Паф Деди под истрага – што значи тоа за културата на моќ во музичката индустрија?

Кога една икона на хип-хопот се соочува со суд, прашањето не е само дали е виновен – туку како го толериравме.

Шон „Диди“ Комбс (Sean “Diddy” Combs) е ослободен од вина по обвиненијата за трговија со луѓе и рекетирање – но е прогласен за виновен по две точки поврзани со пренос на лица за проституција, со можност за казна до 20 години затвор. Пресудата ќе се изрече на 3 октомври, а Диди останува во притвор откако му беше одбиено барањето за кауција. И покрај делумната ослободителна пресуда, јавната и правна тежина не попушта – токму спротивно.

Сведоштвата продолжуваат да ја разглобуваат мрежата на злоупотреба, моќ и познанства во музичката индустрија. Во едно од најексплозивните сведочења, сведокот “Џејн До” (Jane Doe) – поранешна партнерка на Диди – зборуваше за секс-забава во Лас Вегас на која присуствувала со „многу успешен рапер“ и неговата девојка, додека била на пауза од врската со Комбс.

Иако раперот не беше именуван, адвокатката на Диди, Тени Герагос (Teny Geragos), го опиша како врвна ѕвезда во индустријата и близок пријател и соработник на обвинетиот. Џејн До сведочеше дека патувале со негов приватен авион, гледале сексуален чин во хотелска соба и дека таа “флертувала” и ги покажала градите – но не се случило ништо сексуално. Сепак, сведочењето осветли како изгледа „нормалното“ во круговите на суперѕвездите каде Диди функционирал. Интернет граѓанството брзо го идентификуваше соработникот на Паф како Ye.

Паралелно, Лорен Пишиота (Lauren Pisciotta), поранешна асистентка на Кање Вест (Kanye West), поднесе тужба во која го обвинува за силување и дрогирање на забава организирана од Диди. Ова е дел од поширок правен спор меѓу неа и Вест, кој ги нарече обвинувањата „неосновани“ и дел од уцена.

Диди е симбол на моќ и статус. Не само во хип-хопот, туку и пошироко во поп-културата – од музика до алкохол, мода и телевизија. Кање Вест е друга димензија на истото: мултимилионер, гениј и деструктивна сила. Заедно, тие ја дефинираа машката доминација во урбаната музика на 21 век.

Сега, и двајцата се соочуваат со јавни и правни последици од она што нивната моќ значела зад затворени врати.

Сведоштвата не се изолирани. Жени опишуваат модели: приватни авиони, студија полни со дрога, ситуации каде “не можеш да кажеш не” – или затоа што си млада и импресионирана, или затоа што си веќе во циклус на зависност и манипулација. А индустријата? Таа аплаудира, игнорира или прави пари.

Нема ништо радикално во тоа што Диди се соочува со последици. Радикално е што тоа се случува дури сега.

Како култура, премногу лесно ги прифаќаме „грешките“ на моќните луѓе – особено кога тие носат патики, не костуми. Од Харви Вајнстин (Harvey Weinstein) до Ар Кели (R. Kelly), и сега до Диди и можеби Кање, повторно гледаме како поп-културата создава богови… и потоа се преправа дека не ги видела жртвите.

Случајот на Диди не е само за тоа дали е виновен. Станува збор за целиот екосистем што му дозволи толку долго да биде “недопирлив.” Пораката не треба да биде “ете, конечно некој падна.” Треба да биде: како никогаш повеќе да не дозволиме некој вака да се издигне без контрола.