Резултати од пребарување

Изложба што ја покажува природата како трага, а не како реплика – шумата како визуелен јаз меѓу гледачот и стварноста. Понекогаш е лесно да заборавиме дека фотографијата е само тенка мембрана меѓу светот и неговата претстава. Го гледаме отпечатокот, но не и движењето. Ги гледаме сенките, но не и мирисот. Само на моменти сликата ја отвора вратата кон нешто подалечно и попрвично. Во новата поставка на Сашо Алушевски, „На мајката земја – шума“, таа врата се отвора токму толку колку што треба за гледачот да сфати дека зад неа има нешто недостижно. Алушевски одамна се движи по работ меѓу фотографијата, материјалната природа и прашањето: што всушност гледаме кога гледаме? Неговите претходни циклуси често ги допираат местата каде визуелната уметност не може да го имитира животот, туку само да се приближи до него преку траги, текстури и процеси. Новиот циклус кој ќе биде поставен на 3 декември во мобилната–монтажна галерија во Паркот на франкофонијата продолжува со истата упорност на автор што не се плаши да се соочи со границите на сопствениот медиум. Сашо Алушевски е фотограф што никогаш не ја третира фотографијата како едноставна репродукција на стварноста. Кај него нема романтизација на природата, ниту наивна желба за „фотографски реализам“. Тој е од оние ретки автори кои се вљубени и во процесот и во материјалот: во хемиската реакција, во нееднаквоста на емулзијата, во случајноста како соработник, не како грешка. Техниките што ги користи цијанотипија, Van Dyke, гумотипија, гумомаслена техника, колодиум, мордансаж, лумен не се избор од носталгија, туку од потреба. Тие се алатки што овозможуваат природата да не биде само мотив, туку партнер во сликотворниот чин. Кај Алушевски, фотографијата е физички предмет што дише, старее, оставa соларни лузни, а понекогаш сама се одупира на обликот што сакаме да ѝ го наметнеме. „На мајката земја – шума“ е циклус што ја разгледува шумата не како пејзаж, туку како жив организам што одбива да се редуцира во визуелна формула. На прв поглед, делата наликуваат на снимки од длабока, густа шума гранки, магла, подземни структури, ситна светлина што се пробива низ крошни. Но кога ќе се доближиме, сите тие наводно реалистични детали почнуваат да се расплетуваат во мрежи, точки, слоеви. Дрвјата стануваат текстура, листовите личат на молекуларни структури, просторот се претвора во шема што го негира сопствениот контекст. Оваа изложба не се базира на „сликани“ шумски мотиви. Таа е резултат на внимателно набљудување и паралелна деконструкција: на лист, на земја, на камен, на вода. Алушевски успева да ја покаже природата не преку јасни контури, туку преку траги и кодови. Како што и самиот вели во текстот за изложбата: „Фотографската слика не ја претставува природата директно, туку нејзините кодови и траги.“ Овде шумата не е херој од прв план; таа е присуство, енергија, структура што го држи кадарот, но не дозволува да биде прочитана до крај. Што сака да каже изложбата? Во оваа поставка има една јасна, речиси филозофска точка: и најпрецизната визуелна репрезентација е само сенка на стварноста. Не случајно Алушевски ја повикува платоновата разлика меѓу идеја, имитација и сенка. Неговите фотографии се токму тој полутон не се ни реалноста, ни нејзината директна имитација, туку некаков остаток од визија што делува како да е повторно и повторно прекршувана во природниот циклус. Тука, шумата е и буквална и апстрактна. Од една страна, можеме да препознаеме дрвја, кора, под, влажни листови, светлина. Од друга страна, материјалниот свет е разложен на чиста визуелност. Сликата станува истовремено фотографија, мапа и меморија. Главната порака е речиси нежно предупредување: ништо визуелно не може да го замени допирот со природата. Никој печат, ни најпосветениот аналоген процес, не може да донесе со себе мирис на мов или тежината на влажната земја под обувките. Фотографијата колку и да е богата со знаци, нуди само навестување. Реалното се случува пред и после неа, со телото, со воздухот, со шумот од гранките што се допираат. Во таа мисла има и нешто ослободувачко: фотографијата станува место на игра, а не на илузија. Наместо да се обидува да ја имитира стварноста, таа го признава сопствениот јаз празнината меѓу претставата и искуството. Токму таму, во тој јаз, Алушевски го наоѓа поетскиот потенцијал на медиумот. Просторот меѓу гледачот и шумата Изложбата има уште еден слој: она што го гледаме секогаш зависи од нас. Авторот предлага прашање што не е лесно да се игнорира: дали сликата е надвор од нас или во нас? Шумата, така како што е фатена во овие дела, е и објект и огледало. Ги повикува гледачите да проверуваат каде точно завршува нивната сопствена проекција. Каде престануваме да го гледаме дрвото и почнуваме да гледаме нешто своје, интимно, можеби и сосема неподвижно? Постапката со природни материјали и старински фотографииски процеси ни дава сензација дека сликата не е „готова“. Таа продолжува да се менува, барем во погледот на гледачот. Алушевски не нè повикува во шумата, туку нè повикува да ја почувствуваме празнината меѓу реалното и визуелното — простор каде се раѓа уметноста. Изложбата се отвора во среда, 3 декември, во 18 часот, во мобилната–монтажна галерија во Паркот на франкофонијата, Скопје. Изборот на овој неформален, подвижен простор одговара на самата природа на циклусот: тие фотографии се чувствуваат како да не бараат бела коцка, туку средина што може да дише со нив. Темата: шумата како место на трага, а не како пост-картичка доаѓа во време кога природата сè повеќе се сведува на дигитален впечаток. Во оваа поставка, природата не е сценографија, туку субјект што го одбива нашето поедноставување. Поставката е реализирана со поддршка од Министерството за култура и туризам.

Импровизиран музички настап што ги спојува амбиенталните електронски текстури на Amplidyne Effect Trio со акустичниот вокален израз на Добрила Грашеска. Овој петок, на 5 декември во 21:00, Буква повторно ќе ја претвори сцената во лабораторија за звук. Amplidyne Effect Trio и Добрила Грашеска ќе настапат со целосно импровизиран концерт, вечер што ја става моменталната интеракција во центарот, онака како што знае да се случи само во жив простор, каде секој здив на музичарите може да го смени текот на композицијата. Amplidyne Effect Trio е концертната поставa на истоимениот проект на Мартин Георгиевски, активен од 2009 година. Публикацијата долго време го препознава по амбиенталноста, електронските наслаги и чувството дека музиката се гради во моментот, слој по слој. Проектот има зад себе повеќе албуми и гостувања на фестивали како Pohoda Festival, Десонанз, Live Soundtrack и PNEM Sound Art Festival. Најновото издание, Maelstrom EP за издавачката куќа Шарла, оди во насока на спој меѓу амбиентални пејзажи, шугејз текстури и синтсајзерски линии што се движат како подводни струи. Триото на сцената ќе го придружуваат Владимир Мартиновски (тамбура, кавал, удиралки) и Соња Димитриоска (флејта) комбинација што носи топлина и акустичен воздух на електронските структури. Специјална гостинка е Добрила Грашеска, вокалистка и авторка активна од 2006 година, чиј глас одамна стана препознатлив на регионалната сцена. Од Чалгија Саунд Систем до Добрила и Дориан Дуо, од албумите ТИХУВАЈ, Апокриф, Пиле шарено до бројни соработки за филм, театар и мултимедија нејзината работа се движи слободно меѓу традиција, експеримент и интимен музички израз. Зад сцената веќе чекаат и два нови албуми, подготвени за објавување. Настанот во Буква ветува вечер без фиксна форма, музика која се создава во реално време, меѓу амбиентални текстури, акустика и глас. Тоа чувство на спонтаност носи и мала возбуда: никој, ни музичарите, не знае точно каде ќе заврши композицијата што ќе започне во 21:00 часот. значи, да заклучиме: 📍 Буква, Скопје 📅 Петок, 5 декември 2025 ⏰ 21:00 https://www.facebook.com/events/817148607858968/ Maelstrom EP: https://sharla.bandcamp.com/album/maelstrom-ep

Американска премиера на филмот на Тамара Котевска во Менхетен Некои филмски премиери се најавуваат со црвен тепих и раскошни маркетинг кампањи. Други: со тивка возбуда, типична за документарните приказни што носат нешто поретко: човечка искреност, природна драматургија и симболика што не бара дотерување. Во таква атмосфера вечерва во легендарниот IFC Center на Менхетен ќе слета „Приказната за Силјан“, новиот документарен филм на македонската режисерка Тамара Котевска. Филмот, кој веќе трепка како значајна точка на радарот на светската документаристика, ја носи приказната за штркот Силјан, вистински штрк, со вистинско гнездо, и со вистинска врска со човекот кој од случајна средба создава нешто слично на заедничка судбина. Ако штрковите традиционално симболизираат дом и раѓање, Силјан вечерва добива уште еден слој: симбол на малата, но упорна кинематографија што го бара своето место во глобалниот разговор. Филмската авантура на „Силјан“ започна во Венеција, каде освои престижна Cinema & Arts Award, награда што ретко оди кај документарци со толку интимен радиус. Тоа беше првиот знак дека Котевска повторно го допрела она невидливо ткиво што поврзува човекот со природата, нешто што многумина го препознаа и во нејзините претходна филмски проекти. Оттаму, патувањето продолжи низ NY Doc, IDA Awards, Bergen, Cinema Eye Honors, Coronado Island Film Festival во Калифорнија и уште неколку десетици селекции што го позиционираат филмот како веќе стабилен титулар во документарниот календар. Но најцврстото признание, и најголемиот знак дека приказната допира до глобалната публика е откупувањето на филмот од National Geographic Documentary Films, куќа која знае да препознае уметничка сила зад природните феномени. Вечерва по проекцијата следи разговор со режисерката Тамара Котевска и кинематограферот Jean Dakar. IFC Center, место славено за независни документарци и култни селекции, ќе им даде сцена на авторите да проговорат за процесот на создавање на филмот: како се гради доверба со птица што не познава човечки јазици, колку време треба за да се регистрира ритамот на еден штрков живот, и како камерата станува дел од пејзажот, а не наметнато око однадвор. За американската публика, ова е прва можност да ја слушне оваа приказна опипливо, без превод и без посредување. За фестивалските селектори, тоа е момент на одлучување: дали „Силјан“ ќе продлжи да расте во престојната сезона на награди, или ќе остане драгоцен, но мал бисер во брзата документарна продукција. Интересот околу „Силјан“ добива дополнителна тежина со најавата дека филмот ќе влезе во двојна трка за Оскар. Македонија го испраќа во конкуренција за најдобар странски филм, а National Geographic го пријавува и за најдобар документарен филм. Ова го отвора просторот за повторување на истата необична можност што Котевска веќе еднаш ја создаде: една авторка со два различни филмски јазици да се најде во двете најтешки категории на Академијата. Во документарниот свет, ваквата двојност е речиси исклучок. А токму тоа го прави патот на „Силјан“ толку интересен како да е продолжение на логиката на штрковите патувања: долги, трпеливи, со ризици, но со посебна енергија што ја носи самото движење. Во Њујорк, каде публиката често гледа документарни филмови со големи очекувања, приказните базирани врз природни чуда знаат да имаат привилегија: предизвикуваат чувство на свежина. На улиците околу IFC Center, кои живеат меѓу артхаус филмови, и долги редови на синефили, вечерва се очекува силно присуство на македонската заедница во градот. За нив, ова е повеќе од премиера. Тоа е момент на колективна близина: да се гледа како малите држави го наоѓаат својот глас во глобалната документарна архитектура. И можеби токму затоа оваа премиера има симболика што оди подалеку од филмската индустрија. Понекогаш, една птица може да го носи вниманието подалеку отколку што тоа би го можеле човечките амбиции. Додека светлата на Менхетен полека се собираат како сценографија за оваа премиера, „Приказната на Силјан“ го започнува најважниот дел од своето патување: средбата со американската критика, гледачи и индустриски медиуми. Секој ваков чекор е тест но и шанса плус. А приказната, префинета во својата едноставност, вечерва ќе се обиде да покаже дека врската меѓу еден човек и еден штрк може да биде доволно силна да го надмине локалното, да го спротивстави урбаното на природното, и да создаде мит што лесно прелетува граници.

Diva Misla е платформа за култура на живеење, женски гласови и урбан активизам – со критички текстови, интервјуа и визуелни приказни од независната сцена. Деновиве на Дива 1 2 3 4 5 Б Р З И ВЕСТИ Snoop Dogg со детска песна во поддршка на LGBTQ+ заедницата 5 days ago Кевин Федерлајн тврди дека Бритни Спирс користела кокаин додека го доела нивното бебе 5 days ago Паф Деди осуден на четири години затвор Oct 7 КУЛТУРА НА ЖИВОТ Дали е рано да ги собереме цвеќињата од дворот? Како да ги спасиме сарделите? Брз водич за преживување на растенијата под африканскиот бран Зошто мојата бугенвилија не цвета? Најчести причини и решенија ПОТКАСТ ЛЕКТИРА видео Fashion Neurosis со Courtney Love: разговор за стилот како исповед Sep 1 Тужбата на Макрон за Кендис Овенс каде завршува слободата на говор? Jul 23 Njuz.net: Српскиот сатиричен портал со гостување во Скопје Apr 17 Heaven (1987) документарниот филм на Дајен Китон и прашањето што никогаш не мирува Што е рајот? Филмот ,,Рај” (Heaven) е неочекувано интимно и чудно дело на актерката и режисерката Дајен Китон снимено во форма што стои некаде меѓу документарец, видео-есеј и визуелна архива на човечки соништа. Со прашањето „Што мислите, како изгледа рајот?“ таа му се обраќа на низа луѓе млади, стари, верници, скептици, комичари, мистици…. Камерата ги фаќа нивните лица додека одговараат со сериозност, иронија или детска наивност, додека зад нив се вртат архивски фрагменти од Екологија на тишината: човекот што садеше дрвја Анимираниот филм зборува за она што често го забораваме во време на избори: дека вистинските градители не ветуваат, туку засадуваат. ABC ја суспендира „Jimmy Kimmel Live!“ поради контроверзни коментари околу убивањето на Чарли Кирк Од 17 септември 2025 година, мрежата ABC повлече од емитување до понатамошно известување своето популарно ноќното шоу „Jimmy Kimmel... 1 2 3 4 5 УВИД КУЛ ГЕНЕРАТОР Минијатурна слика на Пикасо мистериозно исчезна во Шпанија Увид Лувр во шок – историски накити украдени за само седум минути Увид Зајакот беагалец Увид Дајен Китон, гласот на ексцентричната женственост што го промени Холивуд Увид Објавен потесниот избор за регионалната книжевна награда „Штефица Цвек“ 2025 Увид „Штефица Цвек“ 2025: Објавување на финалниот избор во Подгорица за време на Неделата на гордоста Увид Што значи признавањето на палестинска држава? Увид DAFT PUNK: 20 години подоцна, „Human After All“ се враќа на винил- и можеби нешто повеќе Дваесет години по излегувањето на нивниот најконтроверзен и најсиров албум, Daft Punk повторно нè враќаат во електричниот свет на Human After All , овојпат со ремикс издание на винил за првпат во историјата. Француското дуо, кое ја дефинираше модерната електронска култура пред да исчезне во тишината на 2021, го слави јубилејот со лимитирано 2xLP gatefold издание на Human After All Remixes, кое излегува на 28 ноември. Плочата е реминисценција на една ера кога клубовите пулсира „Акреа“ Кога везот зборува – модата како акт на културна ревитализација Дизајнерката Анета Трпчевска преку брендот „Акреа“ гради мост помеѓу етничките кодови и современата мода Повик до сите велосипедисти: „Ало 091, критично е!“ – Време е за 91-та Критична маса во Скопје Ало Скопје, критично е! За да се создаде „Портрет на модерниот денди“, Мет ангажираше суперѕвезда 29-годишниот моден фотограф Тајлер Мичел имаше свои идеи за тоа како да го изведе каталогот за пролетната изложба на Метрополитен музејот. Градинарство (37) 37 posts Поткаст лектира (30) 30 posts хип-хоп (23) 23 posts Фотографија (23) 23 posts Феминизам (21) 21 post Ин мемориам (20) 20 posts Оскари (20) 20 posts Поткаст (20) 20 posts Украина (19) 19 posts Градина (19) 19 posts КСП Центар Јадро (19) 19 posts КИЦ (17) 17 posts Кендрик Ламар (15) 15 posts Интервју (14) 14 posts ЛГБТ+ (14) 14 posts изложба (14) 14 posts Kanye West (14) 14 posts Сезона на награди '24 (12) 12 posts Оскари '22 (12) 12 posts Поезија (11) 11 posts Мирко Попов (10) 10 posts Мода (10) 10 posts Филм (10) 10 posts Drake (9) 9 posts Активизам (9) 9 posts АРТИВИЗАМ Amy Sherald ја повлекува својата изложба од Националната галерија на портрети на Смитсонијан поради страв од цензура Том Јорк го прекинува молкот за Палестина: „Да ги пополнам празнините“ Започнува „Викенд на гордоста – Скопје 2025“: Југоквир во фокусот со изложба за панкот и симпозиум за квир култура Пловечки универзитет од Берлин инспирираше со предавање за урбан активизам во Скопје ГРАДИНА Дали е рано да ги собереме цвеќињата од дворот? Пет насоки за есенска промена во градината Во групите за градинарство овие денови често се поставува истото прашање — дали е време да се... За Светскиот ден на мачките: средба со нашите незабележителни учители Мачката како културен и интимен феномен Дали еден ден е доволен за да се прослави биолошката и симболичка разновидност на мачките? Или... Како да ги спасиме сарделите? Брз водич за преживување на растенијата под африканскиот бран Градинарење во климатска криза Во групата „Дворчето“, каде што луѓето си помагаат со совети за растенија како со рецепти за зимница, се... Како да го разладиме домот без клима? Мал прирачник за преживување во време на 42°C и спарни тропски ноќи Во екот на жешкиот афрички бран кој оваа недела ќе кулминира со... Е-ФОЛК Дали Маргарет Мид мислела дека излекуваната бутна коска е најраниот знак на цивилизација? Народот против Марк Закерберг - Мета е на „жешкото столче“ „Пукни го балонот во живо“ се сели на Netflix ДЕНОВИВЕ НИЗ ГРАД ЗРНО – изложба на благородни процеси и живи фотографии 20 hours ago Во Салон 19:19 — магијата оживува со „Оки Железо и магичното сечило“ на Елена Бошбож 5 days ago Премиера на „Молкот на Марија Магдалена“ – театарска претстава за трговијата со луѓе Oct 14 Поетроника за млади во Public Room: поезија со пулс на електроника Oct 10 Перформанс Платформа фестивал (ППф) 2025 – октомври/ноември: телото како простор на трансформација Oct 8 Тасос Стаму: звуци на носталгијата и електронската тишина Oct 5 Ретроспектива на Александар Кондев: изложба на фотографии што ја одбележаа македонската уметност Oct 1 Утре започнува јубилејниот 20-ти АКТО фестивал за современи уметности Oct 1 Амплидајн Ефект со соло концерт на импровизирана амбиентална музика во Скопје Sep 24 „Жена инспирација“ – изложба на Весна Ничевска во КИЦ Скопје Sep 18 „Везилка“ – изложба на Јана Јакимовска во КИЦ Скопје Sep 17 „Празно саќе“: скулптурите на Маргарита Симовска во КИЦ – Скопје Sep 16 „Култура Бета“ со ново издание на „Поетска епизода“ на фестивалот „Комшилук“ во Побожје Sep 13 „Поглед кон далечина обоена сино“ - самостојна изложба на Дарко Алексовски во КСП Центар Јадро, Скопје Sep 13 Антивикенд програма на „Мртов коњ“: пет дена концерти, експерименти и светски гости Sep 5 „Штефица Цвек“ 2025: Објавување на финалниот избор во Подгорица за време на Неделата на гордоста Финалниот избор на регионалната книжевна награда „Штефица Цвек“ ќе биде објавен вечерва во Подгорица. Вечерва, на 3 октомври 2025 година,... Нина Симон беше радикална Нина Симон често се памети по нејзиниот ангажман во движењето за граѓански права. Но, беше ангажирана и во социјализмот. Деновиве низ вселената? Blue Origin ги лансираше првите исклучиво женски вселенски туристи Приватната вселенска компанија на Џеф Безос, Blue Origin, лансираше шест познати жени во вселената. Компанијата го документираше настанот... Немиот спектакл на Бјанка Сензори Авторка: Наоми Фрај; 31 август 2024 илустрација: Ричард Ченс; Ќе бидам искрена: ги обожавам славните личности. Сакам да размислувам за... Изложба „Не си одам дома“: Крикот на Клелија Живковиќ во галеријата „Мала станица“ Угнетувањето на нашата планета и на нашите тела се иста приказна. Расткајувањето на светот што умира може да се случи само со љубов и грижа. Најава на конкурс: „Кое е твоето чудо?!“ - Прикажи ја својата визија за родова еднаквост преку стрип Поддржете ја родовата еднаквост и квир правата преку вашето уметничко дело и покажете ни кое е вашето чудо! Познатата слика на Курбе беше цел на #MeToo протест во Помпиду центарот Во смела и контроверзна акција која предизвика понатамошни дискусии за уметничкиот израз и феминистички активизам, уметницата од Франција... „Дума ин Сума“: новите бајки за македонските хероини Прочитајте ја бајката „Дождовна бура“ на Лара и Мила, каде главната хероина е Мара Нацева - Анка. Невидените страни на Франческа Вудман Имаме нова рубрика : Муабети на диво: за што зборувавме кога зборувавме на „Брза кучка“ и ја отпочнуваме со есејот на Крис Вајли кој е објав Преиспитување на бајките преку очите на феминизмот: изложбата „Неименувана“ Во едно светло поинакво од вообичаеното, некаде меѓу приказните и реалноста, отворена е изложбата „Неименувана“ во КСП Центар Јадро. Но... Дива е посветена на приказните кои се месото на животот. Домашната независна култура е жедна и гладна и тука сме да и́ понудиме простор во кој може да се одомаќини. Дива е на сите. Најновиот елемент е поткаст Брза кучка, со Дива Лига од една страна а гости кои работат литература, музика, визуелни уметности, науки, живот како уметност од другата. Со институцијата, ритуалот разговор, се обидуваме да дознаеме како да стигнеме на место каде ќе бидеме среќни, и како изгледа активизмот кој ќе го постигне тоа. грррр.

независна релевантна култура

Илон Маск повторно е во центарот на контроверзиите поради негов гест за време на настап во Capital One Arena во Вашингтон, кој многумина го протолкуваа како нацистички поздрав. Овој инцидент предизвика бран негодувања и преку Атлантикот, особено во Европа, каде реакциите на политичарите и јавноста не престануваат. Германскиот канцелар Олаф Шолц, од Светскиот економски форум во Давос, остро го критикуваше Маск, споменувајќи го не само овој контроверзен момент, туку и неговата отворена поддршка за екстремно десничарската партија AfD. Лидерот на оваа партија, Алиса Вајдел, беше поканета на инаугурацијата на Доналд Трамп, но поради изборни обврски не присуствуваше. И во Италија, студентскиот колектив Cambiare Rotta реагираше бурно, симболично обесувајќи кукла со ликот на Маск на познатиот Пјацале Лорето, местото каде што некогаш беше изложено телото на Бенито Мусолини. Фотографијата беше проследена со зборовите: „Секогаш има место на Пјацале Лорето, Илон…“ Одбраната на Маск, изненадувачки, дојде од Анти-Дифамациската лига (ADL), која овој гест го нарече „момент на непријатен ентузијазам“, додека израелскиот весник Haaretz го опиша како „фашистички поздрав“. Директорката на Blue Card, фондација за поддршка на преживеаните од Холокаустот, изјави дека е „длабоко вознемирена“ и го нарече Маск „симбол на омраза, насилство и геноцид“. Маск, пак, ја минимизираше ситуацијата, нарекувајќи ги нападите „стари трикови“ и обвинувајќи ги своите противници за измислување на нови „валкани игри“. Додека јавноста бурно реагира, Маск наводно веќе се преселил во зграда во комплексот на Белата куќа, каде ќе раководи со оддел за ефикасност на владата.