Резултати од пребарување

Џулија Луис-Драјфус може да додаде уште една награда во нејзиниот ормар со трофеи: поткастер на годината на Епл. Поткастот на Луис-Драјфус Wiser Than Me (Помудри од мене)  што го лансираше во април, беше прогласен за шоу на годината на Apple Podcast за 2023 година и добитник на наградата Apple Podcasts. Наградата се доделува секоја година од технолошкиот гигант „за да му оддаде чест на шоуто кое покажува квалитет и иновација во поткастингот“. Не се дава на најпопуларното или насјлушаното шоу за годината, иако неговата позиција на табелата е еден од факторите што се земаат предвид заедно со квалитетот на програмата. „Помудри од мене“ помина 29 дена на американската табела на Apple Podcasts и се рангираше на петтото место на листата на најдобри нови емисии на Apple. Претходните добитници на наградата Apple Podcasts вклучуваат  Slow Burn на Слејт (Бавно горење) Pushkin со A Slight Change of Plans (Мала промена на плановите), and NPR’s Code Switch(Шалтање на кодови) Во серијата од 21 епизоди, актерката интервјуира гости кои се помудри од неа. Меѓу интервјуираните во текот на првата сезона беа Керол Барнет и Џејн Фонда. „Сите овие жени покажаа како да се живее животот“, вели Луис-Драјфус за нејзините гости. „Тоа не значи дека тие не правеле грешки, но има нешто во тоа што сте постари каде што можеби не се чувствувате толку заштитнички со споделувањето. И така, ја искористив интимноста што ја нуди поткастот. Таа достапност да се биде реален и да се биде отворен е одличен подарок“. Помудри од мене продуцентот, Lemonada Media, најави втора сезона минатиот месец, а ќе дебитира следната пролет. Одлуката на Apple доаѓа околу една недела откако Spotify ги откри своите списоци од најдобрите подкасти и музика за годината. Врз основа на популарноста  Џо Роган уште се држи врвот - но повеќе за Спотифај - подоцна. Стартер епизода:

Го гледав новиот „Фрезјер“. Ќе ви кажам уште веднаш: доколку очекувате дека ќе продолжи каде што застана пред 20-на години - ќе бидете горко разочарани. Вообичаено обновувањето на класичните карактери се пречекани со измешани реакции кои доаѓаат од големи очекувања, па и овој пат не беше исклучок. Пред новата инкарнација на „Фрејзер“, дојдоа рецензиите на новинарите кои го имале задоволството да присуствуваат на проекција на првата епизода, пред официјално да почне да се емитува на ТВ екраните. Џен Моир од Дејли Мејл ламентираше - ова не е стариот Фрејзер! „ Што му направија на Фрејзер, најдобриот ситком некогаш направен? Го нема Најлс((David Hyde Pierce)) или Роз.((Peri Gilpin). )“ !!  - стоеше во насловот, а огледот ни даде малку увид што треба да очекуваме, беше носталгично прераскажување на „Фрејзер“ од 90-те кој сите го знаеме наместо некаква рецензија на новиот. Од местото каде што Грамер првпат стапи на ТВ екраните во '80-тите, новата сезона нè враќа во Бостон, додека воведува нови карактери, вклучувајќи го и Фредерик, неговиот син. Овие нови ликови даваат нова димензија на наративот и стапуваат во врска со темите на денешницата, со Фредерик (Jack Cutmore-Scott)  како пожарникар кој се откажал од студирање на Харвард, и зборува за Кјеркегор и на француски - само кога е пијан. Минатата година некаде напролет Њујорк тајмс излезе со текст кој се прашува зошто ликовите кои играа луѓе во своите 40-ти и 50-ти изгледаат како пензионери каде како пример беше посочен Фрејзер. Зарем чичкото кој го гледавме заеднички со татко ми на Канал 5 пред вестите во 7 сега ми е врсник? Вечно облечен во беж костуми, актовка и фризура која е соодветна на професор по географија од 1970-тите!? Мажите (и жените) на телевизија кои ги гледаме веќе со години се се́ уште витални, згодни, со живот кој не е ограничен по ништо од годините, освен тука и таму по некоја приказна каде реализираните, секси, ликови се борат со својот биолошки часовник (Во "Да се биде Мери Џејн", Габриел Јунион има 45 години за време на снимањето, а ликот кој го глуми е во трка да реализира семеен живот пред да наполни 40). Во неверица пребарав по стриминг сервисите дали ја емитува серијата  - го најдов - и почнав да го гледам како возрасен човек кој може да ја гледа и да ги улови повеќето заплети, поентирања, шегите- како игрите со социјалниот статус (Фрејзер и неговиот брат Најлс поставени наспроти нивниот татко полицаец и херој од работничка класа) кој често ги надмудрува, поларна спротиставеност која е извор на многу од комедијата, тука е и „здравствената работничка“ Дафне која е чудак и исто така доаѓа од чав културата во Манчестер.. Но, сето тоа беше наспроти она што се главните ликови браќата Крејн: тие ги сакаат фините работи во животот, вино, шери, џентлмен клубови, опери и театар, џемпери плетени во шпанско село цела една година, па и натпревари - кој повеќе потрошил на своите луксузи, и секогаш нешто поаѓа ужасно комично по зло) … Како тинејџер голем дел од овие слоеви можев само да ги насетувам колку и да се редуктивни и карикатури што не е невообичаено во ситком жанрот. Фрејзер заврши кога сите контрасти се помирија и кога во тоа помирување, сите ликови пораснаа. И така се фатив како се смеам сама, дома, на глас до солзи и го гледав од првата до последната сезона одново и одново од пролетва до есенва. И не бев осамена во таа навика: „Зошто возрасни жени толку го сакаат Фрејзер?" - прашуваат американските медиуми.  Затоа што неговиот простран, среден стан е место кое го посакуваат за себе, посебно во хаотичните зафатени животи одат таму да се одморат.. Или „Зошто Фрејзер е врв на комфорна ТВ?“ дискутираат поткастерите? А зар е битно - се́ што ми треба после стресен ден е тишина, темница и „Фрејзер“ на телевизија... И можете да замислите какво изненадување беше кога слушнав дека, да навистина, доаѓа нов „Фрејзер“ и тоа само откако го исцедив стариот! Бев решена дека и покрај млаките оценки јас апсолутно ќе се заљубам во новата серија. Самиот глумец (минус истенчената и побелена коса)  изгледа речиси идентично на Фрејзер кој го оставивме откако заминува од Сиетл во Чикаго по својата љубов која конечно ја најде, но и за голема кариера на ТВ психолог (а ла Др.Фил). Кругот е комплетиран. Тој во 2023-та се враќа од Чикаго во Бостон, местото на кое по прв пат го запознавме ликот Фрејзер Крејн,  во серијата „Кафулето На здравје“ во 80-тите години. Од оваа култна серија излегоа многу ѕвезди: Кристи Али и Тед Денсон, се само неколку од нив. Панданот на Роз „Феминистичката икона“ која беше фамозно промискуитетна и либерална во својот апетит за мажи, а потоа и самохрана мајка, сега е шанса да се кимне и отиде во насока на диверзитет, е шефицата на Фрејзер, професорката Оливија Финч (Toks Olagundoye), шефица на катедрата за психологија на Харвард.  Панданот на Најлс е амалгамиран со оној на Дафне во ликот на колегата на Фрејзер, ликот кој на сите ни е добро познат од Only Fools and horses - Николас Линдхрст, како Алан. Тој е „британски трезен“( „трезен сум - испив само шест вискија“) , професор по психологија, на моменти се чинеше дека е водечкиот лик, и го надигрува и самиот Келси Грамер во комичарската харизма и само тој ја спасува серијата. И така, сцената е поставена. Секако една од главните улоги на Фрејзер секогаш беше неговиот стан, и многу од епизодите и ситуациите се вртеа околу него: дали пречекува жена за романтичен состанок, спрема забава или е камен на сопнување кога татко му се обидува да интервенира - беше се́присутен, па иако не го прескокнале сосема тој момент, сепак брзински и овлаш преминаа преку таа димензија и тука доаѓа главниот проблем со новото издание на Фрејзер. Веројатно знаејќи дека повеќето ќе го бараат стариот Фрејзер во новиот,  ја имале невозможната задача во само неколку епизоди да се обратат на содржина од 11 сезони на Фрејзер, туку и оние на „Кафулето На Здравје“. Тоа ќе беше невозможно дури и доколку продолжеа на истиот сет со истата актерска екипа. Тоа не функционира така ниту во животот, ниту во уметноста. Животот продолжува, а со тоа, културата, генерациите, и луѓето кои уметноста ги огледува, но и актерите во својата човечност. Дури јас, решена дека ќе го гледам новиот Фрејзер подеднкаво заљубена како неговиот претходник сосема слепа за сите можни пропусти, се фатив како гласно протестирам: „Зар е можно Фрејзер да го ставиле во патики! Нечуено! Бласфемија!“ Она што беше херој од работничката класа во 90-тите, доколку го облекле во фланелна кошула во 2023, ќе изгледаше на несмасна карикатура, лик кој е невозможно да му веруваш. Минатата недела заврши последната епизода на првата сезона, и тоа со гласен пукот - типичниот Фрејзер наратив. Преамбициозна забава станува катастрофален и „се пукнав од смеење“ - неуспех, овој пат со божиќна журка, каде наместо 24 столици и една елка, стигнуваат 24 елки и една столица, при што се принудени да бидат домаќини на… бифе! (страшно во својот невкус за Најлс и Фрејзер! - тие секогаш инсистираат на класична вечера.) И додека Фрејзер се помирува со неуспехот, на вратата ѕвони Роз. Прегратката се чини дека е искрена и е прегратка на Грамер и Гилпин колку што е на Фрејзер и Роз. Пери Гилпин на својот инстаграм кажа дека чувството било исто како на сетот што го знае, како да е дома. И дека со задоволство би продолжила каде што застана. Дека работите ќе си дојдат на свое место. Треба само малку време и трпение. И конечно сфатив дека Џен Моир беше во право. Фрејзер не е ист. Но мислам на Фрејзер ликот, а не на серијата. Тој иако не изгледа многу различно, всушност шокантно слично (и е татко на 3 годишно дете во приватниот живот), тој не е истиот оној Фрејзер кој не́ остави со пренагласена гестикулација, предраматичност, жестокост во сите негови сцени, и е физичка комедија во многу од актерската игра. Моментот кога ќе му дозволат да се раскомоти во оваа фаза тогаш и очекувањата ќе згаснат и ќе почнеме да уживаме во она што го имаме. Оној Фрејзер кој го знаеме веќе го имаме, сега е време за еден друг, 68 годишен, кој се приближува во животната улога на татко кој ужива лаконски, седнат во својата позиција, во лакрдијата околу него.

извор: The Times; Посегнете по марамчињата и подгответе се за првиот напад на сезонскатата мизерија. Настинките се во полн ек, па дури и ако сè уште не сте биле изложени на препознатливите звуци на кивање, шмркање и искашлување меѓу вашите пријатели и колеги, заканата веројатно демне опасно блиску. Според Националниот институт за извонредност на здравје и нега (NICE), возрасните во ЕУ во просек доживуваат две до три настинки годишно (и децата од пет до осум), а риновирусот, најчеста причина, достигнува максимум на есен. Барем претходно се тешевме со сознанието дека насолзените очи, црвениот нос и целокупната малаксаност од настинките се краткотрајни, и вообичаено траат три до седум дена, но сега дури и тоа е доведено во прашање со откритието. на „долгата настинка“, чии продолжени симптоми влијаат кај некои луѓе повеќе од еден месец. Во нивната студија на 10.171 возрасен, објавена во списанието „The Lancet's eClinical Medicine“, истражувачите од Универзитетот „Квин Мери“ во Лондон (QMUL) објавија дека кашлицата, стомачната болка и дијареата се некои од симптомите кои можат да траат повеќе од четири недели по почетната настинка. инфекција. „Нашите наоди може да одговараат на искуството на луѓе кои се бореле со продолжени симптоми откако имале респираторна инфекција и покрај тоа што биле негативни на тестови за Ковид-19 на брис од нос или грло“, рече професорот Адријан Мартино, главен истражувач и клинички професор по респираторна инфекции и имунитет во QMUL. Тој додаде дека се потребни повеќе истражувања за да се разбере „зошто некои луѓе доживуваат подолготрајни симптоми од другите“. ⬤ Дали имате „долги настинки“? Симптомите може да останат неколку недели по инфекцијата Рон Еклс, почесен професор на Факултетот за бионауки на Универзитетот во Кардиф и поранешен директор на Центарот за настинка на универзитетот, вели дека долготрајните здравствени влијанија од секоја инфекција на горниот респираторен тракт не се невообичаени. „Секој респираторен вирус може да ви го даде тоа долготрајно чувство на малаксаност“, вели Еклс. „Речиси е како вирусот да го вклучил заморот од обичната настинка, но заборавил да го исклучи и опстојува, иако сè уште не разбираме целосно како и зошто“. Тој вели дека начинот на кој страдате од настинка многу варира помеѓу поединците, при што некои луѓе го проаѓаат најлошото за неколку дена, а други се заразуваат без да го сфатат тоа. „Ако земете брис од толпа луѓе, многу голем број од нив добиле вируси на настинка без симптоми“, вели Еклс. „Генерално, луѓето добиваат рано гребење на грлото проследено со кивање, а потоа трае неколку дена кога кулминира“. Што можеме да направиме за да избегнеме настинка или да ја минимизираме нејзината беда доколку сме болни? За труд објавен неодамна во списанието Frontiers in Allergy, Еклс истражувал многу од митовите поврзани со обичната настинка за да открие што всушност може да помогне. Добриот сон е важен. Еклс укажува на студија од Универзитетот Карнеги Мелон во Пенсилванија, која покажува дека луѓето кои добиваат помалку од седум часа секоја вечер имаат три пати поголеми шанси да добијат настинка од оние со осум или повеќе часа редовен сон. „Пушењето и алкохолот дефинитивно го ослабуваат нашиот имунитет“, вели тој. „Исто така, постојат докази дека ослободувањето на кортизол хормоните кога сме под стрес може да го загрозат нашиот имунолошки одговор и да ги остави луѓето поранливи на добивање симптоми на настинка по инфекцијата“. Еве што можете да направите за да се заштитите во оваа студена сезона. 1. Многу третмани за настинки што се добиваат без рецепт нема да функционираат. . . Кај повеќето настинки, сериозноста на симптомите веројатно го достигнала својот врв и се намалила до моментот кога ќе почувствувате потреба да преземете нешто за тоа. Но, што треба да преземете за да се чувствувате подобро? Минатиот месец американската Администрација за храна и лекови објави дека фенилефрин ( се наоѓа во Polydex, Септаназал), вообичаен назален деконгестив присутен во многу производи без рецепт во ЕУ е неефикасен. Не е изненадување за Еклс, кој објави труд во British Journal of Pharmacology во 2007 година во кој се наведува дека лекот едноставно не делува. „Постојат студии кои јасно покажаа дека нема поголем корисен ефект за фенилефрин од плацебо“, вели Еклс. „Тоа нема да помогне да се намали конгестијата и не делува на настинки“. Повеќето хербални додатоци „имаат мала научна поддршка“, додава тој, па дури и за оние со некои позитивни резултати од клиничките испитувања, вклучително и ехинацеа и пеларгониум, „доказите во најдобар случај се опишуваат како сомнителни“. 2. . . . но обидете се со спреј за нос Постојат многу ефикасни назални деконгестиви без рецепт во форма на спреј. „Побарајте спрејови со двете хемикалии оксиметазолин и ксилометазолин, кои делуваат на тој начин што ги отстрануваат блокадите и го олеснуваат отокот во носните шуплини“, вели Еклс, додавајќи дека неговите сопствени испитувања, објавени во Американскиот журнал за ринологија, покажале дека можат да им помогнат на луѓето со затнати носови полесно да дишат. „Тие се многу ефикасни бидејќи применуваат висока концентрација на лекарството локално каде што е потребно, обезбедувајќи олеснување за неколку минути што ќе трае до осум часа“. Обидете се со ОПЕРИЛ спреј или Ксилометазолин. Друга ефикасна опција за деконгестив, вели тој, е псеудоефедрин, кој често се меша со други лекови во препарати без рецепт, но може да бара рецепт за повисоки дози. Може да се најде како елемент на РИНАСЕК но и Sudafed, Decophed, Drixoral, и Суфедрин. 3. Ако сте на ладно и влажно навистина може да ве направи ранливи Ако мајка ти ти рекла да не излегуваш со мокра коса за да не настинеш, можеби имала право. И покрај недостатокот на објавени студии кои ја потврдуваат врската, Еклс вели дека неговото научно претчувство е дека разладувањето на телото ги предиспонира луѓето за респираторни инфекции. Изложеноста на ниски температури предизвикува стегање на крвните садови, вклучувајќи ги и оние во носот, ограничувајќи го протокот на крв. „За да се заштитите од вируси, потребен ви е добар проток на крв за да се доставуваат антитела и бели имунолошки одбранбени клетки до носот“, вели тој. „Да се биде на ладно и влажно, привремено се намалува оваа одбрана и ако веќе имате субклиничка инфекција - настинка без симптоми - може да биде доволно вирусот да предизвика симптоми, што е кога луѓето мислат дека „настинале“. ” Во едно од неговите рани испитувања, објавено во списанието Rhinology, Еклс побара од група учесници да ги потопат стапалата во ладна вода, а друга да ги стават стапалата во кофа без вода пред да ги изложат двете групи на вирусот на настинка. „Појавата на повообичаени симптоми на настинка беше многу поголема кај разладените отколку кај групата што не беше разладена“, вели Еклс. „Тоа беше лабораториски амбиент што не ја отсликува ситуацијата од „реалниот живот“, но покажа дека тоа што доколку ви е студено може да има ефект“. 4. Пиењето топол пијалок може да ви помогне да се чувствувате подобро Пиењето топол пијалок треба да биде првиот третман за некој со настинка, вели Еклс. „Направивме студија во која ги разгледавме ефектите на топлиот пијалок од црна рибизла со малку шеќер и добивме многу позитивни резултати за намалување на сите симптоми на настинка кај луѓето кои ги консумирале пијалоците. Тоа е особено ефикасна стратегија за смирување на болките во грлото и кашлицата што ја придружува настинката. Се препорачува и додавање лажичка мед. „Ќе помогне да се заменат течностите, што е важно кога сте настинати“, вели Еклс. „И иако може да има голем плацебо ефект на топол пијалок што ќе ве направи да се чувствувате подобро, тоа е дел од добивање на битката“. 5. Обидете се да земете дополнително витамин Ц (но не очекувајте чуда) Витаминот Ц игра клучна улога во имунитетот и иако не е докажано дека земањето додатоци од него во овој период од годината ја намалува подложноста на настинки, тој може да понуди одредени придобивки во смисла на скратување на времетраењето и сериозноста на симптомите. Прегледот на Кокрејн на 29 студии во кои беа вклучени 11.306 учесници покажа благи подобрувања кај луѓето кои земаа 1-2 g витамин Ц дневно, скратувајќи го времетраењето на времето кога беа болни за околу 10 проценти. Постојат мали групи на население кои би можеле да имаат повеќе корист од суплементите на витамин Ц, а во документот Кокрајн се истакнати испитувањата со 598 учесници изложени на кратки периоди на екстремен физички стрес - вклучително и маратонци и скијачи во крос-кантри - во кои витаминот Ц го преполови ризикот од настинка на прво место. „Мега дозите се веројатно подобри од малите количини на витамин Ц бидејќи белите крвни зрнца кои предизвикуваат многу симптоми го прават тоа со производство на водороден пероксид за да ги убијат вирусите“, вели Еклс. „И во теорија, витаминот Ц може да ја намали штетата, но тоа не е загарантирано“. Тој вели дека секогаш е подобро да се биде на диета со многу свеж зеленчук за да го добиете витаминот Ц „заедно со други антиоксиданси кои можат да помогнат во борбата против инфекцијата“. 6. Земајте витамин Д цела зима Не постои гаранција дека земањето суплемент на витамин Д ќе ја спречи настинката, но Еклс вели дека има доволно докази за да го убеди дека можеби вреди и тој го зема во текот на зимските месеци. „Ако сте дефицитарни и вашите нивоа се ниски, тогаш враќањето на нивоата ќе помогне да се поддржи имунитетот и може да ја намали вашата подложност на грипови и настинки“, вели Еклс. Во една студија на 18.883 учесници на возраст од 12 години и нагоре, истражувачите од Општата болница во Масачусетс открија дека корекцијата на недостаток на витамин Д доведе до намален број на инфекции на настинка, додека други истражувачи кои известуваа во Британскиот медицински журнал открија дека луѓето кои веќе дополнително го земаат витаминот се со помала веројатност воопшто да настинат. Во 2021 година, тим од британски научници ги разгледа ефектите од давање таблети витамин Д3 на на 1.644 воени регрути . Нивните резултати, објавени во „Medicine and Science in Sports and Exercise“, покажаа дека суплементацијата не ги намалува шансите за настинка, но ја намалува сериозноста на симптомите за 15 проценти и времетраењето на настинката за 36 проценти. „Тоа секако не е докажан лек“, вели Еклс. „Но, земањето додаток на витамин Д нема да ја влоши вашата настинка“. 7. Добрата прошетка е најдобриот назален деконгестив кој постои Умерено вежбање е добро за спречување на настинки и за ублажување на симптомите ако добиете благ напад на кивање. „Ако има треска, не вежбајте“, вели Еклс. „Ако имате само блага настинка, тогаш прошетката, возењето велосипед или пливањето може да ве натераат да се чувствувате подобро бидејќи умерената активност е најдобрата форма на назален деконгестив што можете да го добиете“. Многу бели клетки кои циркулираат во крвта имаат тенденција да се стационираат во белите дробови. „Благото вежбање ги раздвижува наоколу, доведувајќи ги на вистинските места за борба против инфекцијата“, вели Еклс. „Интензивните вежби како маратонски тренинзи или напорните тренинзи во теретана претставуваат стрес за телото и треба да се избегнуваат додека не се чувствувате подобро бидејќи има докази дека може да го намали имунитетот и да закрепне од настинки“.

Официјално е. Oxford University Press, вториот најстар академски печат во светот и издавач на Оксфордскиот англиски речник, има rizz (риз)! Или барем, како и останатите од нас над одредена возраст, се обидуваме да стекнеме барем помалку од нејзе. „Риз“ - ген Зи (или е тоа Генерација Алфа?) сленг за „стил, шарм или привлечност“ или „способност да се привлече романтичен или сексуален партнер“ - е прогласен за збор на годината во Оксфорд за 2023 година, победувајќи ги претендентите како што се situationship, prompt, de-influencing и (да) Свифти. „Rizz“, скратена форма на „харизма“, се појави од интернет и гејминг културата, според Оксфорд, и беше популаризирана во 2022 година од стримерот на YouTube и Twitch Kai Cenat, кој објави видеа со наслоб „rizz tips“ (риз совети) на интернет. Зборот стана вирален во јуни, откако актерот Том Холанд, во интервју со Buzzfeed, рече: „Немам никаков риз. Имам ограничен риз“. Тоа предизвика поплава од мемиња, бидејќи вкупната употреба се зголеми за фактор од околу 15 во текот на претходната година, според податоците на Оксфорд. Каспер Гратвол, претседател на Оксфорд Јазици, одделот за речник, рече дека овогодинешниот избор го одразува начинот на кој социјалните медиуми експоненцијално го зголемија темпото на јазична промена. Плус, рече тој, зборот едноставно има ... риз. Зборот situationship е современ термин кој се однесува на романтична или сексуална врска која не е дефинирана или обврзувачка. Луѓето во situationship се повеќе од пријатели, но помалку од посветени романтични партнери. Оваа врска е карактеризирана со недостаток на јасни граници или етикети. Некои од карактеристиките на situationship се: Врската е недефинирана: Вие и вашиот партнер можеби не сте имале разговор за „Што сме ние?“, за да ја дефинирате врската, да поставите очекувања и да одредите граници. Можеби ви се чини дека е прерано да го имате разговорот, или можеби не се чувствувате удобно да го поставите прашањето. Нема доследност: Недостаток на доследност е главен знак дека сте во situationship, според д-р Сабрина Романоф, клинички психолог и професор на Универзитетот Јешива. Тешко е да знаете што да очекувате од вашиот партнер - на пример, можеби не знаете кога ќе ги видите следниот пат, колку долго ќе им треба да одговорат на текст, или дали ќе направат напор да ве контактираат. „Една од причините поради која се префрла од фраза на социјалните мрежи во мејнстримот е, едноставно е забавно да се кажува“, рече тој. „Кога ќе ти се стркала по јазикот, има радост што доаѓа со зборот“. Збор на годината на Оксфорд, се заснова на докази за употреба, извлечени од неговиот постојано ажуриран корпус од повеќе од 22 милијарди зборови, собрани од извори на вести низ англиското говорно подрачје. Изборот, според Оксфорд, има за цел „да го одрази етосот, расположението или преокупациите“ од претходната година, а истовремено да има „потенцијал како термин со трајно културно значење“. Вообичаено, лексикографите од Оксфорд составуваат потесен список на зборови или изрази кои забележале статистички релевантен пораст, а потоа избираат победник. Но, во последниве години, Оксфорд го претвори процесот на селекција во лексикографска верзија на реално шоу. Минатата година, Оксфорд и́ дозволи на јавноста да гласа за тројца финалисти. (“Goblin mode” отиде на врвот, затоа што… 2022!) Оваа година, јавноста беше поканета да ја преполови листата на потесниот круг со мерење на четири тематски парови меѓу себе. (Околу 30.000 луѓе гласаа, рече Оксфорд.) Тимот на Оксфорд потоа го направи конечниот избор. Еден пар, „Свифти“ наспроти „de-influencing“, поврзан со културата на славните. Други ги рефлектираа личните карактеристики („rizz“ наспроти beige flag, карактеристика што укажува на тоа дека партнерот е здодевен), Гратвол погоди дека натпреварот на крајот ќе се сведе на „Свифтие“ наспроти „риз“. Што и се случи, но само откако „de-influencing“ (практиката на обесхрабрување на луѓето да купуваат одредени производи или да се намали нивната потрошувачка поопшто) направи силен обид да го исфрли „Swiftie“.

извор: The Times Наградното жири го избра Џеси Дарлинг откако изложбата на неговите дела, вклучително и Јунион Џек знамето изработено од челични шипки беше изложена на местото на оддржувањето на овогодинешната награда, Таунер Истбурн. Алекс Фаркухарсон, директорот на Тејт Британија и претседател на жирито, рече дека има „енергија“ во работата на Дарлинг што „продира длабоко и делува оригинално во овој момент“. „Употребата на материјали и референци за тековниот момент, за националноста, за светот на работата, за структурата на моќта, за несебичноста, за британството, беше многу експресивно и оригинално изразено“, рече Фаркухарсон. „Постои чувство во делото дека овие слики се вообичаени, но во процес на колапс; светот што ни е препознатлив изгледа делириозен, пореметен“. Дарлинг (42) е роден во Оксфорд и живее во Берлин. Тој претходно зборуваше за тоа како невролошката болест му го парализирала поголемиот дел од десната рака, принудувајќи го во претходната работа да размислува за „хронична болест... јас со мојата ранета десна рака“. Додека Дарлинг беше во потесниот избор за неговите изложби Без медали, без панделки во Модерна уметност Оксфорд и Куќишта во Лондонскиот уметнички центар Камден, на членовите на жирито исто така им беше дозволено да ја разгледаат неговата изложба во Таунер Истбурн заедно со другите уметници од потесниот круг. Фаркухарсон рече дека Дарлинг размислувал за градот со нова инсталација со референци за Истбурн, на јужниот брег на Англија, кој е на „прагот, на работ на Британија“. Дарлинг, кој се идентификува како транс маж, исто така ги истражува прашањата за идентитетот и инклузивноста, рече Фаркухарсон. Во жирито беа Мартин Кларк, директорот на Центарот за уметност Камден, каде што имаше изложено Дарлинг, и директорката на колекцијата Wellcome, Мелани Кин. Тие ја пофалија употребата на Дарлинг на вообичаени предмети како што се бетон, лента за опасност, канцелариски датотеки и мрежни завеси за да „пренесат познат, но делириозен свет“. Дарлинг ја освои првата награда од 25.000 фунти, додека другите тројца уметници кои влегоа во потесниот круг - Гислајн Леунг, Рори Пилгрим и Барбара Вокер - освоија по 10.000 фунти.Додека претходните победници како што се Сер Ентони Гормли (1994), Демиен Хирст (1995) и Рејчел Вајтрид (1993) станаа познати имиња, вредноста на наградата беше доведена во прашање од критичарите во последниве години. „Овогодинешната и минатогодишнита беа толку добро прифатени“, рече тој. „Ги гледате бројките што доаѓаат [на изложбата]. Одново и одново има влијание. Ние сакаме да го презентираме во Тејт, но истото го прават и нашите партнери [како што е Towner Eastbourne]. „Интересот е таму. Името „Тарнерова награда“ носи голема тежина и стана модел за многу меѓународни награди за современа уметност. Мислам дека сè уште ќе биде тука за својата 50-годишнина и понатаму“. Но, Фаркухарсон рече дека е уверен дека наградата - спонзорирана од Тејт, која е домаќин на изложбата во Лондон секоја втора година - ќе биде околу 40-годишнината следната година. Блаженство беше, во таа зора на Тарнеровата награда, да се биде жив, но да се биде уметнички критичар мора да било рај. Во доцните осумдесетти, кога големите ѕверки - Хауард Хочкин, Гилберт и Џорџ, Лусијан Фројд, Ричард Лонг - се бореа. Во деведесеттите и раните 00-ти кога Демиен Хирст (расцепена крава), Крис Офили (измет од слон), Трејси Емин (кревет) и Грејсон Пери (грнчар со вкрстено облекување) ја разбеснија Средна Англија - средната и долната класа со традиционални погледи и начин на живот. Во последно време, Тарнер се делува како награда од учтивост. „Не, прво вие“. „Не,пројдете прв“. Во 2019 година, парите од „сите мора да добијат награда“ ги поделија четворицата номинирани. Во 2020 година, годината на пандемијата, 100.000 фунти отидоа на десет стипендии за уметници. Во 2021 година, Array Collective, весел бенд од 11 уметници-активисти, го подели пленот. Во 2022 година, Вероника Рајан ја зеде наградата. Рајан може да направи свилена чанта од уво на свиња и скулптура со тивка убавина од послужавник за авокадо, но најсветлата, највредната и највозбудливата работа во британската уметност? Не. И сега, конечно, малку забава. Џеси Дарлинг беше непослушното момче кое седи на последната клупа, во овогодинешната класа на пригушените добри послушни дечиња. Титловите дадоа се́ од себе за да го затапат Тарнер со кураторски проповеди за нееднаквоста, диспаритетот (или, во социо-политичките науки множина, „нееднаквости“ и „диспаритети“) и „ранливоста на нашите меки смртни тела“. Дарлинг беше нарушувачот, возејќи скршен ролеркоастер низ неговиот кварт на Таунер во Истбурн. Се чувствував фрустрирано во негово име кога отидов да ја разгледам изложбата. Неговите дела се набиени во простор кој беше километри и километри премал за нив. Дајте му на тој човек магацин и нека се бунат неговите заштитни бариери, бетонски столпчиња и булдози со поткренати нозе да се распостелат. Најдоброто нешто во врска со анархичните, запрепастувачки скулптури на Дарлинг? Никакви манири.

Во пресрет на јубилејната 100-годишнина од раѓањето на Ацо Шопов, излегува четвртиот број на книжевното списане „Современост“ за 2023 година кое може да се гледа и како книжевно дело само по себе, кое остава свој белег со 34 статии распоредени на 150 страници. Проза, поезија и повеќе: Најновото издание на „Современост“ ја гради својата структура со 4 прозни прилози, 9 поетски прилози инспирирани од наследството на Ацо Шопов, кој беше главен уредник на „Современост“. Дополнително, 9 прилози на толкувања, меѓу кои 5 избрани поради 100-годишнината од раѓањето на Ацо Шопов, 5 преведени прилози и 7 рецензии поместени во рубриката Вреднувања., создаваат разновидно книжевно искуство. Отворање со прозни мајстори: Враќајќи се на почетокот, читателите се запознаваат со прозните прилози на Стефан Марковски, Станка Бајлозова – Барламова, Љубинка Донева и Нове Младеновски. Поетски пулс инспириран од Ацо Шопов: Поетскиот аспект на списанието го исполнуваат тематските песни инспирирани од делата на Ацо Шопов. Ристо Мајунков, Лидија Размоска-Тримовска, Зоран Пејковски, Тања Кузманоска и други со своите песни го одбележуваат влијанието на Шопов. Интерпретација на Наследството: Рубриката Интерпретации е тематски поделена, посветена на 100-годишнината од раѓањето на Ацо Шопов. Се издвојуваат блок прилози од Јасмина Шопова, Мишо Китаноски, Љубинка Донева, Васил Дрвошанов и Гордана Каракашевска, придонесувајќи кон разбирањето на наследството на овој голем мајстор. Дополнителни прилози од Верица Мукоска, Љубинка Донева, Елена Станкоска и Славчо Ковилоски, го дополнуваат овој мозаичен приказ. Секцијата со преведени статии претставува вистински транскултурен дијалог. Поетски творби од англиски, преведени на македонски од Матиа Тарантино, Татев Чакијан, Рита Дав, Трејси К. Смит, Лангстон Хјуз, овозможуваат светски уметнички израз на домашна подлога. Критички Осврти: Критичката рубрика Вреднувања го заклучува ова издание на „Современост“. Од Кристина Николовска до Славчо Ковилоски, читателите ќе наидат на критички осврти што објаснуваат, анализираат и нудат нови аспекти. Уметнички печат: Илустрациите во последниот број за 2023 година се преземени од ликовната галерија на Лирската куќа на Ацо Шопов. Уметничките портрети реализирани од македонските уметници, меѓу кои Лазар Личеноски, Димитар Кондовски и други, го заокружуваат последниот број за 2023!

„Вечерва има нова ѕвезда на небото“, вели Том Криг во салонот на пабот на Фили Рајан во Ненаг, Co Tipperary. Тој стои во центарот на просторијата и пее неколку стихови од The ​​Broad Majestic Shannon. The last time I saw you was down at the Greeks, There was whiskey on Sunday and tears on our cheeks Пеењето на The Pogues класиката е речиси секогаш случајна во приказната. Том зборува за генијот на Шејн Мекгован. „Неверојатна песна“, вели тој. „За 500 години, илјада години, кога сите ќе туркаме печурки нагоре, ќе . . . " Застанува на средина на реченицата, зема длабок здив, се собира и продолжува. „Му реков: „Шејн“, реков, „таа песна ми е толку позната“. На многу начини, и многу години, пабот Ненаг беше епицентарот на животот на Мекгован. Неговата мајка Тереза ​​дошла од Карни, околу 15 километри северно од Ненаг, а во 1980-тите таа и нејзиниот сопруг Морис се преселиле во Тип од Лондон - во Силвермајн, околу 10 километри јужно од Ненаг. Шејн помина голем дел од својот живот во северен Тип, и на крајот се пресели во старата семејна куќа во Карни Комонс во 2000 година. „Ќе останам овде до крајот на мојот живот“, рече тој тогаш. „Ова отсекогаш бил мојот дом. Колку и да талкам, тука припаѓам. Многу ретко сум овде сам повеќе од ден или два, бидејќи имам роднини и пријатели кои живеат во близина, што ги познавам цел живот“. You sang me a song that was pure as the breeze, On a road leading up Glenaveigh Ти ми пееше песна чиста како ветре, На патот што води до Гленави Писателот, пејачот и музичарот понекогаш се среќаваше со своето семејство во барот и ресторанот Whisky Still во Дроминеер, на брегот на Лаф Дерг, каде што живее неговата сестра Сиобан. „Нешто што најмногу го влечеше Шејн во областа беа корените“, вели Џо Рајан (нема врска со Фили), сопственик на Виски Стил. „Сите соседи и сите тетки и чичковци на времето во Карни. Тоа беа неговите луѓе. Тој навистина се чувствуваше како дома во таа обична, секојдневна поставеност, без преправање и пози. Тоа беше огромна работа“. Во последниве месеци, Том и Фили Рајан - сопственикот на барот -беа нон стоп горе-доле на патот до Даблин за да го гледаат Шејн. Беше тешко да се гледа постпепеното но сигурно пропаѓање на пријател. Тие се многу желни да зборуваат за сите излети што ги поминале заедно во посреќни времиња. „Еднаш отидов во Белфаст за да ги видам White Stripes“, вели Фили. „Шон Феј (Човек од Пјукејн кој голем дел од својот живот го помина работејќи како возач на кочија во Њујоршкиот Централ парк), БиПи Фалон (музичарот и автор) и Шејн“. „Се изгубив во Белфаст и имав малку трема - на автомобилот имав налепница за навивачите на Тип, а Шејн беше на задното седиште. Па, велам „ќе го прашаме овој старец што оди по патот“. Застанав покрај него. Тој погледна внатре и воскликна: „Шејн Мекгован, како си!?“ Шејн погледна во него и рече: „Урагане, влези со нас“. Алекс Хигинс рече дека нема пари, но Шејн рече да не се грижи за тоа. Отидовме - Шејн Мекгован, Алекс Хигинс и БиПи Фалон на задното седиште од автомобилот за да ги гледаме White Stripes. Легендарно“. Седев некое време на крстот кај Фино, Каде се среќаваат младите љубовници кога цвеќињата расцветуваат. „Шејн имаше многу познаници, но само неколку пријатели“, вели Џо. „Знаевме кој е кој. Тој го сакаше овој крај“. Славна личност со проблем со пиење и дрога е ѕвезда-водилка за некои луѓе. „Ситуацијата на Шејн секогаш го привлекуваше тој елемент“, продолжува Џо. „Тешко е да се сортира плевата од пченицата кога е вклучен пијалокот и сето останато. Тешко е.“ „Тие се сакаа еден со друг“, додава тој, покажувајќи кон Том, пред да додаде, смеејќи се: „Би рекол дека понекогаш го полудуваше Шејн“. Том сè уште го држи главниот збор во центарот на собата. „Шејн еднаш дојде и седна и јас му велам: „Добро ли си“? И тој рече: „Том, исклучи го телевизорот“. Го прашав дали сака да спие. „Не“, рече тој, „само сакам да го слушам разговорот меѓу тебе и мене. Сакам да ти кажам нешто. Никогаш не сум се чувствувал повеќе како да сум дома во целиот мој живот“. Heard the men coming home from the fair at Shinrone, Their hearts in Tipperary wherever they go The Broad Majestic Shannon никогаш не е далеку од муабетите. „Разговарав со еден човек денес кој рече дека неодамна бил замолен да пее песна на Типерари“, вели Фили. „Тој рече дека нема да ја пее Sliabh na mBan. Тој ја отпеа The Broad Majestic Shannon. Ја доловува неговата љубов кон Тип“. „Го прочитав на олтарот за Деирдре“, вели Џо, мислејќи на погребот на неговата сестра минатата година. Take my hand and dry your tears, babe, Take my hand, forget your fears, babe Фили Рајан самиот престана да го води пабот пред повеќе од една деценија. „Неделата кога ја изнајмив, Nips (претходникот на The Pogues) се реформираа за една ноќ и свиреа овде во барот. На Шејн тоа му се допадна“. Фили сè уште ја води погребната куќа преку патот, и така неговата улога, често да се грижи за Шејн, сè уште не е завршена. „За роденденот на Викторија, бевме на некој настан во Монкстаун. Ме повика настрана. Тој беше во инвалидска количка во таа фаза, не беше добро. Направивме муабет и тој ми кажа што сака“. Канадскиот ТВ водител Џорџ Струмбулопулос еднаш го интервјуираше Мекгован во пабот Ненаг. „Тој го праша Шејн зошто му се допаѓа овој паб“, вели Том. „Па“, рече Шејн, „пабот е тука, покрај нас е цвеќарницата, а од другата страна на улицата се гробари - значи, вие сте на растојание таман за пешачење или - за да те носат“. There’s no pain, there’s no more sorrow, They’re all gone, gone in the years, babe Нема болка, нема повеќе тага, Никого нема, ги снема во годините, душо

Она што нашироко се преознава како „македонски нов бран“ каде што сцената неоптоварена од социјалните реалности на „бившата република“ каде музичарите и културњаците беа во постојан однос на помали братчиња и сестрички кои се угледуваат на зрелите и возрасни колеги таму горе, се чини завршија со здрвен врат од постојаниот поглед нагоре. Така барем се сеќаваме, како низ магла на тој период. Секако има исклучоци. Оваа генерација може бранот да го извози пола век подоцна, неоптоварени од оваа конкретна поставеност и може да надополни - со кусур, она што прошишка тогаш. Доколку го знаат ова, можеби ќе ја разберат еуфоријата која ја гледаат на нивните настапи. Го живеат одново овој момент, овој пат со чувство (и со џигерици). „Скопје. Челик и бетон можеби го дефинираат неговиот физички пејсаж, но нашата музика вдишува живот во неговата суштина.“ - го отвара своето обраќање Леон, каде ги вкрстува без непотребна задршка овие два контрасти. Малку ми е непријатно, што челик и бетон го оформуваат нивниот свет, е нивниот наследен свет. Или барем дом. Но она што следи ги разгонува облаците на вина, на печење совест, на еуфорија која ја гледаат на нивните концерти, дека е дојден сноп од светлина наместо упорна „јебена вукојебина“ - песимизмот е состојба која може и мора да се победи, инаку се́ што имаме е бетон и челик (и понекој лудак кој се обидува да ги префарба со водени бои) Ова како забелешка за инсистирањето на користење на „Новиот македонски бран“(одговор на „новите бранови“ на 80-те, карактеризација која остана). На страна од тоа, од каде и да доаѓа овој дух, оваа генерација, секако се свои уметници, цели луѓе, секако. Кои ја сватиле задачата која ја имаат, додека го трчаат нивниот круг. Сосема нивен, секако. Македонски нов бран? Колективот „Гола Планина“ е посветен на изградба на нов културен пејсаж во Македонија и околниот регион. Нашата мисија вклучува да ги негуваме уметниците и да им обезбедиме основни музички деловни ресурси за да им помогнеме да успеат. „Планината е Гола!“ служи како наш слоган, предизвикувајќи го песимизмот околу македонскиот музички пазар и отворајќи го патот кон нов, просперитетен музички пејзаж. Верувам дека оваа порака ве наоѓа во добро и сте превозбудени за претстојната музичка конференција ПИН во Скопје. Се викам Леон го имам задоволството да сум дел од раководството на колективот Гола Планина, динамична сила на македонската музичка сцена. Возбуден сум што можам да ви упатам топла покана да бидете сведоци на енергичните настапи на нашите четири извонредни бендови: Dimish, Alembic, Conspiracy и Vagina Corporation. Секоја група носи уникатен вкус на сцената, спојувајќи ги различните нишки од културната таписерија на нашиот град во хипнотизирачко аудитивно искуство. Ако сакате да пеете со нас… Нормално дека сакаме, додека уште можеме, мораме...

Минатата седмица во МКЦ се одржи промоција на пет куси едукативни видеа кои ги изработи Центарот за истражување на национализмот и културата (ЦИНИК) кои го разгледуваат концептот на „испреплетена историја“. Што значи „испреплетена историја“? Ова е историографски концепт кој поаѓа од свеста за меѓусебната поврзаност на општествата, групите и индивидуите; како и другите „типични“ единици на анализа во историската наука: нациите, империите или цивилизациите.Ова е концепт кој ни овозможува да ги погледнеме историските настани и процеси како флуидни, динамични, без да се ограничуваат на само на една национална приповед. Со тоа се отфрла принципот на историјата како проповедање, на симплицистичка карикатура која отсликува борба на доброто против злото, а се приближуваме во реалноста на животот без разлика кога тој живот и истории се случувале. Отфрлањето на таа добро позната матрица ни ја открива комплексноста на различните истории и со тоа ја хуманизира Споделениот религиски храм „Св. Никола / Хад’р Баба“ во Македонски Брод, каде што се молеле и славеле заедно христијаните и муслиманите од локалната заедница. Продукцијата на списанието „Македонка“ во повоениот период, кое беше едно од првите женски списанија во Југославија и кое ги зборуваше за проблемите и интересите на жените од различни етнички и социјални позадини. Дејноста на учителките Недела и Станислава Петкова, кои биле дел од женското образование во Македонија во периодот меѓу двата светски војни. Животните приказни на Григор Прличев и Тодор Паница, двајца од најзначајните книжевници од XIX век кои живееле во Османската империја и пишувале на повеќе јазици.

Риши Сунак е обвинет дека „почнува караница“ со сојузник на НАТО откако ја откажа средбата со премиерот на Грција во 5 до 12 во расправа околу Елгиновите мермери. Сунак требаше да се сретне со Киријакос Мицотакис во Даунинг стрит утрово, но се повлече откако Мицотакис изјави за Би-Би-Си дека чувањето на елементите од Партенон од страна на Британскиот музеј е како Мона Лиза да се „пресече на половина“. Марк Харпер, секретарот за транспорт, потврди дека Сунак ја откажал средбата и рече дека владиниот став за мермерите е јасен. Тој додаде дека на Мицотакис, наместо тоа, му била понудена средба со Оливер Дауден, вицепремиерот. Харпер рече: „Премиерот не можеше да се сретне со грчкиот премиер. Нему му беше понудена средба со вицепремиерот, што се покажа дека не е возможно да ја одржи.“ Харпер инсистираше на тоа дека „сите наши меѓународни партнери се многу важни“, додавајќи: „Сигурен сум дека ќе има идни можности премиерот и тој да се сретнат во иднина за да разговараат за важни прашања. Ние продолжуваме да ги имаме тие дискусии со сите наши партнери, како што рековте, за да се фокусираме на важни прашања како што е намалувањето на илегалната миграција“. Запрашана дали тоа е намерно игнорирање Харпер рече: „Ја поставивме позицијата.“ „Владата многу јасно го изнесе својот став за Елгиновите мермери, а тоа е дека тие треба да останат како дел од постојаната колекција на Британскиот музеј“.. Мицотакис, кој јавно повика на враќање сите артефакти од Партенонот во Атина уште од првото преземање на функцијата пред пет години, исто така ја нападна одлуката на Сунак да го откаже состанокот. „Го изразувам моето незадоволство што британскиот премиер ја откажа нашата закажана средба само неколку часа пред да се одржи“, рече тој. „Секој кој верува во исправноста и праведноста на своите позиции никогаш не се плаши од спротивставени аргументи“. Сер Кир Стармер, лидерот на Лабуристите, се сретна со Мицотакис вчера. За мермерите накратко се разговараше, но лабуристите рекоа дека нема да го променат законот и не беше договорена промена на позицијата. „Да се ​​избере кавга со сојузник на НАТО заради новинарски наслови, покажува колку е слаб Риши Сунак. Требаше да зборува за економијата, имиграцијата, Блискиот Исток… тоа е она што земјата би го очекувала од лидер, но Риши Сунак не е лидер“. Говорејќи во неделата на Би-Би-Си со емисијата на Лаура Куенсберг, Мицотакис рече: „Ова не е прашање за враќање на артефакти... ова не е прашање на сопственост, ова е аргумент за повторно обединување. Каде може најдобро да го цените она што во суштина е еден споменик? Како да ви кажам дека сум ја исекол Мона Лиза на половина, и ќе имате половина од неа во Лувр, а половина во Британскиот музеј“. Мицотакис додаде дека ќе продолжи да се залага „за договор кој во суштина ќе биде партнерство меѓу Грција и Британскиот музеј, но ќе ни овозможи да ги вратиме скулптурите во Грција и луѓето да ги ценат во нивната оригинална средина... Јас сум трпелив човек и чекавме стотици години; јас ќе опстојам на овие дискусии“. Сепак, вели дека не постигнал толкав напредок како што би сакал во преговорите. Законот за британски музеј од 1963 година во моментов забранува целосно враќање на артефактите, но извор близок до лабуристите изјави за Фајненшл тајмс: „Ние се држиме до постоечкиот закон, но ако договор за заем што е взаемно прифатлив за Британскиот музеј и грчкиот Владата може да се договори, нема да застанеме на патот“. Во изминатите 40 години грчката влада формално ги бараше скулптурите и изрази желба да ја заврши изложбата во музејот Акропол во Атина. Во мај, Мицотакис победи на општите избори, обезбедувајќи околу 40 отсто од гласовите. Истиот месец, тој изјави за весникот „Индипендент“: „Никогаш нема да признаеме дека овие скулптури се во легална сопственост на Британскиот музеј... Но, повторно, мораме да бидеме конструктивни и треба да бидеме иновативни ако решението треба да биде Законот за британски музеј од 1963 година во моментов забранува целосно враќање на артефактите, но извор близок до лабуристите изјави за Фајненшл тајмс: „Ние се држиме до постоечкиот закон, но ако договор за заем што е взаемно прифатлив за Британскиот музеј и грчката влада може да се договори, нема да застанеме на патот.“ Во изминатите 40 години грчката влада формално ги бараше скулптурите и изрази желба да ја заокружи поставката во музејот Акропол во Атина. Минатата година, претседавачот со Британскиот музеј, Џорџ Озборн, рече дека треба да се направи „договор“ за споделување на мермерите од Партенон со Грција. На годишната вечера на музејот овој месец, тој го повтори овој план, изразувајќи надеж дека „можеме да постигнеме договор со Грција“, барем некои од скулптурите на Британскиот музеј „да бидат видени во Атина“. За возврат, тој сака „другите богатства од Грција, некои кои никогаш не ги напуштиле тие брегови, да бидат видени овде во Британскиот музеј“.

Засега е многу рано да се рецензира поткастот, но форматот на три жени кои поради пријателството и врските кои ја поставуваат сцената, и дозволуваат разговорот да тече непречено, жени кои имаат ставови за сите теми кои им паѓаат во скут и ги ,,,пеглаат ( морав! ) со хумор и разборитост, значи оваа културна тропа во поткаст па и тв форматите, е веќе востановена како равенка која едноставно функционира, конечно ја имаме и на македонски. Ирена Цветковиќ, Јана Јакимовска, и Румена Бужаровска , освен пријателството, ги врзува феминизмот, авторството/уметноста, активизмот, а што ќе ги разврзува останува да видиме ( подетално претставување навистина не им треба, што е секако комплимент). Па - топката е во нивен терен, ние навиваме!

На 25 ноември 2023 година, со почеток во 19.00 часот. во џебното кино во МКЦ ќе се одржи промоција на пет куси едукативни видеа кои ги изработи Центарот за истражување на национализмот и културата (ЦИНИК) каде го разгледува концептот на „испреплетена историја“. Што значи „испреплетена историја“? Ова е историографски концепт кој поаѓа од свеста за меѓусебната поврзаност на општествата, групите и индивидуите; како и другите „типични“ единици на анализа во историската наука: нациите, империите или цивилизациите.Ова е концепт кој ни овозможува да ги погледнеме историските настани и процеси како флуидни, динамични, без да се ограничуваат на само на една национална приповед. Со тоа се отфрла принципот на историјата како проповедање, на симплицистичка карикатура која отсликува борба на доброто против злото, а се приближуваме во реалноста на животот без разлика кога тој живот и истории се случувале. Отфрлањето на таа добро позната матрица ни ја открива комплексноста на различните истории и со тоа ја хуманизира На промоцијата, ќе имаме можност да ги видиме петте видеа кои ги обработуваат следниве теми: - Историјата на Скопје како град на многубројни култури и религии - Историјата на женското движење во Македонија и регионот - Историјата на ромската заедница во Македонија и Балканот - Историјата на миграциите и дијаспората од Македонија - Историјата на социјализмот и пост-социјализмот во Македонија Како изгледаше проектот „Испреплетени истории“? Првично, тој беше составен од пет кратки видеа кои ги обработуваат следниве теми: - Животните приказни на Григор Прличев и Тодор Паница, двајца од најзначајните книжевници од XIX век кои живееле во Османската империја и пишувале на повеќе јазици. - Дејноста на учителките Недела и Станислава Петкова, кои биле дел од женското образование во Македонија во периодот меѓу двата светски војни. - Продукцијата на списанието „Македонка“ во повоениот период, кое беше едно од првите женски списанија во Југославија и кое ги зборуваше за проблемите и интересите на жените од различни етнички и социјални позадини. - Споделениот религиски храм „Св. Никола / Хад’р Баба“ во Македонски Брод, каде што се молеле и славеле заедно христијаните и муслиманите од локалната заедница. - Историјата на македонската национална идентификација, која се развивала во комплексен историски процес, под влијание на различни фактори и актери. После прикажувањето на видеата, ќе следи отворена дискусија со учество на историчарите Дарко Стојанов и Ивана Хаџиевска, кои ќе нè запознаат со концептот на „испреплетена историја“ и ќе одговараат на прашањата од публиката. Дискусијата ќе ја модерира Јован Близнаковски, директор на ЦИНИК. Настанот ќе се одржи во Џебно кино на Младинскиот културен центар (МКЦ), на 25 ноември 2023 година, со почеток во 19.00 часот. Влезот е слободен за сите кои сакаат да присуствуваат. Зошто е важно да ја популаризираме оваа идеја? „Културните војни„ се прелеани речиси секаде, и со тоа ги изоструваат ножевите и она што некогаш беше тема на дискусија, и нијанса, сега е причина за закрвено и запенавено идеолошко спротивставување, кое ги одалечува камповите… Културите, нациите, религиите, половите, генерации итн стануваат морална категорија. Затоа историската наука и образование треба да одговараат на потребите на современото општество, а не да го служат како алатка за креење на стереотипи, предрасуди или конфликти. Како изгледаше проектот „Испреплетени истории“? Првично, тој беше составен од пет кратки видеа кои ги обработуваат следниве теми: - Животните приказни на Григор Прличев и Тодор Паница, двајца од најзначајните книжевници од XIX век кои живееле во Османската империја и пишувале на повеќе јазици. - Дејноста на учителките Недела и Станислава Петкова, кои биле дел од женското образование во Македонија во периодот меѓу двата светски војни. - Продукцијата на списанието „Македонка“ во повоениот период, кое беше едно од првите женски списанија во Југославија и кое ги зборуваше за проблемите и интересите на жените од различни етнички и социјални позадини. - Споделениот религиски храм „Св. Никола / Хад’р Баба“ во Македонски Брод, каде што се молеле и славеле заедно христијаните и муслиманите од локалната заедница. - Историјата на македонската национална идентификација, која се развивала во комплексен историски процес, под влијание на различни фактори и актери. извадоци од архивите на „Македонка“. Повеќе ОВДЕ. Секое видео трае околу 10 минути и е снимено со анимација, интервјуа со историчари и архивски материјали. Видеата се достапни на македонски, албански и англиски јазик, со цел да бидат што повеќе достапни за широка публикаб Кои се ЦИНИК? Нашиот фокус е пред сѐ во манифестирањето на национализмот во „базата“, т.е. кај индивидуите и колективите на основното општествено ниво. Нашиот интерес опфаќа и истражување на начинот на кој културните практики се поврзуваат со одредени државни политики кои што ги таргетираат индивидуалните или групните идентитети, како и начинот на кој државата ги контролира тие врски преку внатрешната културна политика. Сметаме дека конфликтите базирани на „различноста“ многу често се појавуваат поради специфични погледи на историјата кои можат да бидат погрешно протолкувани, па дури и манипулирани од страна на структурите на моќ. Со комбинација на политичките науки, антропологијата, историјата и социологијата како научни дисциплини, се стремиме кон разбирање на културата на национализмот во регионот и кон пренесување на нашите заклучоци во јавноста со цел подигање на свест за причините за феномените како стереотипи, предрасуди, омраза и дискриминација. На тој начин, се надеваме дека ќе придонесеме кон изградба на едно потолерантно балканско и европско општество.