Резултати од пребарување

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

Со многу помпа и фанфари во предвечерјето на локалните избори (што сте вие!) се отвори East Gate Mall. Можеме да замислиме дела изгледа чудовишно, само по критериумот на големината. Целиот државнички врв го посети отварањето што е неверојатно само по себе и нѐ потсетува дека Македонија сѐ уште се перцепира себе си како паланка - а ја има слободата да излезе од тоа убедување. Паланка - состојба на умот. Иако изгледа дека сме на страната на оние кои жалат по саемот (жалиме), сепак баш како аргумент против провинцијализмот треба да ги имаме овие опции, но не по секоја цена… Разгорување на треската на конзумеризмот е перверзно во оптшество каде просечната плата е дупло помала од минималната европска. Можеби таа треска се “фаќа” поради таканаречениот “кармин ефект” (lipstick effect) - кога општествата се во економски стрес, жените купуваат кармини повеќе од обично. Зошто? Затоа што немаат можност за повеќе, па сакаат да се чувствуваат нормално, како сѐ да е во ред..

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

независна релевантна култура There’s Nothing Here... We can’t find the page you’re looking for. Check the URL, or head back home. Go Home

На почетокот на октомври, Питер праша: „Џон, кој сакаш да ја направи корицата на твојата книга? Знаете, уметниците прават корици на поети“. „Не знам“. не размислував за тоа. „Што есо Енди Ворхол? рече Питер [Шјелдал]. „Зошто не го прашаш Енди? Бев ужаснат. Тоа беше проклетството на мојот живот: луѓето ме сакаа затоа што сакаа нешто од Енди. Завршив со Енди, не сакав да барам од него ништо, а јас бев љубовникот на Боб Раушенберг. Колку засрамувачки! „Не знам“, одговорив. „Размисли за тоа“, рече Петар. Со текот на неделите, го гледав Петар на читања, забави исостаноци за книгата. Тој кажуваше повторно иповторно: „Дали го праша Енди? Беше како забоболка. Немаше излез. Неволно го гризнав куршумот иму телефонирав на Енди. „Да! Ќе го направам тоа“, рече Енди, среќно смеејќи се. „Дозволи ми да размислам“. По некое време Питер повторно праша: „Дали разговараше со Енди за насловната страница? Му се јавив на Енди, а тој сè уште размислуваше. На почетокот на ноември, Енди се јави ирече: „Имам идеја за вашата насловна страница. Кондом ламиниран меѓу две кори пластика, а ти го пишуваш името на него“. „Енди, каква одлична идеја! Целосно му верував на Енди; сите негови идеи беа одлични. „Тоа ебрилијантно“. "Да, знам." Му кажав на Питер, а тој рече: „Леле! Тоа еневеројатно! Дозволете ми да ги проверам трошоците.” Друг пат на телефон со Енди прашав: „Нови кондоми или користени? Ќе ни треба многу, можеби од улица, нели ежешко?“ „Ох!“ рече Енди во ниско извлекување. „Да, ѓубриња од улицата“. Бев лом од спид итрева, а идејата изгледаше чиста исексуална. Но, трошокот за ламинирање на принт од тура од илјада -плус, беше премногу голем. Како алтернатива, Енди предложи телефонски: „Дозволи ми да те фотографирам со кондом“. Договоривме состанок иод самиот почеток знаев дека тоа е изговор за Енди да ми го пуши курот, а фотографиите веројатно нема да бидат употребливи. Беше неизвесно, но јас не бев сексуално ексклузивен со Боб, и бев прагматичар; било што за одлична корица на книга. Отидов во Фабриката во девет навечер кога сите си отидоа, и го направивме снимањето. Енди беше среќен со мене ијас бев среќен што го видов повторно, и за нешто реално, фотографирање. Во едно ќоше, почнавме да правиме опуштени, секси пози со кондом, држејќи го пакетчето горе како во реклама во стрејт магазин, секоја можна поза. Потоа дојде неизбежното: го извадив курот и реков: „Енди, пуши го инаправи го тврд“. „О Џон! Токму тоа сакаше да го слушне. Беше на колена ицицаше. Ми го дигна, ставив кондом и тој фотографираше. Повторно го пушеше со кондомот и направи уште фотографии. Шмркнав попери за да се обидам да го засилам.Го издркав во кондомот додека тој фотографираше. Мислам дека Енди немаше често секс, а можеби и воопшто немаше во тој период, а сексот секогаш беше трауматичен за него. Главата му се тресеше, челото му се потеше (се сетив да внимавам на периката), телото ирацете му трепера. Никонот му се тресеше во рацете додека се обидуваше да се фокусира, очилата изместени, се сопнуваше на пригушеното светло, речиси доживеа нервен слом, фотографирајќи кондом на тврд, полутврд, мек кур. Страста меѓу нас ја нема, сексот не беше супер, но сепак беше некакво задоволство. Имаше сладост во гледањето на Енди совладан. Сè уште се сакавме, и покрај тоа колку целосно ни се променија животите. Тоа беше смешен, прекрасен момент заедно. Една недела подоцна, му се јавив на Енди. „Како се фотографиите? „Не знам“, рече Енди. „Мислиш дека не есоодветно за корицата на книгата“. „Да“. "Тоа ево ред. ќе направам нешто друго. Енди, ти благодарам!“ Какво олеснување! Мојот кур нема да биде спомен на корицата на мојата книга. Четириесет и шест години подоцна, музејот Енди Ворхол во Питсбург ископа две фотографии од кондомите од нивната архива и ги објави во каталог на изложби. На една фотографија, држам кондом како во реклама во списание; во втората, одмотувам кондом на меѓуножјето со моите панталони. Носам нова бела кошула со копчиња со тенки сини риги што Боб штотуку ми ја купи.

Климатскиот активизам станува се повеќе синоним за бунт. Меѓународните групи како Zero Hour и Extinction Rebellion нѝ даваат слики на огромни толпи луѓе кои протестираат и ја подигнуваат свеста за климатската криза. Но, што ако постоеше начин да се залагате за животната средина во вашето локално соседство преку мали, секојдневни акции? Герила градинарството е чин на одгледување растенија на јавно место, обично на место за кое инаку никој не се грижи, често со цел да се подобри околината и да се заштити животната средина. Има низа придобивки од подобрување на биолошката разновидност до помагање за одржување на ниски температури. Џени ван Гестел , координатор на Guerrilla Gardeners NL , објаснува како трансформирањето на една улица може да има големо влијание врз животната средина. „ Бекатонот и асфалтот ја задржуваат топлината“ , забележува таа. „ Кога ќе ги отстраните камењата и ќе додадете растенија, тогаш знаете дека температурите нема да се зголемат толку многу.” „ Има и задржување на водата; имаме поројни поплави во денешно време поради климатските промени, или имаме навистина сушни периоди илицели временски периоди. Додавањето повеќе зелена боја значи дека имате подобро управување со водата“. Дали герилското градинарство е нелегално? Многу луѓе претпоставуваат дека герилското градинарство е нелегално - а понекогаш и е. За Елен Мајлс , климатска активистка и основач на социјалното претпријатие Dream Green , герилското градинарство е дефинитивно анархичен облик на протест. „ Тоа е директна акција против лишувањето и исцрпувањето на природата - нагласувајќи го прашањето за биофобната урбанизација додека се бориме со неа“, објаснува Елен. „Тоа се бори за луѓето, растенијата и планетата со преземање акција во ваши раце. Тоа е анархично, во најчиста смисла, и го предизвикува статус квото на тоа како треба да изгледаат градовите како што нè учеа, и кој може да има моќ и право да ги обликува“. Но, тоа не мора да биде недозволена активност. Дел од работата на овие организации е да ги увери луѓето дека постојат начини за легално учество во оваа форма на активизам, дури и со благослов на локалните власти. Таа редовно работи со општинската влада каде што живее во Холандија, идентификувајќи проекти за позеленување заедно со локалните државни службеници. Таа, исто така се обидува да ги охрабри локалните жители да се вклучат во областите во нивна близина. „Една од работите што ги правев овде е да се обидам да ги натерам луѓето што имаат [јами во основата на дрвјата] пред својата куќа или во близина на нивната куќа, да ги натераат да градинаат во нив“ , вели Џени. „Има толку многу што можете да направите само со соработка со властите“. „ Не ви треба организација. Само како поединец, има толку многу што можете да направите... Започнете малку. Не мора да започнете со огромна градина, само започнете со отстранување на еден поплочен камен, додадете едно растение, а потоа само видете како ќе оди. Погледнете како реагираат соседите, видете како растението почнува да расте и можеби од таму ќе го развиете“. „Почвата е чудесна“: Започнување со герилско градинарство Џени верува дека секој може да започне со герилско градинарство - дури и ако нема организирана група во ваша близина. Ако забележите занемарена површина од јавен простор што никој друг не ја користи, тоа е одлична можност да се вклучите. Ако сте несигурни дали тоа е дозволено, можете да контактирате со вашата локална власт, но и Џени и Елен велат дека ретко наидуваат на пречки кога садат на инаку неискористени места. „Дел од концептот на герилското градинарство да бара „подобро прошка, отколку дозвола“, но јас досега добив само позитивни одговори од луѓето, така што не е потребно прошка“, објаснува Елен. „Главно се работи за тоа каде садите. Прво, сакате да избегнете садење на нечија приватна сопственост или заштитено место (како локација на Националната доверба или природен резерват).” Елен објаснува дека јамите околу дрвјата се одличен начин за почеток. Иако тие не го рекламираат, многу совети ќе ви дозволат да садите овде сè додека не го оштетите дрвото. „Никогаш не сум имал проблем само да го користам здравиот разум за да видам што е занемарена, гола земја во која требаше да има растенија, но сега не. Ако советот нема да се грижи за тоа, зошто некој жител да не си го именува својот градинарски ангел? Запомнете дека кучињата, луѓето и другите опасности може да се појават за да го мачат вашиот труд. Затоа, кога избирате што да засадите, треба да биде издржливо, еластично и способно да се справи со климата без премногу ваша помош. Во спротивно, ќе мора постојано да се враќате за да се грижите за растенијата, што значи помалку време за трошење на нови области. „При изборот на растенија, земаме предвид и што би ги [привлечело] дивите пчели, што би ги привлекувало пеперутките и слично“, објаснува Џени. „Тоа е друг аспект и тие често се автохтони видови “. Зошто е важно позеленувањето? Настрана од еколошките придобивки, сега повеќе од кога било, грижата за нашите локални области е корисна за нас самите и за нашите заедници. „ Интересно е да се забележи дека движењето повторно расте“, вели Џени. „Поради претходната година што ја имавме и луѓето [се] заглавени внатре... има обновен интерес за нашите сопствени населби“. Елен, исто така, ја гледа врската помеѓу герилското градинарство и врските во заедницата. Таа забележува дека живеењето во позелени населби го подобрува менталното здравје, животниот век се зголемува и дека постојат обрасци кои укажуваат дека криминалот е поретко во позелените области. „Сметам дека е моќно позитивно да се влијае врз мојата локална средина и да имам чувство за сопственост на местото каде што живеам“ , објаснува Елен. „Постои вистински проблем со младите урбани кои не чувствуваат дека „припаѓаат“ во нивното соседство, и јасно е зошто - градовите едноставно не се дизајнирани за луѓе.” „Герила градинарството ја става моќта да се трансформираат улиците во кои живеат луѓето во рацете на луѓето што живеат таму. Го крева духот кога гледаат светли делови од животот во инаку голи, сиви точки и сакам да знам дека им помагам на локалните екосистеми и заедницата“.