедија динамиката да се зачува во текот на кадарот помеѓу бендот, дополнителните музичари како клавијатуристот Берни Ворел и екипата . Камерите ги уловија во нивните невербални комуникации, мали коментари кажани во шифри, а и моменти на поддршка во текот на целиот концерт. Што се однесува до музиката, клавијатуристот и гитарист Џери Харисон рече дека „една од причините за трајната моќ на филмот е тоа што не гледате како се забавуваме на сцената“, додавајќи дека „публиката е вклучена во сцената. Ние ви кажуваме, а вие сте дел од тоа. И мислам дека секој пат кога некој ќе го гледа, го враќа тоа прекрасно емотивно искуство“. Тоа сигурно беше случај во Торонто. Бурната публика го поздравуваше секој настап, го поздрави воведот на бендот и го испрати во „Take Me to the River“ со овации. Едно лице извика: „Бис!“ кога филмот заврши. А песните „Once in a Lifetime“ и „Burning Down the House“ ја кренаа публиката на нозе, исто како на сцената, да танцуваат по апсидите. Имајќи го тоа на ум, ова се песни на кои е тешко да не се игра. Во седмиот ред, на своето место на апсидот, Дејвид Бирн беше на нозе со нив, се вртеше напред-назад и се движеше, уште еднаш, заради старите времиња. „Stop Making Sense“ е класика која не ја изгубила својата моќ, а новата реставрација на IMAX и овозможува на новата генерација фанови да ја доживее магијата на овој култен концертен филм. Не пропуштајте го ова искуство доколку имате можност да го гледате во блиските кина или IMAX театри.

Сѐ се тоа вештерки(sve su to vještice) објавија наградна игра! Најдобриот caption добива кекс по избор кој не е Домаќинка! Еве ги резултатите

Македонскиот етер повторно е побогат за една добро позната и сакана радио станица. По период на исчекување, легендарниот Канал 103, познат и како Стотројка, се враќа на ФМ скалата преку новата радио емисија „Домашна работа“, која започна да се емитува на програмата на Македонско радио - Радио 2. Фото: Јелена Овој настан претставува значаен момент за македонската медиумска и културна сцена, означувајќи го повторното присуство на еден од најзначајните независни и алтернативни медиуми во земјата. Канал 103 започна со своето емитување на 1 мај 1991 година . Неговите почетоци се поврзани со Македонското радио, во рамките на тогашното Радио Скопје . Уште од самиот почеток, оваа радио станица се профилираше како непрофитна , со јасна цел да промовира авангардна музика . Нејзината посветеност кон алтернативните звуци и независната култура брзо ја издвои од останатите радио станици во земјата. Еден од популарните џинглови кој остана врежан во сеќавањата на многу слушатели гласеше: „ Канал 103 – искра светлина од мрачните лавиринти на Македонската радиотелевизија“ . Оваа самоописна фраза ја отсликуваше перцепцијата на радиото за својата улога во медиумскиот простор – како светилник на независна мисла во тогашниот контекст. Уште во 2015 година, Канал 103 беше препознаен како темел на независната и авангардната култура, неговиот дом, веќе 24 години, како и клучен промотор на прогресивна музика и култура . Оваа констатација ја потврдува долгогодишната посветеност на радиото кон своите основни принципи. Имено, како медиум постар од независна Македонија, Стотројка континуирано се сметаше за "искра светлина од мрачните лавиринти на Македонската Радио-Телевизија" . Во 2016 година, радиото гордо го прослави својот 25-годишен јубилеј , што е уште еден доказ за неговата долговечност и значајно културно влијание. Меѓутоа, патот на Стотројка не беше секогаш лесен. Во март 2019-та радиото беше исклучено од етерот и продолжи да емитува програма исклучиво преку интернет . Овој прекин на емитувањето на ФМ брановите беше резултат на специфичен правен вакуум, поради што радиото со години можеше да се слуша само онлајн . Оваа ситуација јасно укажува на правните предизвици со кои се соочуваше Канал 103 во обидот да го задржи своето место на радио спектарот. Сега, по овој период на исчекување, доаѓа долгоочекуваната вест за враќањето на Стотројка на ФМ фреквенциите преку новата емисија „Домашна работа“. Ова радио шоу започна да се емитува на 2 март оваа година, во 20 часот, на програмата на Македонско радио - Радио 2. Овој настан е значаен бидејќи претставува прва официјална соработка помеѓу Македонската Радио Телевизија и Канал 103 по повеќе децении. Иако се емитува засега само за два часа неделно, но овојпат на национално ниво. Оптимизмот за иднината на ова партнерство е видлив во изјавата дека ова треба да биде " само прв исчекор, само почеток на една континуирана соработка меѓу националниот јавен дифузер и Канал 103, која во иднина ќе се развива и продлабочува на взаемно задоволство и конечно, во интерес на граѓаните и јавното добро.". Оваа надеж за понатамошно зајакнување на врската помеѓу двете медиумски куќи укажува на потенцијална промена во начинот на кој државната медиумска установа гледа на независните културни иницијативи во земјата. Може да се претпостави дека оваа соработка е резултат на растечкото признавање на вредноста и важноста на различните гласови и алтернативни перспективи во националниот медиумски простор. Но, што всушност претставува „Домашна работа“? Оваа емисија е опишана како „ радио магазин што ја истражува и промовира македонската алтернативна и независна музичка и културна сцена." . Наменета е за пошироката публика која има афинитети кон музиката, културата и уметноста. Целта на „Домашна работа“ е да им даде глас на локалните музичари, уметници и културни активисти, а истовремено да поттикне критичко промислување за актуелните предизвици во културниот сектор. Оваа двочасовна програма се емитува секоја недела и е достапна не само на фреквенциите на Македонско радио - Радио 2, туку и на стриминг каналите на Стотројка, што ја прави достапна до поширок аудиториум. Посветеноста на емисијата кон поддршка на локалната културна сцена е евидентна и во нејзините цели. Една од главните цели на „Домашна работа“ е " промовирање и развивање на сцената надвор од главниот град и придонесување кон суштинска културна децентрализација.". Оваа цел е од исклучително значење бидејќи се обидува да го надмине потенцијалното концентрирање на културни активности и ресурси во Скопје, и да поттикне културен развој и во другите региони на Македонија. Пример за овој пристап може да се најде во второто издание на радио магазинот, кога Стотројка го посети Прилеп по повод Прилепскиот карневал и еднодневниот фестивал „Прочка ебаго“. Овој настан беше посочен како "добар пример за успешна соработка меѓу независната сцена и локалните јавни институции.". За оние кои ја пропуштиле оваа емисија, таа е достапна за слушање на овој линк : . Во третото издание на „Домашна работа“, од 16 -ти март, слушателите имаа можност да слушнат интервју со македонскиот музичар и композитор Никола Коџабашија, кој веќе долги години живее и работи во Велика Британија. Сето ова се случува со една крајна цел на ум: "враќање на фреквенцијата и дефинитивно легализирање на Канал 103, кој веќе 34 години е бастион на независната мисла и радио дом на културата.". Оваа изјава јасно ја покажува долгорочната амбиција зад оваа соработка – да се обезбеди постојана ФМ фреквенција за Канал 103 и конечно да се реши неговиот правен статус. Постојаното нагласување на потребата за "дефинитивно легализирање" укажува на тоа дека Канал 103 долг период функционирал со нејасен или нерешен правен статус. Соработката со јавниот радиодифузер се чини како стратешки чекор кон конечно решавање на ова прашање и обезбедување долгорочна одржливост на станицата.

Ако поминавте барем малку време во All England Club за време на Вимблдон (а повеќето од нас ја немаа таа прилика ) ќе приметевте дека многу од поситетелите беа облечени во она што може да биде опишано како почетнички комплети: многу од мажите носеа кошули и шорцеви, додека жените носеа летни фустани или сукњи. Но почетничкиот комплет како што сугерира името е само пословичен почетнички комплет. Некои во публиката носеа блејзери или троделни костуми. Некои ги користеа џемперите како аксесоар: ги наметнуваа преку рамениците или ги врзуваа околу половината. Вимблдон е познат по тоа што бара од спортистите да носат бело. Многумина во публиката носеа барем еден бел елемент во аутфитот, а најчесто тоа беа патиките. И немаше да биде британски тениски турнир доколку немаше многу елегантни шапки.

Кога TikTok се здоби со популарност како апликација за вирални видеа кајшто деца играат, никој не можеше да предвиди дека ќе има амбиција да ”посегне” по некои од највисоките уметнички форми. Денес, Канскиот филмски фестивал (кој некогаш ги забрануваше селфи фотографиите на црвениот килим) го објави своето ново партнерство кое ветува дека ќе го поврзе културниот настан со една милијарда корисници на дигиталната платформа ширум светот. Тоа партнерство ќе го создаде глобалниот натпревар #TikTokShortFilm, со што апликацијата во сопственост на Byte Dance ќе биде официјално истакната.Апликациите на видеата мора да бидат долги помеѓу 30 секунди и три минути, што значи дека креаторите на содржини нема да смеат да ја користат новата максимална должина на видеото од апликацијата од десет минути за да ги направат своите филмови. Предводено од неименуван добро познат режисер, жирито ќе избере три победнички TikTok-ови во три категории: Гран при, најдобро сценарио и најдобра монтажа. Директорот на Кан, Тиери Фремо, ќе биде присутен на признанијата, кои ќе бидат објавени некаде за време на фестивалот што ќе се одржи од 17 до 28 мај“. Слично, Оскарите го приклучуваат Тwitter на церемонијата во обид да регрутираат и допрат до помлада или поинаква публика: Твитерџиите ќе можат да гласаат за нивните омилени филмови кои беа објавени во 2021 година - без разлика дали филмот е номиниран за Оскар - користејќи го хаштагот #OscarsFanFavorite. Филмот кој ќе добие најмногу гласови од обожавателите до 3 март ќе биде признат за време на емитувањето на наградите на 27 март.

Автори: Михаил Рубин, Дмитриј Сухарев, Михаил Маглов, Роман Баданин, со учество на Светлана Рајтер (Медуза), 1 април 2022 година Општо прифатено е дека претседателот на Русија во 23тата година од неговото владеење го интересира само геополитиката. Всушност, има барем уште едно прашање за кое Путин тешко дека е помалку загрижен - сопственото здравје. Се чини дека претседателот има причина за грижа. Во годината на 70тиот роденден на шефот на руската држава, Проект одговара на најгорливите прашања што се однесуваат на Путин. Зошто Путин куцаше Каде е клистирот на моќта Како Путин имаше операција на грбот Зошто на Путин му треба онколог хирург Многу владетели сонуваа да си го продолжат животот, физички и политички. Но, исходот секогаш беше ист. Во 1920тите, еден од водачите на болшевиците, Александар Богданов , исто така лекар и филозоф, ја создаде теоријата за „физиолошки колективизам“, се претпоставуваше дека старите комунисти ќе им ги пренесат своите верувања на младите преку размена на крв, а истовремено ќе се подмладат самите себе. Експериментите со крвта на Марија Улјанова и Леонид Красин го убедија Јосиф Сталин , кој не се разбираше од наука, да му ја даде на Богданов познатата зграда на трговецот Игумнов на Јакиманка во Москва - таму беше основан Институтот за трансфузија на крв. Но, институтот набрзо бил преместен од таму, бидејќи Богданов починал при размена на крв со млад студент. Телото на стариот револуционер ја отфрла младата крв, а со тоа ја закопа теоријата на физиолошки колективизам. Потоа, понесени од новите медицински идеи, болшевиците го зграпчија мозокот на Богданов и заедно со мозокот на неговиот поранешен партиски другар Владимир Ленин го испратија на проучување во Институтот за мозокот. Иронично, институтот беше сместен во истата палата на Игумнов. По неколку години неуспешни трагања по физиолошки знаци на гениј во мозокот на водачот на светскиот пролетаријат, властите се откажаа и од оваа идеја. Институтот беше избркан од замокот, а мозокот на Ленин, Богданов и другите револуционери, исечени, беа скриени во колби, за кои никој одамна не се грижи. На 7 октомври оваа година претседателот Путин треба да го прослави својот 70ти роденден. Јосиф Сталин веќе доживеал втор мозочен удар до оваа возраст, Леонид Брежњев ја изгубил својата способност за работа толку многу што вистинската моќ преминала на неговата придружба, Јуриј Андропов воопшто не ја доживеал оваа возраст, а Борис Елцин поднесе оставка како длабоко нездрава личност. Здравјето на Путин, според зборовите на неговиот прес секретар Дмитриј Песков , е „одлично“. Судејќи според телевизиските снимки, претседателот на Русија навистина не може да се спореди со неговите претходници. Тој спортува, шета во тајга и максимум настинува. Ако им се верува на овие ТВ прилози, на Путин нема да му биде тешко да ја води Русија до 2036 година, како што дозволува уставот што тој го измени. Дали е така? МЛАД ПАСТУВ Од почетокот на првиот мандат на Путин, Кремлин почна да ги крие информациите за здравствената состојба на тогашниот млад претседател - дури и кога тој падна од коњ, при што го повреди грбот. - Вежбав. Се случи коњот да застане пред бариерата, а јас направив салто, само вистинско салто - бум! Изјавата на Путин минатата година беше едно од најретките признанија на руски претседател за какви било здравствени проблеми. Веднаш се фатил, додавајќи дека паднал на струготини и дека му е ”удобно“. Откако седна на чело на државата на 47 годишна возраст, Путин на почетокот на својата претседателска кариера го искористи имиџот на активен човек во цутот на животот. Имајќи предвид дека во 2002 година националниот лидер зачна вонбрачно дете со неговата љубовница Светлана Кривоногих, оваа слика не беше далеку од вистината и секако вистинита за разлика од неговиот тешко болен и зависник, претседатески претходник. Во раните денови, Путин ретко беше испитуван и малку внимание обрнуваше на проблеми како треска, се сеќава еден функционер кој работеше со шефот на државата во тоа време: „ Можев да го презакажам состанокот само за вечерта, а потоа ако ме собори силната инфекција“ . Сепак, за Кремлин беше толку важно да создаде имиџ на „алфа маж“ претседател што решија воопшто да не кажуваат ништо лошо за неговото здравје. Властите беа внимателни да не потврдат ниту обична треска, а камоли повредите поврзани со спортот, како онаа со која Путин се здоби во 2021 година. И падовите од коњите беа проблем. Шефот на државата во 2000тите бил страствен љубител на коњички спортови, а не го одминале ниту повредите поврзани со оваа активност. Еден од падовите од седлото беше многу сериозен, извесно време Путин „не можеше ни да застане на нозе“, а потоа долго се лекуваше, се сеќава познаник на тогашниот шеф на државата. Можеби оваа повреда ќе се почувствува во 2012 година. На 4 ноември истата година, на Денот на националното единство, државните телевизиски канали прикажаа снимки од положување цвеќе на споменикот на Минин и Пожарски на Црвениот плоштад. На церемонијата присуствуваа Путин и патријархот Кирил. Сепак, претседателот не беше особено прикажан на телевизискиот пренос. Работата е што тој куцаше, толку забележливо што решија да ја сокријат информацијата не само на телевизија - прес службата на Кремлин не го објави видеото од настанот на официјалната веб страница, ограничувајќи се на фотографии и категорично им забрани на новинските агенции да спомнат куцање во нивните пораки. Снимката од Путин што куца, стана вирална на интернет благодарение на веб страницата на Патријаршијата, каде видеото од церемонијата беше објавено без монтажа. До моментот на церемонијата на Црвениот плоштад, веќе им беше очигледно на службениците кои соработуваа со Путин дека нешто не е во ред со претседателот. Уште во септември, тој куцаше на самитот на АПЕК во Владивосток, а потоа се чинеше дека е заглавен во Москва - Кремљ почна да ги откажува еден по друг официјалените летови на Путин. Во декември, тоа стана уште полошо, беше наложено претседателскиот протокол да трае не повеќе од еден час за сите настани - националниот лидер не можеше да седи подолго од здравствени причини. За доброто на Путин дури и го намалија концертот во Бољшој театарот на еден час за 200 годишнината од победата над Наполеон. Но и на толку краток настан претседателот на крајот не се појави. Конечно, на крајот на 2012 година, Путин не можеше да го прими премиерот на Јапонија во Кремлин. Официјалните лица неформално рекоа „газдата не е во ред“, носи корсет и генерално му треба операција на грбот. Тогаш Кремљ совлада алатка како „конзервање“ - објавување на претходно снимени состаноци меѓу Путин и неговите подредени. Тоа му овозможи привремено да исчезне незабележано од видното поле на новинарите и на целата земја. Со текот на времето, овие исчезнувања стануваа се повеќе и повеќе. Како и здравствени проблеми. Најпознатите исчезнувања на Путин ноември 2012 година Откажани службените патувања и долгите летови на претседателот, некои од состаноците на Путин прикажани од Кремљ се покажаа како „конзервирани“ 5 – 15 март 2015 година Путин не се појавува во јавноста, сите средби се „замрзнати”. 9-16 август 2017 година Претседателот заедно со новинарите ги посетува Абхазија и Сочи, а потоа една недела Кремљ објавува само „конзервиран материјал“. февруари 2018 година Во екот на изборна кампања, претседателот откажува јавни настани. Песков призна дека шефот на државата „настинал“. 13-29 септември 2021 година Путин оди во „самоизолација“, сите настани се одржуваат преку видео врска. ЕЛЕН КОЈ КУЦА Како што старее, загриженоста за здравјето и долговечноста толку го впива претседателот што тој покажува интерес дури и за алтернативна медицина, иако многумина во неговото семејство се лекари непознати за јавноста. Како што знаете, Путин сака животни. Но, за доброто на неговото здравје, тој е подготвен за болна и медицински сомнителна процедура за животните. Следната приказна ја опишува промената што се случи во ставот на Путин кон неговата долговечност до моментот кога тој стана суштински вечен владетел на Русија. Од крајот на вториот мандат на Путин, неговото здравје е национален приоритет. На пролет на алтајските елени им растат рогови, со голема брзина, по неколку сантиметри на ден. Во овој момент, роговите сè уште не се осифицирани, тие се меки и исполнети со крв. Екстрактот од овие рогови е заслужен за лековито дејство - наводно е корисно луѓето да се бањаат со рогови - така што постои цела индустрија за производство на пантокрини. За да го направите ова, елените се врзуваат или стегаат на посебна машина, се креваат така што беспомошно висат, а сè уште живите рогови се отсечени - често со обичен нож. Активистите за права на животните ги споредуваат сензациите на животните со тортура - вадење нокти на човек. Сергеј Шојгу , тогашниот шеф на Министерството за вонредни ситуации, беше првиот во руската елита што се заинтересира за бањи со рогови. Во средината на 2000тите, тој прво го донесе претседателот во Алтај и го убеди во придобивките од процедурата, наводно таа го подобрува функционирањето на кардиоваскуларниот систем и ја подмладува кожата. Путин, кој почна повеќе да размислува за своето здравје, на едно од неговите патувања се втурна во бања со пијалак од еленски рогови што испушта специфичен мирис. Познаник на претседателот тврди дека бил предупреден дека нема ниту еден убедлив доказ за придобивките од капењето со рогови. Но, тоа му се допадна на Путин, оттогаш тој бил во Алтај повеќе од еднаш. Чувствителната елита брзо ја забележа новата страст на Путин. Панталоните и другите начини за продолжување на младоста брзо станаа популарни меѓу службениците. Еден од соговорниците на „Проектот“, поранешен вработен во претседателската администрација, вели дека тој самиот бил во рогови на Алтај и таму, меѓу другото, се сретнал со градоначалникот на Москва Сергеј Собјанин. Големите љубители на крвавите процедури, како шефот на Гаспром Алексеј Милер и неговата придружба барем еднаш годишно со деловен авион од Алтај до Москва носат контејнери со екстракт од рогови. Популарната дестинација за службениците е поедноставна, процедурите против стареење се во карелискиот пансион „Кивач“. Алкохолот таму е забранет, но има секојдневни клизма, се сеќава функционерот на Кремлин, тврдејќи дека таму сретнал многу свои колеги. Интересот на Путин за ненаучната медицина изгледа чудно ако се знае важен факт за претседателот - тој е опкружен со лекари. Најстарата ќерка на шефот на државата, Марија Воронцова , дипломирала на медицинскиот факултет на Московскиот државен универзитет, брзо станала водечки истражувач во Рускиот центар за ендокринологија, а потоа и акционер во медицинскиот проект Номеко, кој исто така развива нови методи на третман на рак. Партнер на Воронцова во овој бизнис е пријател на претседателот Јури Ковалчук. Но, Путин има и други блиски луѓе во оваа област, вклучувајќи ги и оние кои сè уште се непознати. Братучедот на претседателот Евгениј Путин цел живот работел како детски хирург, неговата сопруга Дија била гинеколог, а сите три нивни деца биле обучени за психијатри. Точно, не сите работат по професија, претпочитајќи бесрамна кариера - Михаил ја доби функцијата заменик-претседател на Гаспром, а Ана, заедно со нејзиниот сопруг Сергеј Цивилев , прво ја презедоа компанијата за јаглен Колмар, а потоа и целиот регион Кемерово. Нивната сестра, братучетката на Путин, Татјана , останала докторка и била финансиски успешна дури и во оваа професија. Пред Путин да стане голем политичар, Татјана се мажи за лекарот Анатолиј Пташук и работеше тивко во душевната болница Владимир. Токму во годината на изборот на роднина на претседателската функција, Пташук се пресели во Москва, прво во Министерството за здравство, а потоа стана заменик директор на приватната фармацевтска компанија Биотек. Штом Пташук дојде во оваа компанија, Биотек влезе во државната програма за набавка на лекови. Оттогаш, компанијата постојано е рангирана меѓу првите на јавните набавки на лекови. Сега Пташук е заменик шеф на Централната клиничка болница во Сивцево Вражек, каде се лекуваат службеници на Кремлин и владата. Кои се болниците и клиниките за службениците во Русија ↓ Службениците се лекуваат во болници под надзор на медицинската единица на претседателската администрација. Обединува пет болници, седум поликлиники, центар за рехабилитација, единаесет санаториуми. Најчесто, вработените во владиниот апарат и претседателската администрација ги користат услугите на поликлиниката бр. 1 во Сивцев Вражек и Обединетата болница со поликлиника на проспектот Мичурински. И покрај авторитетот на медицината во Кремлин во умот на јавноста, квалитетот на услугата во институциите сериозно опадна, велат државните службеници кои го користеле системот. Тука не се невообичаени рамнодушноста, грубоста, немањето соодветна грижа, потсетуваат соговорниците на Проектот. Во 2014 година, во владата се појави радикален проект за распуштање на целата одделенска медицина и нејзино пренесување во системот CHI. Предлогот го даде тогашната вицепремиерка Олга Голодец. Според нацрт реформата, како исклучок требаше да се задржи само посебен блок за првите лица. Проектот наиде на жесток отпор во управните одделенија и министерствата, а по двегодишни состаноци дискусијата беше прекината. Ќерката на Пташук, Елена , е исто така добро позната личност во медицинската заедница. Внуката на Путин се омажи за Василиј Жидков и со неговото презиме ја предводеше компанијата РЗД-Медицин. Презимето го задржала и по вториот брак, во кој е со американскиот државјанин Евгениј Мулакандов , исто така поврзан со медицината. Како внуката на Путин е поврзана со неговата љубовница Татјана Пташук и нејзината ќерка, иако работат како лекари, поседуваат седум станови во Москва, Сочи и Владимир, четири куќи и земјиште во вредност од над 1,7 милијарди рубљи. Покрај тоа, Пташук поседува стан во Сочи со површина од 266 кв.м. и вреди повеќе од 80 милиони рубли. Историјата на овој имот кажува многу за шефот на државата. Отпрвин, станот го поседуваше бизнисменот Станислав Јосилзон - тој е познат како жртва на бизнисменот Виктор Батурин осуден на 7 години. Пташук добил стан од Јосилзон, кој го поседувал до 2020 година, кога имотот бил префрлен на Надежда Кривоногих. Таа е мајка на љубовницата на Путин, Светлана Кривоногих и баба на вонбрачната ќерка на претседателот. Во летото 2021 година, уште едно неслучајно лице доби стан Сергеј Руднов, син на пријател на Путин. Руднов може да се нарече „номинална вредност на Путин“. Претходно, тој на претседателот му го купи домот на предците во регионот Твер, на него беше снимена историска палата во близина на Виборг, каде што почива Путин, а тој е и косопственик на про-Кремлин весникот Комсомолска Правда. Можно е лекарите лично запознаени со претседателот во одреден момент да го убедиле Путин почесто да посетува лекари. Или можеби имало природни причини за ова. Остарениот Путин сега е придружуван од огромен тим лекари, вклучително и хирург за рак на тироидната жлезда. На запад од главниот град, во Кунцево, има огромна територија окупирана од Централната клиничка болница (ЦХП). Токму оваа медицинска установа е одговорна за здравјето на првите лица, има ВИП соби, специјални комуникации и обезбедување. Токму тука, во просториите што еден од соговорниците на „Проектот“ ги нарекува „одделот за лични лекари“, Путин почна да ги посетува сè почесто со текот на годините. По пристигнувањето, тој е пречекан од болничките власти, а потоа предаден на лекарите доделени на претседателот. Еден од овие лекари, на пример, долго време беше Дмитриј Вербовој, очигледно, тој е реаниматор, барем на интернет се споменува како автор на прирачник за брза помош за акутни болести, повреди и труења. Очигледно, Вербовој добро се однесуваше со Путин. Тој го направи својот лекар прво почесен доктор на Русија и заменик шеф на неговиот медицински оддел, а потоа и заменик менаџер за медицински работи. Низ годините, лекарите од Централната клиничка болница летаат до резиденциите на Путин и го придружуваат на патувањата. Овие патувања даваат единствена можност да се разбере кој и за што го третира Путин... ... Путин помина голем дел од мај 2017 година во неговото омилено место, Сочи. Ден по Парадата на победата, тој отиде во јужната резиденција „Бочаров Ручеј“ и истата вечер, како и секогаш, одигра брилијантен хокеј во ледената палата во Сочи. Неговиот тим „Легендите на хокејот“ ги совлада ривалите со резултат 17:6, а во оваа победа одлучувачки придонес имаше шефот на државата кој постигна седум гола. Натпреварот го засени само едно, легендарниот ветеран Павел Буре несакајќи се заби во претседателот, а тој падна, за малку направи салто. По судирот, претседателот сам го напуштил местото, но истиот ден извесен Константин Аркадиевич Сим се населил во санаториумот Рус, кој е дел од претседателската администрација и се наоѓа непосредно во близина на резиденцијата на Путин. Закупецот останал таму до 18 мај. Познато е дека Сим е ортопедски трауматолог. „Проект“ може да потврди дека оваа личност е еден од лекарите на претседателот на Русија. Парадоксално, откако долги години криеја информации за здравјето на Путин, властите јавно ги објавија информациите за лекарите на претседателот. Факт е дека сите што го придружуваат Путин во Сочи, вклучително и лекарите, се сместени на четири места, веднаш до ски центарот Лаура, во Гранд Хотел Полјана, Полјана 1389 Хотел и Спа, или недалеку од неговата резиденција во веќе споменатото “. Рус“ и санаториум „Сочи“. Договорот помеѓу Централната клиничка болница и хотелите за сместување на лекари е објавен на веб страницата за јавни набавки заедно со актите за прифаќање на дадените услуги. Во актите можете да се најдат имињата на лекарите и датумите на нивното сместување во хотели за четири години од 2016 до 2020 година. Од овие документи, јасно е дека медицинските лица како Сим полетале конкретно кај Путин, датумите се совпаѓаат или со времето на официјалните посети на претседателот во Сочи или со периодите на неговото мистериозно исчезнување. Низата договори меѓу Централното биро за дизајн и хотелите што ги обработува „Проектот“ ни овозможува да извлечеме важни заклучоци. Во 2016-17 година претседателот во Сочи редовно го придружувале во просек по пет лекари. На пример, истиот ден со Сим биле уште четворица лекари, меѓу кои и специјалистот за ОРЛ Алексеј Шчеглов и специјалистот за заразни болести Јарослав Протасенко. Во тоа време, сосема стандарден сет на дежурни специјалисти работеле со претседателот, сите тие се појавуваат во Сочи во исто време со шефот на државата. На пример, во поголемиот дел од мај 2017 година, лекарите се менуваат меѓусебно, но на 29 истиот месец сите аминуваат - претседателот заминава тој ден, прво во Париз, а оттаму во Санкт Петербург. На 21 јули, претседателот се враќа во Сочи за да се сретне со азербејџанскиот претседател Илхам Алиев и таму веќе го чекаат истиот ОРЛ Шчеглов и специјалистот за заразни болести Протасенко, како и реаниматор и неврохирург со полно работно време, речиси сите пристигнале во Сочи ден пред шефот на државата. Следниот ден по разговорите, претседателот очигледно останува во Сочи на одмор, а на специјалистите им се придружува лекарот од брзата помош Сергеј Снежко. Но, одвреме-навреме бројот на лекари до претседателот драстично се зголемува. Во најмалку два наврати, "Проект" може да потврди, дека на Путин му била извршена или операција или многу сериозна процедура, најверојатно во задниот дел. На 25 ноември 2016 година, претседателот се среќава во Кремлин со актерот Стивен Сигал, а потоа исчезнува до 1 декември. Веб страницата на Кремлин објавува „конзервирана храна“ и пораки за телефонски повици. Во санаториумот „Рус“ во овој момент последователно се сместени 12 лекари. Прво, пристигнува група лични лекари на Путин, на чело со Вербов. По два дена им се придружува група неврохирурзи од Централната клиничка болница, на чело со шефот на одделот Олег Мишкин. Во исто време, во хотелот се појавил специјалист за рехабилитација, почесен доктор Михаил Цикунов. Третманот очигледно поминал добро и на 1 декември Путин веќе се обратил пред федералното собрание. Една година подоцна, претседателот на Мишкин му ја додели титулата почесен доктор на Русија. Во 2019 година, на Путин повторно му беше потребна помош. За време на викендите на 30 ноември и на 1 декември, претседателот беше во Сочи, но не се појави во јавноста, а во тој момент кај него дојдоа рекорден број лекари - 13 лица одеднаш, вклучувајќи ги сите исти специјалисти од Одделот за Неврохирургија на Централната клиничка болница, на чело со Мишкин. Ним им се придружија специјалистот за повреди на 'рбетот Елена Денисенко и медицинската сестра за операциона сала Гулфија Абдулина. Вкупниот број лекари кои постојано го придружуваат претседателот се зголемува, и во 2019 година се во просек девет. Оваа бројка изгледа голема ако се претпостави дека проблемите на Путин се ограничени на 'рбетот. Но, тоа не е така. На 13 февруари 2019 година, рускиот лидер го прими во Сочи својот белоруски колега Александар Лукашенко. За да го покажат сопственото здравје, двајцата незаменливи лидери отидоа на скијање во одморалиште „Лаура“ на Газпром. Истите денови, двајца реаниматори, невролог, дерматовенеролог, два ОРЛ и хирург се сместени во хотелот и бањата „Полјана 1389“. Овој состав на лекари е многу типичен. Отоларинголозите Шчеглов и Игор Есаков, како и хирургот Евгениј Селиванов се најчестите придружници на Путин. На пример, Шчеглов летал кај Путин во Сочи 59 пати за четири години и останал со него 282 дена. Селиванов, 35 пати и 166 дена. Докторски патувања/денови Алексеј Шчеглов, 59/282 Игор Есаков, 38/152 Евгениј Селиванов, хирург-онколог 35/166 Лариса Королева, дерматовенеролог 27/172 Сергеј Снежко, лекар за итна помош 26/72 Владимир Рибинцев, анестезиолог-реаниматор 21/91 Илја Дибунов, анестезиолог-реаниматор 20/163 Павел Шариков, анестезиолог-реаниматор 20/116 Дмитриј Овчиников, невролог 19/88 Јарослав Протасенко, специјалист за заразни болести 18/111 Оваа бригада е присутна покрај Путин и за време на неговиот официјален престој во Сочи и во моментите на „исчезнување“. Во август 2017 година, Путин долго време исчезнува од јавниот терен, од 8 до 16 август. Сето ова време во Сочи имало шест лекари, меѓу кои и Шчеглов и Селиванов. И двајцата лекари се многу важни за Путин. Селиванов е хирург, барем до неодамна, специјализиран за онкологија. Темата на неговата дисертација е „Особености на дијагноза и хируршки третман на постари и сенилни пациенти со карцином на тироидната жлезда“. „Интересот за проблемот со ракот на тироидната жлезда кај постари и сенилни пациенти е предизвикан од тешкотијата за рана дијагноза“, се вели во апстрактот на неговата работа. Дека Селиванов се занимавал со проблеми со тироидната жлезда укажува и неговата работа од 2011 година во списанието „Хирургија“, како и тоа што бил асистент на професорот Виталиј Башилов, кој, меѓу другите достигнувања, дал и „придонес во операцијата на тироидната жлезда. " Сепак, тој беше и коавтор на дело за третман на компликации кај тешкиот панкреатитис. Од матичната служба на Централната клиничка болница за „Проект“ потврдија дека д-р Селиванов работи на хируршкото одделение, но не можеа да ја разјаснат неговата специјализација. Во хируршкото одделение, на Проектот му било кажано дека докторот наводно бил на службен пат и „не се знае кога ќе се врати“. Лор Шчеглов е и хирург, произлегува од неговата дисертација. Овој човек толку немилосрдно го следи Путин што за време на јавни настани наводно завршува на заеднички фотографии со шефот на државата. Доказ за важноста на Шчеглов може да се смета и фактот што минатата година неговиот татко Николај Шчеглов, исто така хирург, беше назначен за пратеник во Државната дума од Единствена Русија. Путин, како што беше речено, го следат неколку лекари од оваа специјалност, а Лор е докторот кој, меѓу другото, може прв да открие проблеми со тироидната жлезда, вклучително и онколошки. Затоа се вклучени хирург и онколог, смета израелскиот лекар Михаил Фремдерман. Путин јавно го покажа својот интерес за проблемот со ракот на тироидната жлезда. Во јули 2020 година, тој се сретна со раководителот на Националниот медицински истражувачки центар за ендокринологија, Иван Дедов, кој е шеф на најстарата ќерка на Путин, Марија. Дедов му кажа на претседателот за високата преваленца на рак на тироидната жлезда и зборуваше за новиот хормонален лек „Тирогин“, кој се бори со метастазите по операцијата. „Закрепнување од 95-98%?“, праша Путин и слушна потврден одговор. Во медицинските кругови навистина се зборува за здравствените проблеми на претседателот. Особено овие разговори се интензивираа на почетокот на есента минатата година, кога Путин се однесуваше особено чудно. По долг престој во изолација поради епидемијата СОVID-19, шефот на државата конечно почна да излегува меѓу граѓаните. На 13 септември тој се сретна со параолимпијците и дури им дозволи на спортистите да го опкружат. Така, стоејќи во толпа луѓе, Путин одеднаш објави дека мора да оди во изолација, бидејќи наоколу имаше премногу луѓе кои беа болни од коронавирус. Веста беше изненадување дури и за придружбата на претседателот. Неговиот прес секретар најпрво се збуни и го поби шефот - наводно претседателот, зборувајќи за изолација, се изразил „фигуративно“. Сепак, следниот ден, Путин сепак отиде во изолација, учествуваше на изборите за Дума од својата канцеларија и не се појави во јавноста цел септември. Дали претседателот тогаш бил подложен на некаква медицинска манипулација не е познато, но потоа тој почнал да комуницира со луѓе на многу голема далечина, седејќи на спротивните страни на огромните маси. Со други зборови, ако порано Путин се оддалечуваше од луѓето во преносна смисла на зборот, сега тоа почна да го прави на најдиректен начин. „Сето ова е сосема погрешна информација. Сè овде не е точно “, изјави за Проектот, секретарот за печат на претседателот Дмитриј Песков. * * * Вистинскиот однос меѓу владетелот и обичните луѓе во Русија може лесно да се разбере од следната епизода. Путин ја спроведе епидемијата на коронавирус на начин на кој веројатно ниту еден друг шеф на држава во светот не го спроведе. Рускиот претседател повеќето од состаноците ги водеше преку видео врска, а на неколку посетители им дозволи само по двонеделен карантин. Беше јасно дека здравјето на лидерот е приоритет број еден. Дури и големата прес конференција на Путин во 2020 година беше одлучено да се одржи во необичен формат. Путин, Песков и избраните новинари требаше да седат во една мала соба, а остатокот од присутните во голема сала, од каде што новинарите поставуваа прашања користејќи видео пренос. Нормално, сите што требаше да седат во иста просторија со Путин, вклучително и прес секретарот, беа испратени во двонеделен карантин, а на крајот беа принудени да направат тест за COVID-19. Тестот на Песков покажа позитивен резултат и, се разбира, не му беше дозволено да се види со претседателот. Но, без никаков проблем сите останати беа сместени во една заедничка сала со повеќе од 700 луѓе.

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

На мејл не е невообичаено да стигнуваат известувања за културни случувања, најави и заклучоци од културниот живот овде, но еден од нив отскокна: стрипаџии од Велес, имале групна изложба во Феризај, Косово, и нивниот промотор држел предавање. Признаваме, сосема надвор од сликата која ја знаеме за стрип сцената во Македонија. Не само што стрипаџиите функционираат сосема надвор од Скопје, не само што бројката на стрипаџии е голема и (само)организирана, туку и нивниот состав е разноврсен, половина се жени, а според сликите можеме да заклучиме дека опфаќаат неколку генерации уметници. Известувањето гласеше: „Велешанецот Томе Трајков –културен работник и стрип промотер , на покана од Здружението „HITHI” ( Коприва) од Урошевац/Феризај - соседно Косово присуствуваше на активности организирани во склоп на програмата на споменатото здружение . Негова изјава:... Со ова здружение имам повекегодишни контакти и соработка, но навистина пријатно ме изненади повикот за конкретни активности и тоа на конкретна тема „стрип“! Инаку одамна имам контакти со стрип сцената на Косово и моите заложби беа на оваа територија да се анимираат младите кон светски познатата 9 та уметност, толку популарна кај нивните родители,баби и дедовци. Во тие насоки беше организиран мојот престој и агенда. Најнапред локалната гимназија одржав кратко предавање на тема „ СТРИП-СУШТИНА, ИСТОРИЈА, РАЗВОЈ ВО СВЕТОТ И НА ОВИЕ ПРОСТОРИ“. - известуваше дел од пораката. Па продолживме, за да ја чуеме приказната, поблиску до нејзината целост. ДИВА : Како изгледа една типична стрип кариера, или пак патот на еден ентузијаст? Каде се купуваат стрипови, на кои јазици, каде се издаваат и колку интерес има за да се изложуваат?  Томе Трајков: Во случајот со мене ,и не само со мене, од тие генерации инфицирани од „филмот на хартија“! Татко ми, како наставник по историја, ми ги носеше дома историските стрипови на „НИКАД РОБОМ“ поврзани, меѓу останатото и со македонската историја. Како дете многу читав, а редовно се купуваше и „Политикин забавник“ . Тоа беа оние од кои можеше нешто да се научи. Потос дојдоа Загор, Блек, Алан Форд , Наш Свет, па Млад Борец. Не само јас, најмногу заради стриповите научив некои јазици кои сега за нас се странски: српски, хрватски...Правам искрена дигресија и потврдувам дека некои сегашни стрип преводи на македонски јазик го немаат тој шмек споредбено со другите ,најдобар случај е со стрипот „АЛАН ФОРД“ и „славните“ зборови, изрази и цитати! Поранешните генерации го чекаа саканиот стрип уште од наутро, и буквално да ја помирисаат хартијата на која се печатело тоа издание. За стрипот како светски позната и призната 9 уметност...тој е релативно нова култура (околу 150 години), но брзо прифатен како средство за комуникација. Едноставниот пристап на раскажување на приказна преку слика ги плени луѓето од самиот почеток ,па затоа стрипот се здоби со репутација на „деветта уметност“. Стрипот како 9-та уметност опфаќа неколку сегменти: цртеж, текст, порака, позитивни јунаци, во минатото беше многу популарно средство кое на младите им овозможуваше, да „патуваат и фантазираат“ преку него. Преку стрипот тие, освен запознaвање со техники на ликовна уметност, имаа соодветен тип на неформално учење и запознавање со историја, географија, антропологија.. Еден од великаните на стрипот Хуго Прат има речено дека„ тој ги црта текстовите и ги пишува сликите“. Според други дејци, стрипот е „филм на хартија“. Според ова, стрипот е во солидна позиција да ги промовира и горенаведените теми и истите да допрат до широк круг. Во РС Македонија стрипови издаваат, со или без финансиска поддршка од страна на државата  издавачи како што се: Стрип центар на Македонија - Велес, издавачките куќи „СТРИП КВАДРАТ„, БУНКЕР“, „ТЕМПЛУМ “, „М КОМИКС“, независни изданија,...порано издаваше и здружението „ МАКСТРИПОВИ“, па изавачката куќа „ ВАРМ КОМИКС“ (се извинувам ако испуштив некого). Секоја од гореспоменатите си има(ше) своја издавачка политика. За набавка на стрипови, освен на сајтовите или социјалните мрежи на споменатите издавачи, најдобро е да се посети специјализираната книжарница „БУНКЕР“ во Скопје (се наоѓа во кулите спроти „РАМСТОР“) каде можат да се најдат и стрип изданија од странство на различни јазици. ДИВА: Листата на имиња - велешани стрипаџии -  која отишла на гостување во Феризај е фасцинатна. Како се најдовте и каков е локално уметничкиот живот таму, во Велес?   Томе Трајков: Точно , јас сум од Велес и некако нужно дојде до застапеноста на велешки стрип автори меѓу вкупната листа на застапени. Но, да потсетам само дека освен велешаните: Лазар Ангелков, Илко Стојановски, Оливер Цветковски, Васил Гаврилов и Ване Трајков (како сценарист) на изложбата беа изложени дела на автори како стрип мајсторот Игор Јовчевски, потоа Дарко Богданов, Александар Цакоски, Славица Купенкова, Александра и Максим Ристески, Душица Димитровска, Катерина Тери Николовска, Мирко Бојаџиевски, како и младите сили Анастасија Недељковска, Евгенија Трајковска, Ѓургица Варела, Ана Марија Стефаноска, Јана Бутеска, Мартина Величковска, Ангела Ајтовска, Елена Апостоловска, Софронија Шарламанов и Александар Стеванов (како сценарист). За Велес, ќе бидам субјективен, одамна важи дека е град од внатрешноста, но не провинција! Тоа се однесува и на други градови. И покрај видливи и невидливи отпори, се развива и треба да се развива официјализираниот концепт на ДЕМЕТРОПОЛИЗАЦИЈА т.е. ДЕСКОПЈЕВИЗАЦИЈА. Во извесни настани Велес и предничи, пример тој е веќе признат ГРАД НА СТРИПОТ, театарскиот живот е одамна развиен, музичката сцена исто...Со сета почит кон културната, посебно независната културна сцена од Скопје, сепак тие ништо не губат доколку повеќе се организираат вистински културни активности надвор од метрополата. Барем Велес не е толку далеку!   ДИВА: Никаде нема идеални услови, но има услови кон кои можеме да се стремиме. Како би изгледала идеалната ситуација на еден стрип промотор?   Томе Трајков: Меѓу другото, идеална ситуација е стрип промотерите, но и стрип авторите да се професионалци и да се бават само со тоа, истите да имаат сопствени канцеларии, студија и постојани стрип галерии. Арно ама...! Дотогаш , ние стрип промотерите, ќе се бавиме со: пишување на проекти до домашни и странски донатори, растегнување на расположивите финансии за да се задоволат сите потреби, почитување на строгите критериуми на некои од донаторите, расправање со суетите на стрип авторите и (во извесни ситуации) и родителите на помладите од нив, ситуации „искористи-отфрли“ итн. ДИВА: Дали помладата и новата генерација има ист пристап, интерес и сфаќање за возбудливоста на стрипот, како што имавме ние кога беше популарен и достапен? Како изгледа младата стрип генерација на Македонија, каква естетика и во која насока се движи? Томе Трајков: Ова прашање ми претставува повод да го споменам токму Денот на бесплатни стрипови во Скопје и редиците коишто се создадоа од граѓаните, посебно младите. Тој интерес е резултат на трпелива комбинирана работа на организираната стрип сцена во државата, којашто паралелно со издавачката дејност и медиумската поткрепа влезе во училиштата организирајќи промотивни и едукативни стрип часови регрутирајќи нови таленти и интересенти за стрип. Има нови таленти, секој од нив со различен стил и сензибилитет. Лично мене ме радува тенденцијата да цртаат на хартија (субјективно мое мислење, подвлекувам) наспроти таблетите и други погодности коишто секако си имаат свои предности. За жал, морам да го искажам впечатокот дека во нивниот развој како автори нужно делува и севкупната стрип сцена во Македонија, којашто, за жал е многу хетерогена и некомпактна. Неприфатлива е, на пример, реалната состојба на своевидни забрани во смисол на учество на некои стрип конкурси или настани во зависност од тоа кој е организаторот. Или пак насоченоста на извесни стрип субјекти кон оваа или онаа партија, очекувајки лоби поддршка коишто и ја добиваат (и ова е реалност). Стрипот треба да влезе во училиштата, не само како уметност туку и како алатка со која подобро ќе се одвива наставата по разни предмети (не само историја, граѓанско општество, литература и сл). Дури тогаш младите ќе сфатат со што всушност порано биле опседнати нивните родители, баби и дедовци. ДИВА: Дали имате комуникација на балканско и европско ниво со колегите, па и глобално, или соработката со Здружението „HITHI” е исклучок?   Томе Трајков: Искрено, ова за мене е чудно прашање на коешто ќе одговорам - не само што има комуникација и соработка тука современата македонска стрип сцена соработува со децении со колеги на балканско, европско и глобално ниво.. По некоја инерција најнапред после осамостојувањето, се обнови соработката со автори од поранешна Југославија, потоа Балканот и пошироко. Се организираат изложби на македонскиот стрип во други земји од кои некако најстари се изложбата на алтернативен стрип во 2000 година во Ангулем,Франција или на мејнстрим стрип во 2004 година, во Белград, Србија. Одтогаш се имаат организирано повеќе вакви промоции, од кои јас непосредно бев селектор на последните : Ваљево, Србија 2019 година и последната Феризај, Косово (ноември оваа година). Организацијата во којашто сум вклучен од 2006, Стрип центар на Македонија - Велес секоја година организира меѓународен салон на стрип, кој прерасна во стрип колонија. Тука се и меѓународните проекти на коишто бев иницијатор а финансирани од странски фондации. Велес стана место каде што без проблем другаруваат стрип автори не само од ЕКС ЈУ, но и Албанија, Косово, Романија, Грција, САД, Јапонија, Швајцарија, Италија ... При крај е големиот неколку годишент стрип проект CAN FOR BALKANS каде што околу темата „меѓусебна релација на стрип и историјата  “ соработуваат стрип дејци од Македонија, Србија, Романија, Албанија и Данска. Организираните стрип конкурси на меѓународно ниво се со автори од сите континенти. Заради податокот и контекстот дека Здружението „ХИТХИ“ е од Феризај/Косово со доминантно албанско население, без лажна скромност ќе споменам дека со Косово соработката е започната уште од 2009 година, а јас бев член на интернационално стрип жири на првиот воопшто организиран стрип настан организиран во Тирана од страна на Министерството за култура на Албанија. Соработката продолжува, а го повторувам впечатокот дека Здружението „ХИТХИ“ (Коприва) има потенцијал, ентузијазам и тимска сплотеност да ја развива и афирмира стрип културата кај нив посебно помеѓу младата генерација.

Почина Стивен Вилхајт , еден од водечките пронаоѓачи на GIF овите - потврди за The Verge неговата сопруга Кеталин. Тој бил опкружен со семејството кога починал. Неговиот некролог забележува дека „и покрај сите негови достигнувања, тој остана многу скромен, љубезен и добар човек“ Стивен Вилхајт работел на GIF (Graphics Interchange Format) графички формат за размена, кој сега се користи за реакции, пораки и шеги, додека бил вработен во CompuServe во 1980-тите. Тој се пензионирал во раните 2000-ти и го поминувал своето време патувајќи, кампувајќи и градејќи модели на возови во својот подрум. „ Тој сам го измисли GIF-от дома и го однесе на работа откако го усоврши “, рече неговата сопруга Кеталин, во неодамна објавениот некролог. Додека примарна функција денес е да создава анимирани мемиња и објави за реакции, првичната цел на GIF беше да дистрибуира „графика со висок квалитет, со висока резолуција“ на интернет. CompuServe потоа го воведе форматот во доцните 1980-ти, каде што остана во стагнација до 1998 година кога компанијата беше купена од AOL. Патентите за GIF истекоа, што ѝ овозможи на јавноста да почне да се занимава со него. Руската уметница Олиа Лиалина беше една од првите што го искористи во 1997 година, по што следеше покојниот аниматор Чак Појнтер кој почина во 2001 година, но зад себе остави еден куп анимации кои се сметаат за рани значајни GIF-ови. „Т огаш не бев баш вљубена во овој формат. Сакав да биде видео, но анимираниот GIF беше единствениот начин да се добие подвижна слика во браусерот“. Кога Tumblr доби GIF датотеки во 2007 година, сè се промени. Форматот подоцна беше подигнат од повеќе социјални платформи, вклучувајќи ги Myspace, Facebook, Instagram и многу други. И денес, во 2022 година, цели стории и вести се градат преку овој формат. Среќна околност е тоа што Вилхајт успеал да го види подемот на неговиот изум во реално време. Со сета негова пролиферација, се чини дека сè уште нема консензус за тоа како да се изговара често користениот GIF. Во 2013 година, Вилхајт зборуваше за Њујорк Тајмс за неговиот официјален изговор. „Оксфордскиот англиски речник ги прифаќа двата изговори“, рече тој. „Тие грешат. Тоа е меко „Г“, изговорено „џиф“. Крај на приказната“. Значи - џифче на македонски Не можеме да се расправаме со самиот пронаоѓач. Почивај во мир Стивен Вилхајт. Придонесе за поп културата повеќе отколку што можеше да замислиш.