Резултати од пребарување

Апитерапијата – збор што можеби не е секојдневно присутен во нашиот речник, но претставува практика што опстојува со милениуми. Позната како терапија со пчели, апитерапијата вклучува употреба на пчелни производи како што се медот, прополисот, матичниот млеч, пчелниот восок, пчелниот полен и дури и пчелниот отров во третмани за различни здравствени состојби. Овој холистички пристап кон лекувањето денес добива сè поголема поддршка, како дел од комплементарната и интегративната медицина. Како функционира апитерапијата? Во основа, апитерапијата се потпира на биолошки активните компоненти на пчелните производи. Истражувањата покажуваат дека тие имаат антиинфламаторни, антиоксидантни, антимикробни и имуностимулирачки својства. Поради ова, многу експерти ги сметаат пчелните производи за природна алтернатива или дополнување на конвенционалните медицински третмани. . Подоброто разбирање на составот на пчелните производи предизвикува се́ поголем интерес за нивната употреба за медицински третмани. Пчелните производи, собрани или синтетизирани, придонесуваат на заздравување  со намалување на воспаленијата, подобрување на циркулацијата и поттикнување на здрав имунолошки одговор со што  ги надминуваат  практиките во традиционалната употреба на овие производи. Пчелната терапија е едноставна, достапна и лесна за употреба, фармацевтска алатка која се користи во конвенционалната  медицина и има потенцијал да лекува различни болести. Распространетоста и зачестеноста на болестите  опасни по живот, како што се рак, автоимуни болести, хронични заболувања, бактериски, габични и вирусни инфекции итн., се зголемуваат во светот. Поради штетните ефекти на синтетичките лекови врз здравјето на луѓето и зголемената стапка на отпорност на овие супстанции, сегашните фармацевтски лекови се соочуваат со сериозна криза. Од клучно значење е откривање и создавање на иновативни, природни, конвенционални и несинтетички фармацевтски производи за лекување на овие болести. Традиционалната медицина отсекогаш користела природни состојки. Апитерапијата е еден од природните терапии. Медоносните пчели (Apis mellifera) се „златни инсекти“ кои произведуваат голем број витални производи кои содржат биоактивни состојки кои со векови биле користени од различни цивилизации за лекување на разни болести. Апитерапијата го добила своето име од латинскиот збор „Apis“ (пчела). Се заснова на употреба на производи од кошницата (мед, полен, восок, матичен млеч, прополис и пчелен отров) во превенција и третман на разни болести, како и во зголемување на отпорноста на човечкото тело. Денес, дефиницијата за пчелна терапија – апитерапија - е проширена и развиена за да вклучи употреба на пчелни производи, пчелна акупунктура, па дури и обемно користење на пчелите за лекување на луѓето на природна основа. Апитерапијата е дефинирана како „уметност и наука за лекување и холистички третман преку пчелите и нивните производи во корист на човештвото и целото животинско царство“ според д-р Стефан Стангачиу, главен уредник на Меѓународната федерација на пчеларски здруженија. Употребата на медот  и другите пчелни производи во третманите на луѓето може да се проследи уште од античко време. Терапевтските придобивки од пчелните производи се документирани во различни религиозни книги, како што се Библијата, Ведите и Куранот. Иако сè уште е невозможно да се одредат точните почетоци на  aпитерапијата, према Роуз (1994) апитерапијата може да се следи назад до антиката во Египет и Грција. Во Кина се практикува 3-5 илјади години. Античките записи од Индија и Египет ја спомнуваат употребата на мед за заздравување на рани. Медот е регистриран во 147 рецепти за надворешни апликации на папирусот Еберс (1550 п.н.е.). Грците и римјаните користеле и пчелни производи за медицински цели. Хипократ, антички грчки лекар и „татко на медицината“, ги утврдил ефектите на медот: „Предизвикува топлина,  чисти рани и чиреви, силно омекнува чиреви на усните и лечи карбункули и рани“. Медицинската вредност на пчелните производи била опишана и од Хипократ (460-370 п.н.е.), Аристотел (384–332 п.н.е.) и Гален (130–200 н.е.), кои пропишале употребата на мед и пчелен отров како лек за ќелавост. Според Аристотел, јадењето мед може да им помогне на луѓето да го одржат своето здравје и виталност.Најкорисна состојка во античката римска фармакопеја бил  медот. Аристотел во својата Historia Animalium напишал дека „медот е добар како лек за болки во очите“. Освен медот, во минатото се споменува и поленот , од Кинескиот владетел по име Шен Нунг, кој  зборувал за неговите придобивки уште во 2735 година п.н.е.  Во египетските папируси поленот се нарекува „прашина која дава живот“. Хипократ предложил полен како третман за голем број на заболувања. Хиндусите тврделе дека поленот и медот можат да донесат здравје, виталност, среќа и мудрост. Грците верувале дека поленот и медот се храна на кралевите, што може да им даде младост и живот. Според Вагнер и други (1970), пчелниот полен е богат со хранливи материи и содржи до стотина витамини, ензими, минерали и амино киселини со содржина на  вода, протеини, јаглехидрати, масни киселини и антиоксиданси.. Исто така, пчелниот восок е познат по неговата медицинска употреба во античките цивилизации.Пчелниот  восок бил главна состојка во многу рецепти за масти и креми кои се користеле за лекување на изгореници, рани, модринки, болки во зглобовите и скршеници, кои се споменати во папирусот Еберс (1550 п.н.е.)   и  во антички Рим. Хипократ препорачува употреба на пчелин восок во случаи на гноен тонзилитис. Пчелин восок бил една од компонентите на првиот козметички крем, кој е создаден од Гален, големиот грчки лекар, во 150 п.н.е., составен од пчелин восок и маслиново масло, со емулзија од розова вода. Во антички Египет, посебно се користел прополисот. Прополис се користел ефикасно во лекувањето на раните во текот на Втората светска војна и Англо-Бурската војна. Исто така, на тоа укажува и фактот дека прополисот има грчко име и со него биле запознаени и старите Грци.. Матичен млеч се користи  70-80 години во традиционалната кинеска медицина. Матичниот млеч бил високо ценет од кинеските монаси како начин за зголемување на долговечноста и сексуалната моќ.  Конечно, користењето на пчелниот отров датира од античко време. Хипократ користел пчелен отров за терапевтски цели. Последниве години има развој на пчелни производи во фармацевтски пчелни формулации.  Денес, пчелните производи:  мед, матичен млеч, прополис, пчелин восок, пчелен отров, пчелен полен  и перга (пчелен леб),  како природни лекови добиваат се поголемо  значење поради нивните богати биоактивни соединенија кои се поврзани со нивната висока содржина на биоактивни молекули со корисни здравствени својства, вклучувајќи и моќни лековити својства. Во моментов поради тоа има има се поголема побарувачка за овие природни пчелни производи. Биолошки активните компоненти на пчелните производи вклучуваат јаглехидрати, протеини, пептиди, липиди, витамини, минерали,, полифеноли, флавоноиди, терпеноиди и мали количини на други соединенија. Хранливата вредност на нивните хемиски компоненти секако го подобрува здравјето и функционирањето на телото. Повеќе студии, исто така, покажаа дека активните соединенија содржани во пчелните производи имаат одличен антиоксидантно,  антимикробно, антиинфламаторно, имуномодулаторно, антипролиферативно, антиканцерогено, антитуморно  и антиалергично својство.  Производи добиени од пчелите сл.1   Медот  е  најчесто употребуван производ  добиен од пчели. Тоа е типично слатка, вискозна, златно обоена течност произведена од пчелите како нуспроизвод на цветен нектар, кој пчелите го складираат во нивните кошници за последователна употреба како извор на исхрана. Неговиот сложен хемиски состав, разновидноста на боите и вкусот се менуваат во зависност од изворот на ботаничките состојки на медот]. Иако најчесто се користи како засладувач, традиционално е препознатлив по некои терапевтски својства. Тоа е мешавина од фитохемикалии со историја на ефикасни антибактериски, антиинфламаторни и антиоксидантни агенси . Пчелите работнички првично собираат нектар од цвет користејќи   ја  својата рилка  и го складираат во медниот желудец, за да го транспортираат нектарот до кошницата.  Откако пчелите-работници ќе стигнат до кошницата, друга група пчели, познати како домашни пчели, го собираат нектарот од пчелите-работници и почнуваат да го обработуваат со помош на ензимите инвертаза и гликоза оксидаза, што резултира со промена во составот и pH вредноста на нектарот.. Постепено, молекулите на шеќер почнуваат да се трансформираат, што резултира со формирање на глуконска киселина и водород пероксид. Овие молекули се првенствено одговорни за киселинските и антибактериските својства на природниот мед. Вишокот вода од нектарот  потоа се елиминира со изложување на топол, сув воздух во кошницата. За да го засилат протокот на воздух низ кошницата, пчелите ги шират своите крилја. Ова континуирано вентилирање помага во намалувањето на содржината на влага во нектарот преку испарување. Овој процес на дехидрација го концентрира медот, што резултира со раствор од презаситен шеќер кој содржи органски киселини, минерали, амино киселини, витамини, феноли и други помали супстанции. Матичнaта млеч  е најсуштинската компонента на исхраната на пчелните ларви. Млечот е производ на секреција на цефаличните жлезди на пчелите-доилки и клучен за диференцијација на пчелите. Пчелите работнички лачат матичен млеч, бела, вискозна течност слична на желе, од нивните мандибуларни и пофарингеални жлезди. Содржи вода (50–60% w / w ), протеини (18% w / w ), јаглехидрати (15% w / w ), липиди (3–6% w / w ), минерални соли (1,5%) и витамини, па оттука се нарекува „суперхрана“.  Со матична млеч во првите неколку дена се хранат  ларвите на пчелите, додека матицата со неа се храни во текот на нејзиниот живот. Оваа суперхрана е главната причина зошто пчелата матица расте поголема и  живее подолго од другите пчели. Понатаму, откриено е дека матичниот млеч содржи  пептиди познати како желеини, за кои е утврдено  дека поседуваат антимикробни својства in vitro]. Прополисот , често познат како пчелен лепак, е смолеста супстанца произведена од пчелите работнички со комбинирање на плунка и пчелин восок со смоли собрани од пупки од дрвја,  сокови или други ботанички извори. Тоа е главно поврзано со заштитните функции за пчеларникот. Буквално, тоа значи „одбранбен материјал за кошница“, што може да се преведе од грчките зборови „про“, што значи „пред“ и „полис“, што значи „град“. Се користи за запечатување на сите несакани отворени простори или пукнатиини присутни во кошницата на пчели. Дополнително, прополисот се користи за измазнување на внатрешната површина, одржување на топлинска изолација за регулирање на оптималната внатрешна температура на кошницата, намалување на загубата на вода од кошницата, спречување на атмосферски влијанија на кошницата и заштита од инвазија на предатори. Исто така, придонесува за одржување на асептична внатрешна средина поради неговите антибактериски својства и се користи за покривање на трупови на починати бубачки и други предатори кои навлегле во кошницата. Пчелниот полен , попознат и  како амброзија, е типично топче од цветен полен собран во природата, спакуван од пчелите работнички и се користи како главна храна во кошницата. Пчелите работнички собираат полен од прашниците присутни во цветовите, го мешаат со  секрети од плунковни жлезди или нектар и го таложат  на нивните задни ноз . Пчелниот полен се собира и транспортира до кошницата од пчелите-работници, каде што се депонира во келиите и во комбинација со секрети се  запечатува  со капка мед].  Пчелниот  восок  е сложена супстанција која се лачи во течна форма од одредени жлезди кои произведуваат восок на внатрешните површини на абдоминалните сегменти на помладите пчели работнички на возраст помеѓу 12 и 18 дена]. Активноста на восочните жлезди се намалува кај постарите пчели, но може да се рестартира во итен случај. Повеќето пчелин восок се произведува за време на периодот на раст на пчелната колонија во умерени климатски услови. Откако ќе дојде во контакт со воздухот, се зацврстува во восочен материјал, кој пчелите го преобликуваат со вилиците за да ги изградат саќето со додавање на полен и прополис. Пчелите-работнички во кошницата го собираат и го користат за изградба на рамки со ќелии за складирање на мед, како и за легло во кое се одгледдуваат јајаца и  ларви од кои се изведуваат пчели.. Чистиот пчелин восок е практично безбоен кога го лачи пчелата. Меѓутоа, со текот на времето, по контакт со мед и полен, тој добива силна жолтеникава нијанса, а на крајот станува кафеав бидејќи поприма боја од прополисот и кожурците од изведение пчели. Пергата  или Пчелниот леб е природна супстанција и примарен извор на храна за пчелите. Направено е со ферментирање на  поленот, пчелните секрети  и  нектарот  во внатрешноста на ќелиите во саќето  на кошницата. За време на складирањето во саќето, пчелниот полен е подложен на дигестивни ензими и се подложува на ферментација со млечна киселина за да се создаде пчелен леб. Специфичната содржина на пчелниот леб се менува не само врз основа на растенијата што ги собираат пчелите, туку зависно и од регионите, годишните времиња, па дури и во зависност од  различни периоди од денот. Пчелниот отров , познат и како апитоксин, е безбојна, кисела течност која пчелите ја лачат преку нивните убоди  во самоодбрана. Се произведува во отровните жлезди во абдоминалната празнина на женските пчели работнички (машките пчели- трутовите  не ги поседуваат овие жлезди). Сите овие производи содржат различни биоактивни соединенија. Медицинските и здравствените придобивки поврзани со пчелните производи се одлика  на  голем број на овие биоактивни соединенија, но  има голем број  други соединенија кои се уште се истражуваат.  Преглед на  овие биоактивни соединенија  кои се  пронајдени во секој од пчелните производи прикажани се на Слика 2.. слика 2: Пчелини продукти, состав, и биоактивни својства; Автор: СамоједИ.Ч. за Мала медена работилница на Дива;

Тилда Свинтон доби почесна Златна Мечка за животно дело Берлинскиот меѓународен филмски фестивал, еден од најистакнатите филмски фестивали во светот, се соочи со нови обвинувања за антисемитизам откако хонгконшкиот режисер Џун Ли, на премиерата на неговиот филм „Queerpanorama“, го прочита говорот на иранскиот глумец Ерфан Шекариз. Говорот, кој ја критикуваше германската влада и нејзините културни институции, вклучувајќи го и самиот Берлинале, за поддршка на „апартхејдот, геноцидот и бруталното уништување на палестинскиот народ“, содржеше и контроверзен слоган: „Од реката до морето, Палестина ќе биде слободна“. Овој слоган, кој се однесува на територијата помеѓу реката Јордан и Средоземното Море, вклучувајќи ги Израел и окупираните палестински територии, е предмет на жестоки дебати. Додека некои активисти за палестински права го опишуваат како повик за мир и еднаквост, други, вклучувајќи ги и германските судови, го сметаат за повик за уништување на Израел и исфрлање на еврејското население. Германското Министерство за внатрешни работи го стави слоганот на списокот на забранети симболи, нарекувајќи го „заштитен знак“ на Хамас. Сепак, некои судови во Германија се спротивставија на ова толкување, оставајќи ја одлуката за казнивоста на слоганот во рацете на поединечните случаи. Ова не е првпат Берлинале да се најде во центарот на вакви контроверзии. Минатата година, критиката кон израелската политика за време на церемонијата на доделување на наградите, особено од страна на израелските и палестинските режисери на документарецот „No Other Land“, доведе до обвинувања за антисемитизам и повици за подобро управување со вакви ситуации. Како одговор на минатогодишната криза, Берлиналето објави нови насоки насловени како „Прашања и одговори за почитување и отворен дијалог за време на Берлинале“. Овие насоки ја нагласуваат посветеноста на фестивалот на заштитата на слободата на говорот, истакнувајќи дека германските закони за слобода на изразување се „исклучително сеопфатни“ и дека тие „завршуваат само кога ги повредуваат правата на другите, стануваат дискриминаторски или ја загрозуваат јавната безбедност“. Насоките, исто така, ги разјаснуваат гласините дека Берлинале ги забранува симболите на солидарност со Палестина, како што се кефија марамите или обележјето со лубеница. Сепак, симболите кои се општо забранети со германскиот закон, како што е свастиката, очигледно се забранети на фестивалот. Посебен дел од насоките е посветен на фразата „Од реката до морето“, наведувајќи дека нејзината употреба „изискува посебна внимателност“ и дека во Берлин веќе има случаи каде таквите изјави беа предмет на судски постапки. Реакции и одбрани Триша Татл, американската филмска кураторка која ја презеде функцијата директор на Берлиналето во април 2024 година, изрази жалење за инцидентот на премиерата на „Queerpanorama“. Таа нагласи дека учесниците беа предупредени за политичките изјави кои се особено чувствителни и потенцијално казниви. Сепак, Татл истакнува дека фестивалот не може да ги ограничува уметниците во нивното право на слободно изразување. „Ако ги замолчиме луѓето, наскоро нема да имаме меѓународен филмски фестивал“, рече Татл. „Ние цврсто се спротивставуваме на секаков облик на антисемитизам, но мора да осигураме дека слободата на изразување ќе биде зачувана.“ Политизирана Тилда Фестивалот започна со проекцијата на „The Light“, но вистинскиот момент на возбуда дојде кога Тилда Свинтон се качи на сцената за да го прими Златниот мечок :) за животно дело. Во својот инспиративен и остар говор, Свинтон го опиша Берлин како „безгранично царство без политика на исклучување, прогон или депортација“. Таа го нарече филмот како медиум „голема независна држава“ која е „вродено инклузивна и отпорна на обиди за окупација, колонизација или приватизација“ — очигледен коментар за изјавата на Доналд Трамп дека Газа може да стане туристичка дестинација. Нејзиниот говор на церемонијата на отворање беше полн со осуда на „настојувањата на окупација, колонизација, преземање, сопственост или развојот на ривиерски имоти“, што некои медиуми го протолкуваа какo критика кон Израел. Луиза Нојбауер и покрај ледените температури се појави само во својата порака Не запре со својот протест ниту на прес-конференцијата, кога Свинтон изрази поддршка за палестинската кауза, иако не именуваше конкретни земји или политичари. Свинтон, која долги години е активистка за палестинските права, изрази восхит кон движењето BDS (Boicot, Desinversión y Sanciones), но истакна дека одлучила да учествува на фестивалот бидејќи смета дека нејзиното присуство може да биде корисно за сите заеднички каузи. Германски славни личности со повик да се врати Дејвид Кунио, актер кој е држен како заложник во Газа Берлинале се наоѓа на крстопат помеѓу обврската да ги почитува германските закони и традицијата на слобода на изразување. Додека некои критичари сметаат дека фестивалот треба да биде построг во контролата на политичките пораки, други веруваат дека ограничувањето на слободата на говорот ќе ја загрози неговиот меѓународен углед. Со оглед на тоа колку воздухот беше густ од политичките пораки и гестови, и покрај обидот да се измазнат со холивудски сјај, не е некое изненадување што на крајот на денот - некој беше скандализиран и навреден. Оваа ситуација има елемент на драмедија - сценарио од кујната на Саша Барон Коен. Берлинале на 75 години: Ѕвезди, политика и филмска магија во обновено холивудизирано издание На својот 75-ти роденден, Берлинале се подмлади со нов изглед. Историскиот филмски фестивал докажа дека, и покрај тоа што е малку за‘рѓан и има брчки, се́ уште е доволно кул за да се дружи со Тимоти Шаламе, Роберт Патинсон и Џејкоб Елорди. Ненадејниот кул фактор во Берлин може да се припише на новата директорка, Триша Татл, која ги открива и одржува креативните текови но и носи повеќе А-листери на проекциите (оние кои обично можат да се видат во Кан или Венеција). „Целата индустрија навистина го сака Берлиналето да биде силно“, изјави Татл за Variety  . Тимоти го освојува Берлин во тренерки Тимоти Шаламе пристигна во Берлин на Денот на вљубените за специјална проекција на „A Complete Unknown“ и веднаш стана главна тема во медиумите поради неговиот розев дукс и маица без ракави, кои ги носеше на црвениот тепих среде снежна бура. Внатре во киното, тој доби интересно друштво — неговата девојка Кајли Џенер. Со оглед на тоа што околу 20% од гласачите на Оскарите се меѓународни членови, можно е идните оскаровски кандидати да го следат овој пример и да го искористат Берлин како клучна станица во текот на наградната сезона. (Не)склучување договори И покрај присуството на големи ѕвезди и возбудливи наслови, годинашниот филмски базар беше забавен на фронтот на купопродажбата. Наместо традиционалното целоноќно преговарање на лице место, сé повеќе режисери испраќаат линкови до студијата дома, оставајќи го договарањето за подоцна. По сличната ситуација на овогодинешниот Санденс, Берлин исто така не виде многу потпишани договори во првите денови. Сепак, Sony Pictures Classics ги обезбеди правата за Северна Америка за трилерот со Џоди Фостер, „Vie Privée“, а Mubi и Focus ги купија правата за „The History of Sound“ со Пол Мескал и Џош О’Конор. Овие договори, сепак, биле договорени пред почетокот на фестивалот. Фактор на возбуда Најголемото откритие на Берлинале оваа година не беше филм, туку минисеријата „The Narrow Road to the Deep North“, во која главната улога ја игра Џејкоб Елроди, а режисер е Џастин Курцел. По прикажувањето на првите две епизоди, серијата остави силен впечаток кај фестивалската публика. Интересно е што таа сé уште нема дистрибутер во САД, но многу компании веќе покажуваат интерес. Познати продуценти во Берлин Основачите на продукциската куќа Plan B , Деде Гарднер и Џереми Клајнер, беа меѓу ретките продуценти од висок ранг кои се појавија на Берлинале. Нивната компанија, која ја води и Бред Пит, го прикажа новиот филм на Бонг Џун Хо, „Mickey 17“, неговото прво остварување по оскаровскиот „Parasite“. Гарднер исто така беше дел од посебен разговор на Европскиот филмски пазар, што беше голем успех за новата директорка на пазарот, Тања Мајснер, но и за Татл, која има блиски врски со американската филмска индустрија од нејзината претходна позиција во BFI London Film Festival. Берлинале оваа година покажа дека сé уште има моќ да привлекува големи имиња и да диктира трендови. Иако дел од традиционалните пазари можеби се менуваат, фестивалот останува место каде што културата, политиката и ѕвездената моќ се испреплетуваат на највисоко ниво.

Рим е познат по своето историско и културно наследство, но еден помалку познат аспект на градот е неговата длабоко вкоренета традиција на грижа за бездомните мачки. Оваа посебна врска помеѓу мачките и Вечниот град трае со векови, датирајќи од античко време и продолжувајќи до денес. Според историските записи, врската помеѓу Рим и неговите мачки може да се проследи до 5 век, а археолошките докази потврдуваат присуство на мачки во познатите пазари на Трајан. Овие животни не само што ги населувале древните урнатини, туку и станале дел од културната историја на градот. Тие се појавуваат во сонетите на римските поети Трилуса и Бели, додека италијанскиот писател Џани Родари ги опишува како „културни мачки“ кои „само се собираат на најславните места“, како што се Пантеонот и Форумот. Па не е чудно што Вечниот град направи значаен чекор во заштитата на своите бројни мачки, доделувајќи официјален статус на заштита на некои од најпознатите засолништа за мачки. Меѓу нив се и „Колонија Фелина ди Торе Аргентина“, засолниште изградено во рушевините поврзани со атентатот на Јулиј Цезар, и друго засолниште во близина на историската Пирамида на Цестиј. Со повеќе од 5.000 колонии на мачки расфрлани низ Рим, многу од нив сместени покрај античките знаменитости, бездомните мачки во градот долго време се згрижувани од локални жители познати како „гатаре“ (мачкарки). Овие грижливи луѓе со генерации се грижат за мачките, одржувајќи ја жива врската која датира уште од најраните денови на Рим. Официјалниот статус на заштита е признание за важноста на овие колонии за културното наследство на Рим и за благосостојбата на животните. Тој обезбедува правна рамка за заштита на засолништата и за поддршка на работата на гатарите. „Ова е важен чекор за заштита на нашите мачки и за признавање на работата на луѓето кои се грижат за нив“, изјави претставник на градската власт. „Мачките се дел од историјата на Рим и ние сме посветени на нивната благосостојба.“ Поддржувачите од целиот свет можат да придонесат за иднината на овие засолништа за мачки преку донации или програми за далечинско посвојување, осигурувајќи дека градските мачки ќе продолжат да напредуваат покрај неговата вековна историја. Оваа одлука на Рим е пример за тоа како градовите можат да ги заштитат своите животни и да го зачуваат своето културно наследство. Мачките на Рим сега имаат поголема сигурност и поддршка, што им овозможува да продолжат да бидат дел од шармот на Вечниот град. Рим дури има и посебен збор за луѓето што традиционално се грижат за бездомните мачки – “gattare”(мачкарки). Овие волонтери, најчесто жени, со години ги хранат и згрижуваат мачките на градските улици. Најпознатата „гатара“ била славната италијанска актерка Ана Мањани, добитничка на Оскар, која редовно ги хранела мачките на Ларго Аргентина.

Поранешните ѕвезди на Saturday Night Live (SNL), Ана Гастејер и Вил Фарел, се вратија да настапат по повод 50-годишнината, изведувајќи комична верзија на песната "Not Like Us" на Кендрик Ламар. Концертот "SNL50: The Homecoming Concert", одржан пред преполната Radio City Music Hall во петокот (14 февруари), го проследија мноштво ѕвезди, и во публиката и на сцената, кои го прославија американското скеч шоу. Меѓу нив беа Фарел и Гастејер, кои ги репризираа своите ликови од шоуто - наставниците по музика Марти и Боби Кулп. „Денес е Денот на вљубените. Затоа ве покануваме сите да се гушнете под музичко ќебе од сензуален фанк и луди свежи битови ... Не лажеме“, рече Боби на Гастејер. Фарел потоа се пошегува инспириран од расправијата меѓу Кендрик Ламар и Дрејк што ја инспирираше "Not Like Us". „Дали Кени Ламар и Дрејк Греам се овде?“, ја праша публиката. „Инаку, можеби вие двајца можете да се прегрнете вечерва во името на љубовта и колегијалноста. Не? Како не!? Пораката е примена“. Потоа тие продолжија со урнебесна изведба на песната, која беше топло примена од толпата. Откако минатата година стигна до број еден на Billboard 100, интересот за дис - песната се зголеми поради тоа што беше кулминација на настапот на Ламар на полувремето на Супер Боулот. Концертот "SNL50: The Homecoming Concert" му претходеше на тричасовниот специјал за 50-годишнина во неделата (16 февруари), и покрај Кулпс, на него настапија и Пост Малон со преостанатите членови на Нирвана, и Лејди Гага која пееше заедно со комичниот бенд The Lonely Island. За време на јубилејната епизода, суперѕвездите од минатото но и тековните Пол Сајмон и Сабрина Карпентер заедно ја испеаја "Homeward Bound"; Џек Вајт ја изведе "Seven Nation Army"; и Пол Макартни се појави по петти пат во шоуто за да изведе мешавина од песни од "Abbey Road" на The Beatles. Инаку SNL редовно го следевме и во Македонија на програмата на МРТВ, се́ до распадот на Југославија.

📍 Лос Анџелес, 21 февруари 2025 Познатиот рапер A$AP Rocky  (Раким Маерс) е прогласен за невин  по обвиненијата за напад со огнено оружје во Лос Анџелес. Поротата го ослободи од двете обвиненија за кривично дело , кои можеа да му донесат до 24 години затвор . Обвинителот Терел Ефрон , познат како A$AP Relli, тврдеше дека музичарот пукал кон него за време на расправија во Холивуд во ноември 2021 година , при што еден од куршумите му ги изгребал зглобовите . Maерс, кој покрај музичката кариера е познат и како моден могул и партнер на поп-ѕвездата Rihanna , ги негираше обвинувањата , тврдејќи дека оружјето било само реквизит  и дека неговиот поранешен пријател само сакал да извлече пари од него . Еуфорија во судницата Во моментот кога судијата го прочита првото „не е виновен“ , низ судницата одекнаа извици и аплаузи . Maерс веднаш се сврте кон своето семејство и Rihanna, кои седеа зад него, прескокна дрвена преграда и ги прегрна. Rihanna беше постојано присутна во судот  за време на судењето, а на денот на пресудата дојде со нивните два сина , двегодишниот RZA и едногодишниот Riot . „ Благодарен сум на Бога што ми го спаси животот “, изјави раперот веднаш по пресудата и им се заблагодари на поротниците . Долгогодишно пријателство што заврши во суд Maерс и Ефрон се пријатели од средношколските денови во Њујорк  и беа дел од A$AP Mob , но нивното пријателство заврши по подемот на кариерата на A$AP Rocky . Според обвинителството, двајцата се сретнале на 6 ноември 2021 година во близина на Hollywood Walk of Fame , еден ден по претходна расправија. Обвинителот тврдеше дека: 🔹 Maерс го вперил пиштолот во него и му рекол:  „Ќе те убијам сега!“ 🔹 Кога Ефрон му рекол да пука, раперот почнал да се оддалечува, но подоцна испукал неколку куршуми 🔹 Еден куршум наводно го погодил во раката Недостаток на клучни докази Обвинителството ја темелеше својата аргументација врз тврдењето дека оружјето било вистинско, а не реквизит. Меѓутоа, оружјето никогаш не беше пронајдено . Дополнително: 🔸 Ефрон пријавил напад два дена по инцидентот 🔸 Тврдел дека собрал чаури од местото на настанот , но полицијата никогаш не пронашла такви докази 🔸 Не бил примен во болница во Лос Анџелес, туку побарал лекарска помош по враќањето во Њујорк Адвокатите на Maерс тврдеа дека Ефрон ги подметнал чаурите за да го намести раперот . Бурни моменти во судницата Судењето беше обележано со емоционални и тензични моменти . 🔹 За време на сведочењето, Ефрон го нарече адвокатот на Maерс „досаден“ , по што доби опомена од судијата .🔹 Кога сведокот A$AP Twelvyy беше запрашан за натписот „AWGE“ на мебелот на Maерс, раперот неочекувано извика „Не кажувај!“  и го прекина сведочењето – што е невообичаено однесување за обвинет во судница . Што понатаму за A$AP Rocky? По завршувањето на судскиот процес, A$AP Rocky е подготвен да се врати на сцената. 🔹 Во март 2025  ќе настапи како ко-хедлајнер на Rolling Loud фестивалот во Лос Анџелес 🔹 Подготвува нов соло албум , прв по речиси 10 години 🔹 Го очекува премиерата на филмот Highest 2 Lowest , во кој игра покрај Denzel Washington , во режија на Spike Lee 📢 По ослободителната пресуда, A$AP Rocky се враќа на музиката и филмот, оставајќи го зад себе најтешкиот период од својата кариера.

📍 Скопје, Кеј на реката Вардар Во рамките на урбаниот развој на Скопје, тим предводен од проф. д-р Михајло Зиноски  работи на проектот „Јавен кондензатор: нови спортски структури“ , кој има за цел да ја редефинира улогата на спортските и рекреативните објекти  во современиот урбан живот. Проектот, реализиран во соработка со асистент м-р Јана Брсакоска, д-р Ива Петрунова, Оливера Ќоќоровска Митиќ д.и.а, Наташа Тодоровска Пренк д.и.а и Игор Котларовски д.и.а , ги истражува можностите за создавање мултифункционални јавни простори  што ќе комбинираат спорт, рекреација и различни форми на урбано живеење. „Јавен кондензатор: нови спортски структури“ , кој има за цел да ја редефинира улогата на спортските и рекреативните објекти  во современиот урбан живот. Концепт: Интеграција на различни функции во хибридни структури Во свет каде што физичката активност и рекреацијата  стануваат сè поважни сегменти на животот, новите спортски комплекси треба да одговорат на динамичните потреби на современите граѓани . Ова истражување има за цел да: ✔ Ги трансформира традиционалните спортски објекти во мултифункционални хибридни структури ✔ Интегрира јавни настани – саеми, концерти, комерцијални содржини и дури привремено сместување ✔ Создаде простори што ќе бидат достапни и корисни за различни заедници во различни периоди од денот и годината Јавен кондензатор – нов урбан модел Идејата за „јавен кондензатор“  подразбира спојување на различни функции во единствен простор , што ќе овозможи флексибилност и адаптибилност  во зависност од потребите на заедницата. Проектот го преиспитува традиционалниот поим за спортски центри  и ги насочува кон иднина каде што тие нема да бидат само места за физичка активност, туку центри на урбаниот живот . Локација: Кеј на реката Вардар – нова точка на урбана трансформација Кејот на Вардар, како една од најфреквентните рекреативни зони во Скопје , претставува идеална локација за тестирање на овие нови концепти. Со интеграција на спортски и јавни содржини, проектот има потенцијал да создаде простор што ќе биде подеднакво атрактивен за спортисти, рекреативци и пошироката јавност . 👉 Проектот „Јавен кондензатор: нови спортски структури“ поставува темели за иднината на урбаната рекреација, комбинирајќи архитектура, спорт и динамичен јавен живот.

Доколку сте љубители на рок легенди, неочекувани приказни и длабоки разговори , тогаш новиот поткаст на Billy Corgan  – The Magnificent Others  – е нешто што веројатно ќе ви биде интересно да го слушнете. Легендарниот фронтмен на The Smashing Pumpkins , Billy Corgan , неодамна го лансираше својот нов поткаст The Magnificent Others , каде што води искрени и длабоки разговори со музички и културни икони . Поткастот, продуциран од Club Random Studios  на Bill Maher, се емитува секоја среда  и веќе привлекува големо внимание. Интервјуа со внимателно избрани гости Во The Magnificent Others , Корган зборува со личности кои биле погрешно сфатени, потценети или кои не добиле доволно признание . За разлика од традиционалните интервјуа каде гостите често зборуваат за свои нови проекти, тој инсистира на автентични разговори . „Сакам да ги славам луѓето што културата ги игнорира или погрешно ги интерпретира. Не сакам да правам интервјуа каде што ПР агенти ќе ни испраќаат гости за промоција на нешто. Секој гостин го бирам внимателно“ , вели Корган во интервју за NME . Досегашни гости во подкастот беа Gene Simmons (KISS), Tom Morello (Rage Against The Machine) и Adam Jones (Tool) , Шерон Озборн, а во една од епизодите Dale Bozzio (Missing Persons)  открива детали кои никогаш досега не ги споделила во јавноста. Нова перспектива од рок-легендата Корган, кој со децении бил на другата страна на новинарските интервјуа, вели дека сака да разговара како музичар со музичари . „Не сум фанбој, не сум ни класичен новинар. Но, сакам да разберам зошто некој донел одредена музичка одлука. Сакам разговорите да бидат автентични, не само за публиката, туку и за мене“ , истакнува тој. Во една од првите епизоди, разговорот со Gene Simmons открива нова перспектива за неговото имигрантско потекло и како тоа влијаело на неговата кариера . Каде да го слушате? Поткастот The Magnificent Others  излегува секоја среда  и е достапен на Spotify, Apple Podcasts и YouTube . Со гостувања на икони кои ја обликувале музичката индустрија , овој поткаст брзо станува еден од најинтересните во својата категорија.

Оваа сабота, во Социјалниот Центар Дуња , ќе се одржи концерт на Амплидајн Ефект Трио , музички проект кој го истражува спојот меѓу електронската, амбиенталната и експерименталната музика . Настанот започнува во 20:00 часот , а влезот е со препорачана донација за уметниците. Амплидајн Ефект Трио; фотографија: Зденко Петровски Музички проект со меѓународно признание Амплидајн Ефект  е проект на Мартин Георгиевски , активен од 2009 година, познат по импровизирани музички сесии и звучни експерименти . Со годините, проектот настапуваше на значајни фестивали во Европа, како што се Похода (Словачка), Десонанц, Лајв Саундтрак (Белград), ToBe Continued (Италија), ПНЕМ Саунд Арт Фестивал (Холандија) и Скопскиот џез фестивал . Како трио , Амплидајн Ефект вклучува и двајца искусни музичари: Владимир Мартиновски  – познат по својот експериментален пристап кон тамбурата, кавалот и удиралките Соња Димитриоска  – чие виртуозно свирење на флејта додава етно и џез нијанси Moribund Neighborhoods – албум инспириран од (пост)пандемиското време Morbibund Neighborhoods е достапен на сите стриминг платформи; На концертот ќе бидат изведени композиции од албумот Moribund Neighborhoods , издаден под белгиската издавачка куќа Transonic Records . Албумот содржи композиции снимени за време на карантинскиот период (2020 – 2022) , истражувајќи го влијанието на социјалната изолација врз звучните пејзажи и музичкото изразување . Белгискиот медиум TURBULENCES VIDÉO  го опишува албумот како: „Органска звучна атмосфера, балансирана меѓу психоделичен амбиент и кинематографско искуство, инспирирано од бетонската естетика на Скопје. Нежна имерзија водена од кристални гитарски линии и електронски текстури... Амплидајн Ефект ја трансформира неизвесноста во аудиовизуелно ‘slow trip’ искуство.“ Концертот е посветен на Филип Франк , директорот на Transonic Records , кој почина во јануари оваа година. Детали за настанот 📍 Локација:  Социјален Центар Дуња, Скопје 📅 Датум:  22 февруари 2025 ⏰ Време:  20:00 часот 🎟 Влез:  Препорачана донација 🔗 Повеќе информации: 👉 www.ampeff.com 👉 amplidyneeffect.bandcamp.com

Јули, 2023; Скопје-Љубљана. Лајбах ( Laibach ), словенечкиот бенд познат по својата провокативна и експериментална музика од своето формирање во 1980-тите години, стана непресушен извор на контроверзии и се постави себеси како еден од најзначајните бендови на индустриската музика. Со своите текстови и музички аранжмани(од амбиентална музика до кантри), Лајбах истражуваат политички и културолошки релевантни теми, со поместување на границите и играње со стереотипите Имајќи го сето ова во предвид: станува јасно дека можеби составувањето на прашања, кои во најмала мерка би биле барем доволно свежи, на бенд кој работи 4 децении и има глобална кариера, би било сложено и тешко да се изведе... Но набргу станува јасно дека грижата е сосема неосновано од неколку причини. Едната е: и после четири децении светски позната кариера, Лајбах се чини дека треба одново и одново да ги објаснуваат своите позиции посебно онаа во однос на наци-идеологијата. Иконографијата која ги поврзува со таа идеологија и нејзиното пласирање на буквалистички начин, со што ја оставаат сосема гола. Од каде доаѓа тоа одрекување и недостатокот на било каква волја да се види логиката позади естетиката која ја користи Лајбах - можеби затоа што оние кои ги слушаат на некое ниво се поврзуваат и заљубуваат во она што го гледаат и слушаат без да си дадат шанса да остават простор за премислување. И токму затоа што четири децении подоцна, одговорот на ова прашање не може никако да се стави како разрешено, сите прашања кон Лајбах се „оправдани“ ако не за новите генерации (изверзирани за сурфање по интернет и вадење на информации кои и искусни архивари или библиотекари би ги заплашиле), ако не за нивните фанови кои само минатата година се гостеа со три нови изданија, тогаш за сите помеѓу кои можеби ќе се сретнат со нив. А утре(7.07.) Авалон во склоп на еднодневниот фестивал Skopje Calling, ги носи Лајбах (заедно со Нина Кравиц, Констракта и Земља грува, Буч Кесиди, и Nipplepeople) и голема е веројатноста дека ќе имаат свежи очи и уши пред нив… ДИВА МИСЛА: Ги пишувам овие прашања во очекување на Лајбах во Скопје ( но по прв пат во Северна Македонија ). Лајбах издаде ЕП/саундтрак минатиот јануари и два албуми во период од 12 месеци. Слованија е во пламен, која е во децениски долга глобална динамика и тензија, излегуваме од пандемија, вирусот ја замолчи па ја потресе осамената сина планета (а може и само воздивна и одмори), а локално (на Балканот) никогаш нема недостаток од вести за некоја пропаст во најава. Го храни ли Лајбах човештвото на дело, неговите тектонски придвижувања или уметничкиот процес е сосема поинаков и далеку од вревата? Дали ќе го имавме овој обем на музичка продукција да немавме пар апокалиптични години како што имавме? ЛАЈБАХ: На апокалипсите и катадневните вреви им нема крај но нашиот процес на работа е всушност ист како и секогаш и можеби најлесен начин да се одговори на ова прашање е со тоа да се вратиме на некои од првобитните позиции дефинирани во нашиот Манифест (Конвенција од 10 точки) во 1982 година: ЛАЈБАХ го анализира односот помеѓу идеологијата и културата во доцниот период, презентиран низ уметноста. Напнатоста помеѓу нив и постоечките дисхармонии ( социјални немири, индивидуални фрустрации, идеолошки спротивставености ) ЛАЈБАХ ги сублимира и со тоаја елиминира целата директна идеолошка и системска дискурзивност.(...) Секоја ументост е подложна на политичка манипулација, освен онаа која зборува со јазикот на истата таа манипулација. Да се зборува со политички јазик значи да се разоткрие и признае сеприсутноста на политката.(...) Идеологијата го завзема местото на автентичните облици на општествената свест. Во модерното општество со признавањето на тој факт, субјектот застанува на позиција на политички (политизиран) субјект. Лајбах го разоткрива и изразува спојот на политиката и идеологија со индустриска продукција и непремостивиот јаз помеѓу тој спој и дух.(...) ЛАЈБАХ во својата работа го презема организациониот систем на работа на индустриско производство и идентификување со идеологија.(...)што значи: не говори индивидуата, говори организацијата.(....) ЛАЈБАХ практикува провокација на револтираноста на отуѓената свест ( која нужно мора да бара противник) и ги здружува протагонистите и антагонистите во израз на врева на статичен тоталитаризам. Кинотеката на Северна Македонија ја отвараат јулската ревија на скандинавски филмови со Liberation Day. Се чинеше дека се шегувате во филмот кога најавивте настап во Техеран, но изгледа дека сепак ќе одите во Иран. Што добивате кога настапувате во најозлогласените авторитативни системи на светот ( ова е кажано со потполно разбирање на човечноста и контекстите на споемнатите култури и луѓе )? - Добиваме прочистена рефлексија на тоталитаризам во огледало, без непотребни украси со кои се камуфлираат т.н. Демократско-неолиберални парадигми на западниот, односно „слободниот“ свет. Дали некогаш сте изненадени кога одредени вести ќе се појават на вашите, на нашите екрани? - Не смееме да заборавиме дека историјата на светот е всушност историјата на војните и катаклизмите, со повремените периоди на мир. Значи, војна и мир. Истото важи и денес, само што поради глобалната меѓусобно поврзана светска свест, и едното и другото се случува во исто време, на микро и макто ниво. Војната е мир и мирот е војна. Затоа, навистина не би требало да има некои значајни изненадувања на екраните кои се хранат со спектакли. Единствено може да не́ изненади изненадувањето само, доколку ни се случи. „Без Југославија Лајбах е сирак.“( цитат од „Денот на ослободувањето“) - И покрај фактот што носталгијата е меч со две острици, таа истовремено предизвикува чувство на удобност и копнеж за минатото, но овие чувства ја заматуваат комплексноста на историските реалности. Како Лајбах се движи низ оваа тензија и каква перспектива има за југоносталгијата? - Лајбах е сираче по своја сопствена одлука, па ние не одгледуваме никаква носталгија за Југославија, само сме носталгични по самата таа носталгија. Југославија инаку беше елоквентна творба која по многу тоа, го антиципираше она што денес се случува во Европа. Освен тоа, како држава и идеологија беше релативно безбедно засолниште за збратимените, но меѓусебно вечно раскарани балкански племиња. Денес новонастаните држави на територијата на поранешното „Братство и Единство“ се пред се́ евтина дребулија на меѓународните политички интереси и експлоататорски ловишта на локалните мафијашки кумови. Ние сме можеби отворено сентиментални кон овој некогашен заеднички простор па затоа му посакуваме многу среќа и успех во соживотот. Но, не сме премногу оптимистични дека тоа навистина и ќе се случи. „ Кога гледам уметничко дело, се прашувам: дали ме инспирира, дали ме допира и придвижува, дали учам нешто од него, дали ме изненадува или воодушевува - дали се возбудувам, вознемирувам? Дали е ова тест што мора да го помине секое уметничко дело: дали може да создаде емоционално влијание врз некоја личност дури и ако нема никакво образование или теоретско знаење за уметноста? Отсекогаш сум имал проблем со уметноста што само некој го има диплома по историја на уметност може да разбере, а јас имам проблем со теориите. Во секој случај, повеќето од нив се глупости.“ Ова е цитат од Готфрид Хелнвејн ( Gottfried Helnwein ) уметникот чие дело го гледаме на насловната страница на албумот Wir sind das volk . Дали некогаш сте се надевале дека ќе ги поттикнете или испровоцирате споменатите чувства, особено знаејќи дека Лајбах е можеби најтеоретизираниот бенд, што не е изненадување ако се знае дека е нурнат во историјата, во коментирањето на тоталитаризмот, идеологијата, државата... Или нема елемент на предумисла кога работите? - Размислувањето на Хелнвејн многу е конзервативно и традиционалистичко, но во тоа нема ништо лошо, тој е конзервативен уметник кој исклучително се потпира на критериумите на сопствениот вкус и го проценува делото низ сопствената перцепција. Како таков, тој е типичен претставник и заговорник на т.н. ретинална уметност односно перцепција. Ретиналната уметност се однесува на уметност која е исклучиво работена за окото (и за душата), а не за умот, додека концептуалната уметност е онаа која првенствено кореспондира со умот. Лајбах е, спознание на универзалноста на контрадикцијата. Тоа е откритие на отстуство на рамнотежа помеѓу сексот и љубовта, помеѓу препуштеноста и активноста. Ги користиме сите сознанија на историјата да ја означиме оваа нерамнотежа. Таа љубов е безгранична; бог има едно лице, ѓаволот бесконечно многу. Лајбах е враќањето на акцијата во име на идејата, враќањето на емоцијата во име на умот. Карти за Skopje Calling можете да купите овде и овде. Повеќе за настанот: на ФБ. разговараше со Лајбах: Ана Чушкова; Фото-манипулации: Milk of dreams;

Авторка: Наоми Фрај; 31 август 2024 илустрација: Ричард Ченс; Ќе бидам искрена: ги обожавам славните личности. Сакам да размислувам за нив, да читам за нив и да пишувам за нив. А нема многу нешта што ми носат поголемо задоволство од тоа кога ги среќавам живо. Затоа, со нетрпение го очекував моментот кога, за време на новинарско патување во Лос Анџелес ова лето, закажав вечера со пријатели во хотелот Chateau Marmont . Овој хотел одамна е познат не само по своите славни гости, туку и по тоа што им нуди простор каде што можат да се соберат без страв од осуда. (Да не заборавиме, ова е едно од местата каде што синот на претседателот, Хантер Бајден , се затвори за своите крек-кокаин маратони.) Је и Сензори на Греми црвениот тепих Сместен во готски замок на рид над Сансет Булеварот , дури и обичните вечери можат да понудат можност за неочекувана средба со некоја славна личност. Ноќта започна бавно: за време на вечерата, моите обиди да забележам некоја ѕвезда не дадоа значајни резултати. Единствениот „селебрити“ што го здогледав—иако овој термин можеби е преоптимистичен—беше Пол (П. К.) Кемзли , поранешниот сопруг на „Домаќинката од Беверли Хилс “ Дорит Кемзли . Но, по вечерата, додека сама пушев цигара во засенчената зона за пушачи, ситуацијата се смени. „Тукушто ја пропушти Бјанка Сензори!“ ми рече возбудено еден од моите пријатели кога се вратив. „Се симна по скалите! Немаше горен дел! “ Подоцна дознав дека нејзиниот топлес изглед бил комбиниран со беж хулахопки и високи потпетици . Со инстинктите на гепард на лов, без збор побрзав кон скалите. Летав низ ходникот, речиси соборувајќи мала саксија со палма, и влетав во паркингот, трескаво разгледувајќи ја околината. Но, задоцнив. Сензори веќе исчезна. Која е Бјанка Сензори? Нејзиното име можеби не е познато на оние што не ги следат Daily Mail, Page Six или TMZ . 29-годишната Австралијка , со магистратура по архитектура од Универзитетот во Мелбурн , повеќе е позната како сопруга на Кање Вест , отколку по своите професионални достигнувања. Од 2022 година, таа е во брак со Вест, кој сега се нарекува Јe —рапер, поранешен соработник на Adidas  и Gap , некогашен партнер на Ким Кардашијан , поранешен претседателски кандидат и, најново, самопрогласен обожавател на Хитлер , кој на Твитер се закани дека ќе отиде „death con 3 на ЕВРЕИТЕ“ . (Подоцна се извини со порака на хебрејски јазик, наводно напишана од ChatGPT .) Сензори влезе во светот на Јe кога тој ја ангажира за разни дизајнерски проекти , најзначајно за реновирањето на куќата на јапонскиот архитект Тадао Андо  во Малибу—која Вест ја купи за 57,3 милиони долари , а потоа ја уништи. Според нејзиниот LinkedIn профил , таа моментално е шеф на одделот за архитектура во Yeezy , но по стапувањето во врска со својот работодавец, стана позната не по својата кариера, туку по своите екстремно провокативни модни избори . Во изминативе месеци, Сензори се појавува во јавноста со минимална, ако не и непостоечка облека , што ги доведе таблоидите до состојба на онлајн хистерија . Неколку примери од неодамнешните папарацо снимки : Проѕирен боди во боја на кожа , носен во ресторан во Санта Моника ( „Голи гради на цел екран!!!“ – TMZ ) Транспарентен краток топ и мини шорцеви , за филмска вечер ( „Пак ги распушти девојките“ ) Танга гаќи и ништо друго , на ручек во Chateau Marmont  ( „Мамо, не носам панталони!!!“ ) Бидејќи Сензори има фигура како цртеж на Алберто Варгас , целата ситуација добива уште посилен пин-ап ефект . Ye и неговите „музи“ Јe е познат по тоа што го контролира изгледот на своите партнерки . За време на деветгодишната врска со Ким Кардашијан , тој ја трансформира од Л.А. риалити ѕвезда  во модна икона , облекувајќи ја во монохроматски, футуристички тесни креации , дизајнирани од Демна  (Balenciaga). „ Стилизирањето на Ким за мене е љубовен јазик “, изјави Јe. Сепак, кон крајот на нивната врска, неговата посветеност на Христијанството  го направи поригиден  во однос на нејзината провокативна облека. Така, во 2019 година , тој го критикуваше нејзиниот Мugler корсет-фустан за Мет Галата , нарекувајќи го „претерано секси“ за една сопруга и мајка . По разделбата со Кардашијан, Јe кратко се гледаше со глумицата Џулија Фокс , облекувајќи ја во техно-готски стајлинзи . Фокс изјави дека се чувствувала како „Пепелашка“  додека испробувала облека што Је ѝ ја подготвил. Сепак, многумина тогаш шпекулираа дека Ye само создава уште еден Кардашијан-клон . Сензори – неговиот најнов „дизајнерски проект“? Слично на Кардашијан и Фокс, Сензори изгледа како производ на Јe —но овојпат во својата најекстремна форма . Таа го претвори сопственото тело во концептуално дело , експериментирајќи со голотија како визуелен израз , но прашањето останува: Дали ова е нејзин личен избор, или пак уште еден спектакл режиран од Je? Јавните појавувања на Сензори во речиси гола состојба имаат малку од оној „Бјанка, трепни двапати ако не си ОК“ момент. Дали таа е под контрола на Ye или не – кој би можел со сигурност да каже – факт е дека ретко се појавува без него. Во некаква игра на спротивности, додека се во јавноста, Јe обично е завиткан во тешки облеки од глава до пети, додека неговата облеченост уште повеќе ја нагласува нејзината голотија – исто како што лептир-машната уште повеќе го истакнува инаку голото тело на една Playboy  девојка на средната страница. Во февруари, на пример, за време на едно одење во студио, Сензори носеше проѕирен пластичен дождовен мантил , очигледно без ништо под него, додека Ye беше облечен во беж пончо врз црна кожна јакна и ракавици , комбинирани со чизми и целосно затворена маска во bondage стил . Ако неговиот изглед потсетуваше на „егзекутор“, нејзиниот ме потсети на секс-комедијата од осумдесеттите “So Fine” , во која ликот на Рајан О’Нил случајно осмислува нова модна сензација – проѕирни фармерки што ги откриваат задникот . Сепак, Сензори и Јe очигледно немаат намера да бидат пародија. Иако нивната театралност е во најмала рака апсурдна , морам да признаам дека визуелниот ефект што го постигнуваат преку координираните аутфити е импресивен . Ако ништо друго, тоа е висококонцептуален стајлинг  и целосна посветеност на улогата. Културата на откривање – но на ново ниво Секако, стратешки откриената голотија  не е реткост во денешно време. Само еден брз скрол низ телефоните нè бомбардира со инфлуенсери во бикини што го откриваат долниот дел од градите, филмски ѕвезди во разголени црвени тепих фустани, ријалити личности што ги промовираат своите OnlyFans профили и поп-ѕвезди во танга гаќички . Погледнете го, на пример, омотот на новиот ремикс на „Guess“ од Charli XCX , каде што таа провокативно прашува дали некој може да ја погоди бојата на нејзиниот долен веш. Насловната слика? Крупен кадар на задник што кокетно ѕирка од под тенка ткаенина со чипка. Но, Сензори оди чекор понатаму – и во екстрем. Нема потреба да ја погодуваме бојата на нејзиниот долен веш, бидејќи често воопшто не го носи . (Или, пак, го носи како надворешна облека.) Ако повеќето јавни разголувања играат на картата на заводливост, во духот на стриптиз-провокација , Сензори користи голотија што е директна и пресметана  – повеќе шок-техника отколку сексуална привлечност . Ако дел од нашата фасцинација со славните личности лежи во тензијата меѓу нивната видливост и мистериозност , Сензори ја носи таа тензија до крајните граници, како да вели: „Еве ме, целосно изложена на вашиот поглед – и сепак, некако, сè уште сум мистерија.“ Шокот што го носи Сензори , сепак, е од тивката сорта. (Колку што знам, не постои ниту една понова снимка на која таа зборува, иако неодамна фановите успеаја да ископаат архивска снимка од 2022 година , на која Сензори држи предавање на ВР конференција —откритие што, според Page Six , ги натерало да „полудат“.) Додека ги разгледував нејзините фотографии, мислите ми се насочиja кон експерименталниот театар Living Theatre  и нивната претстава „Paradise Now“ (1968) , во која актерите масовно се соблекувале на сцена , гласно повикувајќи на враќање кон природна, посткапиталистичка утопија . „По револуцијата, нема да има пари! “ извикувале актерите, а додека започнувале да ги соблекуваат алиштата, повикувале: „Самото тело од кое сме создадени е табу!... Не ми е дозволено да се соблечам!... Јас сум надвор од портите на рајот!“ Оваа авангардна побуна  била борбена и политичка , во која актерите барале признавање на својата индивидуалност преку соблекувањето . Сензори , пак, прави спротивно  – таа не инсистира на својот субјективитет, туку свесно прифаќа да биде објект . Со зализаната коса, оголениот силует и мазниот, речиси аеродинамичен изглед —со нагласени шуплини и неочекувано пренагласени облини—таа изгледа како поместен од реалноста визуелен спектакл од голо тело . Нејзината појава потсетува на илустрација од Патрик Нејџел што оживеала , или на идентичните „фемботи“ што го придружуваат Роберт Палмер во неговото видео за “Addicted to Love” . Референците од осумдесеттите не се случајни Во своите јавни настапи со Јe, Сензори често се вози во Tesla Cybertruck —електричниот џин од нерѓосувачки челик на Илон Маск , кој изгледа како нешто директно излезено од „Blade Runner“  и може да чини над 100.000 долари . Cybertruck изгледа како фантазија од ерата на Реган —визија за дистописко-либертаријанска иднина , оформена врз убедувањето на Маск дека „иднината треба да изгледа како иднината.“ Со своите агресивни геометриски форми и непоколеблива површина , Cybertruck е како некаков модерен идол создаден за да шокира и да заплашува —да ве натера да застанете и да гледате. Исто како голотијата на Сензори – можете да ја гледате, но најверојатно не можете да ја имате.  ♦

Лимеренција. Илустрација: Хелен Бланк За повеќето луѓе затрескувањата доаѓаат и си одат.  Но за други, копнежот може да трае со години и да стане зависност. Искра на заинтересираност станува опсесивна руминација што го одржува овој погубен коктел на надеж и сомнеж. Тоа не е затрескување. Тоа е лимеренција. Лимеренција е состојба на преплавувачки и неочекуван копнеж за емотивен реципроцитет од друг човек познат како лимерентен објект (ЛО), кој е често доживуван како совршен но недостапен. Ова може да наликува на текст на песна од Тејлор Свифт, сцена на „Големиот Гетсби“ или стихови на сонета на Шекспир. Искуството на лимеренција е безвременско но терминот е релативно нов.  Во 1979, Дороти Тенов, експериментален психолог и професорка на Универзитетот на Бриџерпорт, го состави терминот „лимеренција“ во нејзината книга „Љубов и лимеренција: Искуството на заљубеност“ засновано на деценија на истражување и неколку стотини студии на тема романтична приврзаност. Она што ја разликува лимеренцијата од затресканост, или љубов е интензитетот, емотивен тобоган кој варира од еуфорија до очај. Џулија Поеиро, психолог и истражувач со ум склон кон лутање, кој работел во Универзитетот на Сасекс во Англија рече „Било кој знак на отфрлање може да придонесе некој да го удри дното, и секој знак на интерес може да придонесе некој да се вивне во височините. Тоа е бесконечна игра на „Ме сака - не ме сака.“  Лимерентите, длабоко исплашени од одбивање, дозволуваат нивната само-почит да почива во рацете на ЛО кои можеби не се ни свесни дека постојат. ЛО најчесто е пријател, колега, или странец кој е сретнат на минување. Тоа, исто така, може да биде некој со кого сте имале кратка романтична средба која делува неразрешена, објаснува Др.Поеиро, посебно доколку ЛО продолжува да остава трошки позади себе.  Су Крамп, 67 годишна волонтерка во хуманитарна продавница, за ментално здравје, во Шефилд, Англија, рече дека 18 месеци опсесивно гледала ЈуТјуб видеа во кои бил нејзиниот ЛО - многу помлад, оженет пеач кој таа го сретнала на кратко, само неколку пати. „Фантазирав за врска со него, и давав значење на СМС-и и онлајн пораки кои тој ги прати како одговор на моите. Таа се обрати на група за поддршка на Фејсбук брзо откако изолацијата поради карантинот за време на пандемијата само го зголеми копнежот. „Тоа ме натера да сфатам дека не сум сама, и дека не збудалувам.“- рече Крамп. Лимеренцијата се храни  преку репродукција на спомени и вежбање на идните интеракции. „Има прилично интензивно ментално патување низ времето“, рече д-р Поерио, кој побара од испитаниците да напишат описи на овие фантазии. „Тие често не се романтични или сексуални по природа. Во голема мера тие копнеат да се чувствуваат сакани и згрижени“. Крис Грегори (53), овластен инструктор по јога во Денвер, се сеќава дека за прв пат ја доживеал лимеренцијата во средно училиште. „ Ќе се затрескав лудо и опсесивно, но потоа не би се додворувал.  И конечно ќе бев сомелен затоа што не реагираа   на начинот на кој сцената се одвиваше во мојата глава и срце. Се чувствував недостоен“, рече тој. Грегори продолжил да искусува незадоволство во текот на неговиот возрасен живот, рече тој, но го помешал со чувство на љубов. Лимернцијата која е насочена кон една личност може да трае многу години, дури и додека сте во врска со некој друг, објаснува д-р Поерио. Како и да е, повеќето луѓе се сериски незапирливи, имаат еден ЛО по друг, заглавени , бркајќи го истиот допамин што го чувствуваат во почетните фази на љубовта. Циклусот на награда на мозокот д-р Џадсон Бруер , психијатар, невролог и автор на „Размотувајќи ја анксиозноста“, ја опишува лимеренцијата како зависност. „Кога некој е на диета, опседнат е со храната. Така, можете да го замислите ова како диета на личности“, рече д-р Бруер. „Тие се заглавуваат во фантазиите кои се ориентирани кон иднината и жалат што се ориентирани кон минатото“. Ако тригерот е осаменоста или здодевноста, на пример, како резултат на однесувањето се предвидува реципроцитет од ЛO, додаде д-р Бруер. Тој реципроцитет никогаш не доаѓа, но самото исчекување ја дава наградата, допаминот. Д-р Бруер додаде: „Допаминот е гориво за авиони. Тоа е она што нè мотивира да направиме нешто“ - дури и ако правењето нешто значи само исчекување. Неизвесноста, или наизменичното засилување, со повремената комуникација од ЛO го држи нашиот мозок навлечен. „Тоа е бензин истурен на огнот“, рече д-р Бруер. Почнуваме да ја гледаме анксиозноста како возбуда и возбудата како радост. Културата како катализатор Има се поголем број на онлајн групи за поддршка и информативни блогови . Психолозите и социјалните научници не се изненадени. Александра Соломон , лиценциран клинички психолог во Чикаго и водителка на поткастот „ Премислување на љубовта „  вели: „Овде има цел културен елемент за начинот на кој онлајн запознавањето и културата на мување создаваат клима на ниска одговорност и поттикнуваат несигурна приврзаност. Има еден вид колективна несигурност“.   Истражување за американските перспективи  откриле дека речиси една третина од соло Американците (приближно во еднаква мера помеѓу меѓу мажите и жените) биле изложени на „гоустинг“ (кога некој со кого сте во контакт без образложение ќе го снема и ќе ја прекине комуникацијата) од некој со кој се забавувале. Недостатокот на комуникација вообичаен после физичката интимност е доволен за да натера многу луѓе да се чувствуваат анксиозни , ако не и лимерентни. Со опциите кои се толку бројни, што изгледаат бесконечни, луѓето делуваат како да се потрошни. Да бидете подложен на „гоустинг“  може да создаде постојано отворен таб во вашиот мозок. „Лесно е да се чувствувате како да немате обврска да го притинснете икс-от“, рече д-р Соломон. „Можете да почнете да проектирате на таа личност цел куп на „што ако“ претпоставки. Лесно е да се идеализира некој што штотуку сте го запознале“. Додека луѓето кои се соочуваат со лимеренција често го ставаат својот ЛO на пиедестал, социјалните медиуми дополнително ја поттикнуваат идеализацијата. Поединците кои ги разменуваат профилите на Инстаграм во кафулиња веднаш имаат пристап до повеќегодишни курирани податоци што можат да ги користат за да ја издигнат другата личност во нивните умови, објаснува проф. Џенифер Даглас , психолог и клинички професор на Стенфорд. Кога настанува проблем? Повеќето луѓе искусуваат одреден степен на лимеренција, рече д-р Поерио, но тоа е проблематично кога е неконтролирано. Д-р Поерио ја користи аналогијата на личност чиј ум е киднапиран. „Тоа и́ пречи на вашата способност да имате значајни, реални односи бидејќи одржувате романтична врска во вашиот ум. Тоа е нормален процес кој тргна по зло“. Винсент Харис (49),  писател од Гринвил, Јужна Каролина, вели дека го изгуби својот прв брак и работа откако го запозна својот најнов лимерент преку социјалните мрежи за време на пандемијата. „Три години се чувствував како да живеам под облак. Немав друга мотивација освен да  се слушнам со неа“, рече Харис. „Бев парализиран од страв дека доколку се обидам да ја исконтактирам, ќе кажам погрешна работа. Како што таа го намалуваше контактот со мене, јас станував поочаен и неурамнотежен“.  Во мај 2023 година, тој беше медицински лекуван за вториот нервен слом. Како да престанете со интензивниот копнеж? Култивирајте сочувство за себе и понаменски живот:  Д-р Бруер препорачува да вежбате со љубовна љубезност  медитација за да се развие самосочувство и да се создадат врски со другите кои не бараат ништо за возврат. Скенирањето на мозокот покажува дека практикувањето на оваа медитација го деактивира делот од мозокот кој е активен за време на копнеж или грижа, според д-р Бруер. Можете исто така да се вклучите во активности кои ќе ве приземјат со луѓе кои ви носат радост и исполнетост. За г. Г. вежбајќи присутност му помогна со лимеренцијата Тој и́ припишува на работата во образованието за јога и трезниот живот со тоа што му помага да негува искрени, отворени односи со луѓето. Наруши ја фантазијата: Бренди Вајант , психотерапевт од Арлингтон, Масачусетс, која е специјализирана за помагање на пациенти со опсесивно-компулсивни нарушувања, ја опишува нејзината животна историја со лимеренција и десетнеделниот третман што го намали нејзиното опсесивно премислување во објавена студија на случај  на лимеренција. Една од техниките за когнитивна бихејвиорална терапија која функционираше за г-ѓа Вајант ги наведуваше сите начини на кои таа се обидува да бара физичка или емоционална блискост со нејзиниот ЛO. Тоа може да биде мечтаење, повторно слушање пораки на говорна пошта или плејлисти, препрочитување пораки, вежбање на пишување на пораки или гледање слики. Таа рече да се рангира она што е најлесно до најтешко да се запре, а потоа да започне со најлесното. Една стратегија што таа ја користи со своите клиенти за да го деидолизира нивниот ЛO е наведување на причините зошто ЛO не е совршен. Друга листа вклучува начини на кои ЛO и пациентот не се компатибилни. Именувајте го за да го контролирате: Можете намерно да ја прекинете навиката со тоа што ќе ја повикате - „Здраво, лимеренцијо!“ - и обрнувајќи внимание (на пример, преку пишување дневник) на тоа како се чувствувате кога сте во таа состојба на копнеж. Препознавањето на чувствата на самоомаловажување, анксиозност и депресија ќе доведе до разочарување, рече д-р Бруер. Исто така, треба да верувате дека заслужувате повеќе. Како што напиша д-р Тенов, „Лимеренцијата може да подразбира живеење на долг живот одржан со јадење на трошки“. Не дозволувајте да ве изгладнува од време, енергија и самодоверба. Тоа може да ви го одвлече вниманието од емотивно достапниот љубовен партнер пред вас. Аманда МекКрекен  е хонорарна новинарка и есеистка која пишува книга за лимеренција врз основа на нејзиното истражување и лично искуство, за кои таа зборуваше во нејзиниот говор на TEDx. Колку копнежот не спречува да имаме здрави врски .

Во недела, на 16.02.2025 година, со почеток во 20:00 часот, Културниот центар НУЦК „Григор Прличев“ во Охрид ќе биде домаќин на премиерната изведба на локациски специфичната театарска претстава „Напуштени простори, напуштени тела, напуштени сеќавања“. Ова е третата етапа од трилогијата на проектот „СИОТ СВЕТ Е СЦЕНА“, на Здружението на уметници Културен центар Медиа Артес, која истражува општествени прашања и предизвици преку имерзивен и партиципативен театар. Перформансот „Алхемија на дивината“ се одигра во Вевчани во склоп на  „СИОТ СВЕТ Е СЦЕНА“; „Напуштени места“ е метафора за неискористениот потенцијал на просторите и културното наследство, места полни со сеќавања, метаморфози, нови перцепции, регенерација, мистерија, бунт и угнетување. Претставата ја води публиката низ просториите на Културниот центар, истражувајќи лични приказни, ранливи состојби и спомени кои можеби и вам ви се случиле. Изведбата нè враќа во минатото и нè носи во една алтернативна иднина, во која ликовите сонуваат да бидат. Целиот простор е креиран според внатрешниот свет на протагонистката и нејзините мисли, откривајќи одамна заборавени лични ритуали, угнетувања и ветувања. Колку повеќе ликот станува свесен, толку посилна е нејзината потреба да се ослободи од структурите кои не ги создала самата. Таа почнува да го препознава кодот на однесување што се пренесува од мајка на ќерка со векови. Главниот лик се ослободува од товарот на борбата за место во историјата, учејќи како да биде човек, автентична во својата проценка, желби и начини на исполнување на животот, секогаш свесна за она што го остава зад себе. Таа е мудра, воин, девојка, заробено битие, мајка, ќерка; таа е исцелителка и пејачка; таа е мрзлива и вредна; таа е сè и насекаде, а може да биде ништо и никаде. Овој експериментален театарски перформанс е резултат на креативен процес на соработка помеѓу актерите и драматургот. Тој ќе ве поведе на лично внатрешно патување и длабока имерзивност. Детали за настанот: Време:  16.02.2025, 20:00 часот Место:  НУЦК Григор Прличев, Охрид Влез:  Бесплатен, со претходна резервација на место преку е-пошта на [email address removed] или порака на 070250500. Играат:  Адријана Билаловиќ-Тодороска, Павел Маслов, Билјана Билаловиќ-Велјаноска, Јасмина Василева, Јасмина Билаловиќ Драматург и режисер:  Јелена Вуксановиќ Текст:  Колективно авторство на актерите и драматургот Костими:  Павел Маслов Светло:  Илија Левески Извршен продуцент:  Јасмина Билаловиќ Продуцент:  Културен центар МЕДИА АРТЕС Копродуцент:  НУЦК Григор Прличев, Охрид Партнер во имплементација:  КСП Центар-Јадро Финансиски поддржано од:  Амбасадата на Швајцарија во РСМ и Агенцијата за развој и соработка на Швајцарија