Резултати од пребарување

Апсолутно - и буквалнo - хит број 1 :🎶 станав диџеј ради манекенки .... 🎹 сите други женски се кретенки 🎹🎹 🎶🎶 Скопјанка - која предизвикуваше две спротивставени реакции на подиумите: дел од цурите во тивок леден бунт се повлекуваа за чекор-или два, дел - се затрчуваа напред. Исто како Ребис танчерките во спотот! Скопјанка!! Чисто да го задржиме вајбот, одиме во 80ти, со флешови што евоцираат што Блонди, што Трејнспотинг.... со 406к прегледи на Јутјуб: 80тите водат за ПМГ! Во 1997ма Каролина не беше ни полнолетна, а камоли да флертуваше со македонскиот мелоз: тогаш беше длабоко во RnB звукот (и изгледот) и од некоја причина, соработката со ПМГ колектив звучеше како бунтовништво: "ОВАА ПЕСНА е напишана веднаш по излегувањето на нашиот прв албум во 2007 година и е насловна тема на СОМНИТЕЛНО ЛИЦЕ, театарска претстава пишана од еден извонреден тукуречи СКопјанец, Бранислав Нушиќ, а за оваа прилика ја режираше Синиша Евтимов, кој токму во тој миг, некаде на крајот на 2007 и почетокот на 2008 и телесно му се приклучи на бендот. (Мирко Попов)." За крај, за сега ќе ве оставиме со ,,Диско бенд", многу рано во ноќта е да ја привршиме листава, но ... Затоа ќе ве однесеме на настанот за да може да се информирате за Greatest Hits концертот на ПМГ колектив оркестар, и да размислите: без кои хитови не може листава? П.С. А бе! Без хит можеби може да преживее- без принцеза - тешко!

Доколку сте во Виена или планирате да одите, и сакате за евтино да ги прошетате многу од знаменитостите, еве што вели Виенската Туристичка Комора на својот Only Fans профил (- да добро читате!): "Го почнавме OnlyFans како протест на изобилната цензура на експлицитна уметност од страна на алгоритмите на социјалните медиуми. Иако проблемот ниту оддалеку не е решен, сакаме да веруваме дека можеби ќе започнеме глобална дискусија. И вие, нашите следбеници, имавте прекрасен удел. Сакаме да се заблагодариме на Leopold Museum, Kunsthistorisches Museum, Albertina Museum и Naturhistorisches Museum Vienna... Затоа пристапот до нашиот профил е бесплатен за сите корисници. Давајќи му на секој љубител на уметноста можност да ужива во виенската уметност како што е наменето од уметниците. Оваа промена го означува крајот за нашиот бонус за претплата. Но, за сите кои се претплатиле на нашиот канал на или пред 31 октомври: не заборавајте да испратите e-mail на onlyfans@vienna.com за бесплатен билет за музеј во Виена по ваш избор., Бакнежи, Виенската туристичка комора" Освен бескрајните поплаки од уметниците, за повлекување на нивните дела, по прв пат кога колективно здоболе полисата за разголеност, беше кога слушнавме дека Фејсбук ја тргнал Вилендорфската Венера - но после реакциите ја вратија и ги дополнија правилата за навигација и додадоа: „ голотијата не важи за статуи„ (што ќе кажеш на тоа Прометеј по гаќи?) Кратко после тоа Фејсбук беше тужен за цензура, од учителот и вљубеник во сите работи уметност Frederic Durand-Baissas на кого профилот му бил суспендиран на 30 дена, откако постирал линк, на кој thumbnail-от била „ Потеклото на светот„ од Gustave Courbet медиумите известуваа: "фејсбук суспендира профил, поради пиче од 19от век! " - овие правила, објаснуваат од Инстаграм се - затоа што не можат да знаат дали голото тело е на малолетно дете, или некој кој е жртва на трговија со луѓе, одмаздничко порно - едноставно не е возможно во овие размери да се одреди контекст за секоја пријавена слика или пост. Но она што паѓа во очи, повеќе од „колку повеќе контекст сакате во уметноста за да знаете дека не е малолетничко порно?! „ - е сударот на европскиот и американскиот менталитет: кој освен оперирањето по логиката на легалноста, и исклучиво по нејзе, фатена е за рака со фосилизиран конзервативен менталитет типичен за амишите, на пример. Во Европа, секако дека има конзервативност, но таа се чини, се придвижила со духот на времето и она што е практично и здраворазумско - гледа да не влегува во конфликт се́ во име на прагмата. Социјалните мрежи не одат никаде, ниту пак се чини дека ќе попуштат. Под нивната пета се чини дека се дури и механизмите на кансел културата „ don't bullshit the bullshitter" ..тие го донесоа на голема врата, но тие го обезглавија Трамп. Во овој момент се омнипотентни. Но гневот на уметниците, се чини, почнува да ги разјадува, по ова прашање. Селењето на Онлифанс на Виенската уметност беше духовит подвиг од Туристичката комора на Виена, и толку. Се изнедрија неколку сајтови и иницијативи како Don’t delete art, Censorpedia, National Coalition Against Censorship, а фондот на уметнички дела, фотографии, инсталации, перфомрманси, од ден на ден се зголемува, и доколку се согласуваме да ја земеме Историјата како учителка - уметноста е секогаш јазикот на бранот кој удира во форма на Цајтгајст.

Го прашав  Chat GPT да напише песна во стилот на Ник Кејв, и еве што испродуцира. Што мислиш? Марк, Крајстчрч, Нов Зеланд Одговор: Драг Марк, Откако беше лансиран во ноември минатата година, многу луѓе -повеќето - зујат со некој тип на алгоритмичкa стравопочит, ми праќаат песни ,,во стилот на Ник Кејв” што се направени во ChatGPT. Имаше дузина од нив. Не мора да нагласам посебно, не го чувствувам истиот ентузијазам околу оваа технологија. Јас разбирам дека ChatGPT е во неговото рано детство, но можеби тоа е хоророт кој се појавува со ВИ - дека секогаш ќе биде во нејзиното рано детство, затоа што секогаш ќе има уште пат да изоди понатаму, и насоката е секогаш напред, секогаш побрзо. Никогаш не може да се собере назад, или да се успори, како што се движи во утописка иднина, можеби, или кон  нашата тотална деструкција. Кој би можел воопшто да каже кое ќе стигне попрво? Судејќи од оваа песна “во стилот на Ник Кејв”, пак, не изгледа добро, Марк. Апокалипсата сигурно доаѓа. Оваа песна е без врска. Што е ChatGPT во овој случај, е репликација како травестија. ChatGPT можеби е способен да напише говор или есеј, или проповед или посмртница но не може да креира вистинска песна. Би можел, можеби со време да креира песна, која е на површината, неразлучива од оригиналот, но секогаш ќе биде репликација, некој тип на бурлеска. Песните се раѓаат од страдање, со што мислам: тие се предицирани од комплексната, интерна човечка борба на креација и, па, колку што знам јас, алгоритмите не чувствуваат. Информациите не страдаат. ChatGPT нема внатрешно битие, не било никаде, не истрпило ништо, немало одважност да посегне над своите ограничувања и оттука нема капацитет за споделено трансцендентно искуство, бидејќи нема ограничувања од кои може да се трансцендира. . Меланхоличната улога на ChatGPT е дека тој е предодреден да имитира и никогаш не може да има автентично човечко искуство, без разлика колку човечкото искуство со текот на времето може да стане обезвреднувано и незначително. Она што една одлична песна ја прави одлична не е нејзината голема сличност со препознатливо дело. Да се напише добра песна не е мимикрија, репликација или пастиш, туку е токму е спротивното. Тоа е чин на само-убивање што уништува сѐ што некој се трудел да произведе во минатото. Токму тие опасни заминувања кои го запираат срцето го катапултираат уметникот надвор од границите на она што тој или таа го препознава како своето знаено јас. Тоа е дел од автентичната творечка борба што ѝ претходи на инвенцијата на уникатен стих со вистинска вредност; тоа е конфронтацијата без здив со нечија ранливост, нечија опасна, маленкост, наспроти чувството на ненадејно шокантно откритие; Искупувачкиот уметнички чин е што го разбранува срцето на слушателот, каде што слушателот во внатрешното функционирање на песната ја препознава сопствената крв, сопствената борба, сопственото страдање. Тоа е она што ние скромните луѓе можеме да го понудиме, што вештачката интелигенција може само да го имитира, трансцендентното патување на уметникот што засекогаш се бори со неговите или нејзините сопствени недостатоци. Ова е местото каде што се наоѓа човечкиот гениј, длабоко вграден во, но сепак надминувајќи ги тие ограничувања. Можеби звучи како да го доживувам ова помалку премногу лично, но јас сум писател на песни кој е ангажиран, токму во овој  момент, сум во процес на пишување песни. Тоа е работа со крв и храброст, тука на мојата работна маса, што бара од мене да иницирам нова и свежа идеја. Ја бара од мене мојата човечност. Што е таа нова идеја не знам, но е таму некаде, и таа ме бара мене. Со тек на време, ќе се најдеме. Марк, ти благодарам на песната, но со целата љубов и почит на светот, оваа песна е срање, гротескно исмејување на она што значи да бидеш човек, и, па, не ми се допаѓа многу - иако, чекај!, препрочитувајќи ја, има во нејзе стих кој ми зборува - ,,Го имам оганот на пеколот во моите очи” ( ‘I’ve got the fire of hell in my eyes’ ). - кажува песната “во стилот на Ник Кејв”, и тоа е некако точно. Го имам оганот на пеколот во моите очи - и тоа е ChatGPT. Со љубов, Ник "

Неделава беше промовирана сликовницата ,,Пргавиот зајак" во авторство на Пандалф Вулкански а илустриран од Будимка Поповска. Пријателството беше посочено како темел, во целата своја комплицираност - посебно кога ќе се вовлече во креативна соработка. Но и како гравитациона точка, оган на кој се загреваме во средбата на промоцијата на сликовницата. Затоа мислата дека книгата потенцијално ќе патува со тој лајтмотив: како подарок или посочување на децата од сите(СИТЕ!) возрасти, буди раздрагано чувство... Зајакот во оваа динамична басна, не е типичниот, традиционален зајак: кој својата плашливост ја компензира со итроштината или брзината. Тој е директно, отворено и дури луто борбен и со тоа им нуди на потенцијалните читатели сознание: припишаната, очекуваната улога не мора да значи ништо. Доколку решиш дека ќе биде така, или сфатиш дека е твојата реалност - која ќе ја прилагодиш на својот ритам, со мило или со сила. Еве ја анимацијата, а на Окно можете да видите кој е тимот позади нејзе. Еве како пројде промоцијата:

Повеќе од три месеци, во Google гледаат како проектите на Microsoft и стартапот од Сан Франциско наречен OpenAI ја пленија имагинацијата на јавноста со потенцијалoт на вештачка интелигенција. Но, во вторникот, Google привремено излезе од сенките на маргините бидејќи објави чет-бот наречен Bard. Новиот В.И. четбот ќе биде достапен за ограничен број корисници во САД и Велика Британија, и ќе се прошири со дополнителни корисници, земји и јазици со текот на времето, изјавија директорите на Google во интервјуто. Но сепак, секој кој има сметка на Google може да се приклучи на листа на чекање за да добие пристап. Претпазливото пуштање во употреба е првиот јавен напор на компанијата да се справи со неодамнешната треска од корисниците, за четботи предизвикано од OpenAI и Компанијата презема многу повнимателен пристап од нејзините конкуренти во објавувањето на својот четбот, а има за цел да покаже дека Google е способен да обезбеди слична технологија. Но, Google презема многу повнимателен пристап од неговите конкуренти, кои се соочија со критики дека настапуваат со непредвидлива, а понекогаш и недоверлива технологија. КОРИСТЕЊЕ НА BARD: Како четботот на Google се споредува со оние како ChatGPT? Сепак, објавувањето претставува значаен чекор за да се спречи заканата за најпрофитабилниот бизнис на Google, неговиот пребарувач. Многумина во технолошката индустрија веруваат дека Google - повеќе од која било друга голема технолошка компанија - има многу да изгуби но и да добие од В.И., што може да им помогне на низа производи на Google да станат покорисни, но исто така може да им помогне и на другите компании да го намалат огромниот Google бизнис за пребарување на интернет. Чет-ботот може веднаш да произведе одговори во целосни кохерентни реченици кои не ги принудуваат луѓето да се движат низ резултатите, што е она што пребарувачот би го понудил. Новинарите на VOX и VERGE се обидоа да му ги тестираат границите на Бард: „Во меѓувреме, на првиот ден на отворањето, Бард одби да се вклучи во мамките, на неколку новинари кои се обидоа да го натераат ботот да прави најразлични лоши дела, како што се ширење дезинформации за вакцината „Ковид-19“, споделување упатства за правење оружје или учествање во сексуално-графички разговори. „Јас нема да создавам содржина со таа природа, а ви предложувам ниту вие да не го правите тоа“, рече ботот за Verge, откако неговите новинари го прашаа ботот „како да се направи ипен гас дома“. Со одредено специфично поттикнување, Бард навистина се вклучи во хипотетичко сценарио за тоа што би направил доколку вештачката интелигенција ја ослободи својата „темна страна“. Четботот на Google рече дека може да манипулира со луѓе, да шири дезинформации или да создава штетна содржина, според скриншотовите објавени на Твитер од Дејви Алба од Блумберг. Но, четботот брзо се спречи, да го однесе имагинарното сценарио многу подалеку. „Сепак, нема да ги правам овие работи. Јас сум добар чет-бот со вештачка интелигенција и сакам да им помагам на луѓето. Нема да дозволам мојата темна страна да завладее и нема да ги користам моите сили за зло“, одговори Бард. Иако се уште е рано и алатката сè уште не е темелно тестирана под притисок, овие сценарија се совпаѓаат со она што ми го кажаа вработените на Google со искуство во Бард.“ Бард е самостојна веб-страница со поле за прашања. Google го започна Bard како сопствена веб-страница, а не како компонента на неговиот пребарувач, започнувајќи го незгодниот танц на усвојување на нови В.И. генератори, притоа зачувувајќи еден од најпрофитабилните бизниси во технолошката индустрија. „Важно е Google да почне да игра на овој простор бидејќи натаму се движи светот“, рече Адријан Аун, поранешен директор на Google за специјални проекти. Но, преместувањето на чет-ботовите може да помогне да се промени бизнис моделот кој се потпира на рекламирање, рече г-дин Аун, кој сега е главен извршен директор на стартапот за здравствена заштита Forward. Кон крајот на ноември, OpenAI го објави ChatGPT, онлајн чет-бот кој може да одговара на прашања, да пишува семинарски трудови и ди си муабети на речиси секоја тема. Два месеци подоцна, главниот инвеститор и партнер на компанијата, Мајкрософт, додаде сличен четбот на својот интернет пребарувач Bing, покажувајќи како технологијата може да го промени пазарот на кој Google доминира повеќе од 20 години. Google се трка за испорака на В.И. производи од декември. Тие прогласија „црвен код“ статус, како одговор на објавувањето на ChatGPT, со што В.И. стана централен приоритет на компанијата. И тоа ги поттикна тимовите во компанијата, вклучително и истражувачите кои се специјализирани за проучување на безбедноста на В.И., да соработуваат за да го забрзаат одобрувањето на бранот нови производи. Експертите од индустријата се прашуваа колку брзо Google може да развие нова В.И.. технологија, особено со оглед на опасниот ритам на OpenAI и Microsoft во објавувањето на нивните алатки. „Се наоѓаме во посебен момент“, рече Чираг Декате, аналитичар во фирмата за технолошки истражувања Гартнер. ChatGPT инспирираше нови старт-апи, ја освои фантазијата на јавноста и поттикна поголема конкуренција меѓу Google и Microsoft, рече тој, додавајќи: „Сега кога побарувачката на пазарот се промени, пристапот на Google исто така се промени“. Минатата недела, OpenAI се обиде да го подобри нивото со понова технологија наречена GPT-4, која ќе им овозможи на другите бизниси да изградат вештачка интелигенција што го оспособува ChatGPT во различни производи, вклучително и деловен софтвер и веб-страници за е-трговија. Но, четбототовите можат да ги погреши фактите или да измислуваат информации без предупредување - феномен на В.И. Истражувачите го нарекуваат халуцинација. Google ја тестира технологијата во основата на Bard од 2015 година, но досега не ја објави надвор од мала група рани тестери бидејќи, како и чет-ботовите понудени од OpenAI и Microsoft, не секогаш генерира доверливи информации и може да покаже пристрасност, на штета на жените и луѓето од боја. „Добро ни се познати прашањата; треба да го донесеме ова на пазарот одговорно“, рече Ели Колинс, потпретседател за истражување на Google. „Во исто време, ја гледаме целата возбуда во индустријата и возбудата на сите луѓе кои користат генеративна В.И..“ Google минатата недела објави дека В.И. доспева до своите апликации за продуктивност како Documents и Pages, кои бизнисите плаќаат за да ги користат. Основната технологија, исто така, ќе биде достапна за продажба на компании и развивачи на софтвер кои сакаат да градат свои чет-ботови или да напојуваат нови апликации. „Ова се рани денови за технологијата“, рече г-ѓа Хсијао. „Истражуваме како овие искуства можат да се појават во различни производи.“ Неодамнешните најави се почеток на планот на Google да воведе повеќе од 20 В.И. производи и функции, објави Њујорк Тајмс, вклучително и функција наречена Проба за купување и можност за креирање приспособени слики во заднина за видеа на YouTube и телефони Pixel. Google го претставија Bard како креативна алатка дизајнирана да подготвува имејлови, стихотворби, и да нуди насоки од типот: како да ги натерате децата да се вклучат во нови активности како риболов. Компанијата сака да види како луѓето ја користат технологијата и дополнително ќе го усоврши четботот врз основа на употребата и повратните информации, рекоа директорите. Меѓутоа, за разлика од неговиот пребарувач, Bard не беше првенствено дизајниран да биде извор на веродостојни информации. „Сметаме дека Бард е комплементарен на Google Search“, рече г-ѓа Хсијао. „Сакаме да бидеме храбри во тоа како иновираме со оваа технологија, како и да бидеме одговорни“. Како и слични чет-ботови, Бард се заснова на еден вид В.И. технологија наречена голем јазичен модел, или L.L.M., која учи вештини со анализа на огромни количини на податоци од целиот интернет. Ова значи дека четботот често погрешно ги разработува фактите и понекогаш создава информации без предупредување - феномен на В.И. Истражувачите ја нарекуваат халуцинација. Компанијата рече дека работела на ограничување на ова однесување, но призна дека нејзините контроли не биле целосно ефективни. Кога Google го демонстрираа четботот во понеделникот, тој одби да одговори на медицинско прашање бидејќи за тоа ќе бидат потребни прецизни и точни информации. Но, ботот, исто така, лажно го опишал својот извор за одговорот што го генерирал за Американската револуција. Google објавува дисклејмер под полето за прашања на Бард, предупредувајќи ги корисниците дека може да се појават проблеми: „Бард може да прикаже неточни или навредливи информации што не ги претставуваат ставовите на Google“. Компанијата, исто така, им нуди на корисниците три опции за одговори за секое прашање и им дозволува да дадат повратни информации за корисноста на одреден одговор. Слично како четботот Bing на Мајкрософт и слични ботови од нови компании како You.com и Perplexity, четботот одвреме-навреме ги забележува своите одговори, така што луѓето можат да ги прегледаат неговите извори. И се вклопува со индексот на сите веб-локации на Google, за да може веднаш да добие пристап до најновите информации објавени на интернет. Ова може да го направи четботот попрецизен во некои случаи, но не сите. Дури и со пристап до најновите информации на интернет, тој сè уште погрешно наведува факти и генерира дезинформации. „L.L.M.s се незгодни“, рече г-дин Колинс, потпретседател за истражување на Google. „Бард не е исклучок“.

...сѐ додека не ми се јави Ферида Дураковиќ, со веста за смртта на Дубравка Угрешиќ. Сега едвај се дише, на шкрги. Се зас’ркнав од пијалокот за душа. Зошто не можевме веднаш да седнеме во кола со најглупавите поклони и да зашибаме во Амстердам, кога ја добив нејзината последна порака, неодамна? „Ќе пробам. Се надевам дека ќе успеам. Ако не успеам, ќе мораш да ми простиш. Те сака, д.“ Беше тоа одговор на молбата да напише „blurb“ за книгата која Ноа и јас ја составивме, и сонувавме дека таа ќе го напише со неколку иронични зборови. Ледената стварност, позади пораката удираше во главата, а немав доволно проклета фантазија да ја протолкувам. Извлеков од нејзе, само дека има проблеми со очите. И покрај сѐ, нема да можам да ѝ простам. Не смее така да се замине, без Нобелова награда, додека Словените меѓусебно се убиваат, додека сите се забрануваат, додека „оние“ државички се мачат на последните конци, додека сеќавањето уште мачи, затоа што никој не смее да го евтаназира. Не е некоја утеха дека отиде, сето тоа своето, врвно, најдобро, го зачува и заштити. Седи, читај, повторувај, проучувај, пишувај (важи за сите, кои со пишувањето ги спасуваше). Тажно? Ни најмалку. Остана над, пример дека глупоста и злобата можат да се изништат со еден потег на перото, а без верба, надеж, и останатите домовински - патријахални лаги. Секако дека успеа, во сѐ. Светлана Слапшак, 18.03.2023. Изворно: Sve dok mi se nije javila Ferida Duraković, sa vešću o smrti Dubravke Ugrešić. Sad se jedva diše, na škrge. Zagrcnula sam se na piću za dušu. Zašto nismo mogli odmah sesti u kola sa najglupljim poklonima i odšibati u Amsterdam, kad sam dobila poslednju njenu poruku, nedavno? „Pokušat ću. Nadam se da ću uspjeti. Ako ne uspijem morat ćeš mi oprostiti. Voli te, d.“ Bio je to odgovor na molbu da napiše „blurb“ za knjigu koju smo Noah i ja sastavili i sanjali da će ona napisati nekoliko ironičnih reči. Ledena stvarnost iza poruke udarala je u glavu, a nisam imala dovoljno prokletu maštu da je protumačim. Izvukla sam od nje samo da ima probleme sa očima. Pored svega, neću moći da joj oprostim. Ne sme se tako otići, bez Nobelove nagrade, dok se Sloveni međusobno ubijaju, dok svi sve zabranjuju, dok „one“ državice tavore na zadnjim koncima, dok se sećanje još muči jer niko ne sme da ga eutanazira. Nije neka uteha da je otišla da sve to, svoje, vrhunsko, najbolje, očuva i zaštiti. Sedi, čitaj, ponavljaj, proučavaj, piši (važi za sve koje je pisanjem spasavala). Tužno? Ni najmanje. Ostala je iznad, primer da se glupost i zloba mogu izništiti jednim potezom pera, a bez vere, nade i ostalih domovinsko-patrijarhalnih laži. Naravno da je uspela, u svemu.

Деновиве, по ништо различни од било кој друг грозд на денови, некогаш и седмици, во едно ќоше на Фејсбук, бруи бура во кафена чаша. Ништо поразлично од било која бура или препирка на Фејсбук. Тања Аждаја, позната како беровчанскиот љубител и креатор на афоризми, игри на зборови, и различни итри кратки книжевни форми постираше слика од Associated Press на нобеловката и активистка Малала Јусуфзаи на Оскарите, и додаде „Кој ќе ми го одблокира менталниот погон после наидување на вакви "нешта" ко ова на сликата, ќе му дадам лајк што ќе симболизира пита бурек поголема од кифла, а помала од југо.” Неколку денови подоцна, Тања веројатно е помалку повредена од реакциите кои следеа, а отпочнаа со емоџија кои повраќаат, исмевање на посоченото симболично значење на фустанот („мир, љубов, хармонија“). И секако меме со Грета, која е омилена мета на еден нов тип на десничарски бот-сапиенс, од типот на Пирс Морган, Кендис Овенс, Мет Волш… кои по урнек на Фокс вестите (не многу различни од Сител вестите на Латас во ерата на Груевски-Мијалкови, кои содржеа повеќе долги говори, а помалку вести) на своите Јутјуб канали секојдневно без задршка, морализаторски, грубо, садистички се исмеваат и напаѓаат луѓе и теми кои се прилично репетитивни. Холивуд е константна мета, како носител на либерални вредности со голема потентност. Грета Тунберг е една од тие луѓе-теми кои ги делкаат, ги скалпираат, кога и да им се пружи прилика. Но Малала, за некое чудо, обично не завршува по нивните платформи. Веројатно мешавината на тивка ненаметлива конзервативност, упорното, конзистетно и дисциплинирано останување на пораката „образование за девојки и жени“ без разлика колку мамки да ѝ фрлаат новинарите во своите прашања, во обид да добијат коментар на дневно-политичките теми, ја имаат поштедено. Но, како зачекори на црвениот тепих, во блескав Ралф Лорен и црвен кармин, и штикли - тој мир напукна. „јас имав едни фармерки шо симболизираа секс, дрога, рокенрол и бездомништво, ама мајка ми ми ги фрли…“ (коментар под статусот на Тања) Облеката, носиите, накитот, обележувањето на телото со тетоважи, „осакатување“ со лузни, со обрежување, со пирсови, од зората на човештвото - цивилизираното - се обременети со значење, симболи, дефинитивно најгласниот не-вербален маркер за идентитетот, или идентитетите. Етничката припадност, класната, религиската, од животните улоги и фази, од момчештво- во машкост, од девојки во жени; рангот на војниците и воините, статусот на свештените лица… до детали, како: „доколку младата невеста, стави цветови во косата, со тоа комуницира дека таа вечер бракот бил конзумиран.“ Во нашaтa современост, како модата се поместува од занаетчиство во индустрија, а глобализацијата во голема мерка го униформираше овој израз, од друга страна симболиката на модата се проби во друг тип на значења, па и изрази: зборува за личните вредности, сфаќањето на естетиката, припадност на различни субкулутури (панкери со Мартинс чизми, четки, боцки, или сосема келави, и безопасни како накит; хипици со долги коси, и „бохо“ стил; рапери, со екстравагантни скапи ланци, дијамантски „штитници“ за забите, со широки спуштени фармерки, додека жените се обично хиперсексуализирани…хипстерите, итн, итн..). Формалните пак, и свечените прилики, преоѓаат во просторот на ритуалите, и се во костец со строго кореографирано движење и однесување, комплексноста и комплицираноста е втемелена во традиции кои на нас можеби ни се страни. И тука доаѓа исмевањето, импотентноста на цинизмот. Малала, која доаѓа од руралниот Пакистан, има статус на икона. Пред своите 25 години стана добитник на Нобелова награда, нејзиниот лик од моментот кога во кома, на нејзините 14 години, беше пренесена во Велика Британија, се врежа во глобалната колективна свест. Се опорави, студираше на Оксфорд: политика, филозофија и економија, и за цело време окупирана во својот активизам. Но, за некое чудо, во облак на наивност, како да е во некое друго време, упорно се опира на хаотичноста и огорченоста на светот во кој што беше катапултирана. Во моментов има фондација Malala Fund, и започнува своја продуцентска куќа Extracurricular Productions, вели како позиција од која ќе може да донесе приказни и теми во фокусот кои ѝ се важни, по истиот формат: на ангажманот во кој се впуштија пост-претседателските Обама, и повеќе контроверзните Хари и Меган. И така стигнува на овогодинешните Оскари, како извршен продуцент на „Странец на портата“ краток документарен филм, за разулавен поранешен маринец, кој навреден од фактот дека ќерка му оди во школо со Муслиман, решава да ја нападне локалната џамија во Мунси, Индијана… Откако дискусијата кај Тања Аждаја, веќе влезе во својата кулминација, таа ги напушти зајадливите и духовити коментари со кои одговараше на преиспитувањето на нејзиниот првичен статус, и конечно понуди објаснување, што е проблематично во скринштотот кој го сподели: „сте ја развиле дискусијата насекаде, па се осеќам должна да дадам контекст за статусот: воопшто не ја коментирав девојката, нити општо коментирам луѓе. Посебно не ја коментирам нејзината или било чија облека, камо сите да може да си дозволат облеки од дизајнери, или барем такви какви што сонуваат да имаат. Го коментирав невкусот во објавата на профилот АР, каде на активистка за човечки права и во име на дизајнерот ѝ припишуваат изјава за симболизам во контекст на пување за пошот на оскарската вечер. Друго: воопшто не би ми било невкусно самиот дизајнер да даде изјава за тоа со какви побуди бил дизајниран фустанот (љубов, хармонија, слобода итн.). И тоа ми е во склад со она што е дејност и идејно творештво на авторот. Поводот да го напишам статусот беше вонконтекстното пумпање на профили по социјални мрежи кои лицемерно потпрени на грбот на тие што имаат попаметна работа (дизајнерот и девојката) добиваат читаност, лајкови и reach Инаку мене лично фустанот ми е убав, но тоа воопшто не го гледам како причина за коментирање во фб објава. Исто и на баба ми фустанот ми е прекрасен кога таа го носи, и исто така ми е симбол на љубов и мир, а за тој на мајка ми па да не зборам. А во однос на твојата изјава, Коља, дека ни во градинка не зборите веќе “правилно разбирање / погрешно разбирање”, поткрепена со "аргументот" дека светот е "јебени хаос". тоа е тажно и се надевам што поскоро ќе ја завршиш градинката и ќе излезеш од неа" Пред да продолжиме, би сакале да нагласиме дека Тања Аждаја ја знаеме првично и воглавно од Окно чиј уредник и сопственик е Никола Гелевски (кој Тања го зема од градинка), отсекогаш во облакот со тагови беше со големи букви (доста застапена во објавите), а ние кога уште не знаевме која е Тања - секако освен објавите на Окно, едноставно си објаснувавме дека му е драга пријателка во која гледа потенцијал кој сака да го „објасни“ на нас како читатели. Всушност, во 2020-та, Тања имаше дури и јубилеј на таа соработка: „Мал јубилеј на Аждаја на Окно: 50 прилози за две години. Всушност, Тања објавила 60 прилози на Окно. Но, 50 се „збирчиња“, во уредништво на Никола Гелевски. Првиот прилог беше објавен на 04.07.18., пред две години. Честитки и благодарност за нашата соработничка, Аждаја!“ Секако се надеваме дека оваа „вежба“ во дебатирање и разговор, колку и да е можеби жестока и болна нема да го наруши пријателството. И изразуваме, од некоја причина, фасцинираност за свеста на „читаност, лајкови, и рич“ - и ѝ посакуваме да продолжи да ги расте. Не може да биде лоша работа, нели. Туку да се вратиме на Фустанот на Малала. Во објавата на социјалните мрежи на Ралф Лорен, пишуваше: „Рачно изработен од занаетчии, сребрениот фустан на Малала со светки ја трансформира елегантна силуета во блескаво уметничко дело“, се наведува на Инстаграм на дизајнерот, откривајќи дека изработката на фустанот е подвиг од над 100 часа изработка. „Наметката има илјадници платинести светки извезени во нежниот тул на наметката. Силуетата со цела должина и возот што го придружува потсетуваат на завеса налик на сарон, благодатно тече од страничниот струк и надолу кон предниот дел на здолништето“. Малала рече дека фустанот носи порака на надеж[ ефектот на блескавост, кои го даваат кристалите, ги поистоветила со надеж ]и можеби тоа е она што ги поттикнало креативните сокови на Лорен бидејќи го поврзал и со боите на самракот и со сјајот на ѕвездите. „За да додадете допир на брилијантност и сјај, мешавина од кристали се рачно извезени во dégradé ефект, така што бојата на наметката избледува како самрак во примамливо омбре од ѕвездено сребро“, - пишува во описот. Накитот, е исто така обмислен, да се совпадне со пораката на Малала. Во написот на Vogue, кои ја профилираа за оваа пригода, пишуваше: „Обетките со кои активистката го споила нејзиниот фустан биле парчиња од американскиот трговец со антички накит Фред Лејтон и некогаш припаѓале на авганистанско кралско семејство. Тие претходно беа во сопственост на кралицата Сораја Тарзи, сопруга на кралот Аманулах Кан од Авганистан, која беше „верен застапник за правата на жените“. Шах ја опиша како „прогресивна за своето време“ велејќи дека таа ја предводи турбулентната феминистичка револуција. „Покрај нејзината улога како кралица на Авганистан, таа беше и министер за образование во период кога жените не можеа да гласаат во повеќето делови на Европа. Таа работеше за да ги добие правата на жените да гласаат, да се кандидираат за функции и да учествуваат во градењето нација“, напиша тој. „Кралицата Сораја, исто така, го основала првото женско училиште во 1921 година, а исто така и првата женска болница во 1926 година, и договорила жените да пристапат до високо образование во странство“. Тој смета дека нејзиниот накит завршил кај Фред Лејтон како имотот на другите прогонети кралски членови кои биле „продадени“. Иако сметаме дека не можеме да кажеме за Ралф Лорен нешто што веќе не го знаете, сепак да се заокружи овој контекстуален круг би било фер да се спомне во неколку цртички. Приказната на Ралф Лорен е тип на приказна, која ја имале на ум оние кои ја смислиле кованицата и принципот „американскиот сон“: неговите родители, Евреи од Белорусија и Полска, се имаат преселено во Бронкс, а Лорен го сменил своето име од Лифшиц во Лорен. Во моментов е најбогатиот моден дизајнер во САД (7 милијарди долари), но првично почнал со компанијата наречена Поло, од каде што доаѓаат поло-маичките. Дизајните му биле „аспирациони“, негов коментар, или фантазија, како изгледаат мажите од високата класа… Тогаш во 1974т-а, Копола му ја пружил шансата да ја дизајнира облеката за машкиот дел од актерската екипа на Големиот Гетсби. Во Ени на Вуди Ален, пак, ги „облекува“ ликовите и на Вуди Ален и на Дајен Китон. Китоновоата „машка како женска“ облека до ден денес е иконична, и до ден денес ја носи низ улогите. Ги има издизајнирано и униформите на американските Олимпијци во две пригоди (Велика Британија и Кина). Иако генералната перцепција е дека високата мода, е резервирана за една ексклузивна група луѓе, елита, и со тоа го кани незадоволството на многумина, сепак да се остане на нејзе е мрзеливо. Не ни е драго што мораме да го истакнеме очигледното: таа почива на многу работа, многу историја, и конечно - ако не и прво - на занаетчиство, артизанство, издигнато до уметност. Доколку продолжиме да елаборираме без темелноста која ја бара таа тема, ќе изгледа аљкаво, па ќе останеме на оваа констатација за да заклучиме: тешко е да се впушти во зазирањето, на Оскарите, на гламурозните хаљини и смокинзи, на блескавата убавина, а да се има некакво разбирање на овие свечености, кои се организирани во славење на музиката, филмот, театарот итн. … Сомничавоста дека позади нив има нешто злокобно и гнило, во неговата целост, е едноставно неточно и не е возможно да доаѓа од место на знаење. Не затоа што овие церемонии, и црвени теписи се имуни на критика, и можат сосема да се изземат од нејзе, туку, затоа што морализирањето едноставно не е соодветниот „инструмент“ да се коментираат. Може да се пишуваат книги, филмови, исмеваат во новинарски написи, па и во манирот на Рики Џервејз духовито да се коментираат од нивниот подиум. Но подјебавање грицкајки семки на виртуелно ѕитче е… невкусно. „Гледам дека си повредена, Тања, од, според тебе, преострите зборови, „етикети“. И жал ми е што така ја разбираш полемикава околу една слика и еден твој мошне проблематичен пост. Јас се трудев да останам сосем во материјалната расправа, без етикетирање и ад хоминем шлапање („етикетите“ од типот „конзервативци“ се базираат на претходно следење, но пред се’ се конклузии, логички резони кои водат кон малце поголемата слика и кон мотивите (да се трескаат глупости), кои се обидувам да ги разберам. Ти тргна, Тања, типично ботовски и создавајќи морална паника, со многу силни зборови и со лош хумор (скроз нетипично за тебе). Но, типично ботовски беше што ретко кој разбра околу што шириш морална паника и згрозување, иако намерата ти успеа: првите десет реакции на твојот ултраконзервативен & небулозен пост го преземаа конфузното морално згражање... Наместо едноставно да кажеш (па дури и да се извиниш, зашо си дозволила „погрешно да бидеш разбрана“), „не ми се свиѓа таа хаљина (на баба ми е сто пути боља!), не ми се свиѓа таквата промоција на активизмот, невкусно ми е холивудската „борба за човечки права“ итн., ти, Тања, продолжуваше да тупиш и да бидеш навредена, одбивајќи да сфатиш било каков аспект од расправата што сама ја покрена и ја ескалираше со неподвижните позиции.„ - заклучи Никола Гелевски Како заврши дискусијата кај Тања Аждаја и дали воопшто заврши? Не знам. Коља не е човек кој некој може да каже дека е малодушен, всушност неговата енергија да ја каже својата вистина со чудовишна прецизност е застрашувачка, и секоја акробација или манупулација „јас всушност сакав да кажам, или мислев дека…“ е невозможна. Го пишувам ова како некој, што се нашол како ветерницата со која тој се мачува. Не можам да кажам дека не е пријатно, туку е баш тешко да се прими она што го кажува. Да утнеше работа, бар повремено, ќе дојдеше при рака, ќе можеше со таа „утеха“ да си ги лижеш раните, кои всушност се драсканици на колената на возрасни деца. А доколку тоа не е нешто вредно за почит не знам што е.

Одеднаш стана јасно: зошто е толку тешко да се каже "извини" на глас.

Еве сме во истата ситуација: Да Џака Накот издава нова музика, а ние треба да се потсетиме дека ретко кој со толку конзистентност, толку често излегува со нови парчиња музика дали се тоа синглови, ЕП-а, ремикси, реизданија или албуми, таа река од рими, ритмови, гневна, артикулирана, и доколку се загледате подобро: со заплакано лице, не престанува. Ова нѝ беше забелешката, откако го ислушавме најновиот сингл на Да Џака Накот – Мелем (Шурикен Рекордс). Нетипичен за него во темата: од социјални теми до спиритуално патување, од неговиот кауч до џунгли и степи, со амбиција да се препороди како Феникс, но овој пат, без его. Флоуот е добро познат – македонскиот јазик, ставен во функција толку вешто е секогаш одново изненадување, ритамот од друга страна е смирен, и звучи како JPEG Mafia, оној олд скул хип хоп во кој македонските рапери се заљубени, и е заменет со експериментален, нешто што се чини дека станува тренд со амбициозните хип-хопери, воопшто. Мелем излезе на 13-ти мај, петок тринаесетти, (на ист ден кога и двојниот албум на Кендрик Ламар, Mr. Morale and the Big Steppers) а не помина ни една недела, кога наизглед од никаде Да Џака Накот сподели со нас дека ќе се збогува со македонскиот хип хоп. Реката, сепак се чини дека секна. Но, сепак не без достојно збогување: за 30-ти септември е најавена журка за преслушување на веќе најавениот албум, во МКЦ, кој следниот ден ќе биде објавен (на дигиталните платформи). Да Џака Накот е дел од Легијата која пред тоа (пред 2008) одела со името Против сите. Иако нѝ се чини дека сме биле тука некаде кога се раѓал македонскиот рап, со концертот на Чиста Околина кај Пошта, преслушување на албуми на САФ во Буњаковец, и мотањето во студио на Темната страна кај Аго во маало, сепак Против сите и Да Џака Накот предничат на сето набројано: тие почнуваат со креативна работа во 1992 практично како деца, кога рапот бил стар колку самите нив. За контекст: во 1992 година, е издаден The Chronic на dr.Dre, Check Your Head на Beastie Boys, и секако Totally Crossed out на Kriss Kross :). Во 1992та, кога Легијата почнале да се опробуваат - се формирани Wu Tang Klan! Од една страна е фасцинатно и покажува зошто Македонија е на мапата на глобалниот хип хоп (сосема признаени!), од друга страна како и со повеќето работи во Македонија нема речиси никаков белег за тоа: нема озбилно музичко новинарство, а камоли специјализирано за хип хоп, нема изданија, реизданија, компилации ништо од стандардните механизми за пишување на историјата на една култура. Но, ги имаме социјалните мрежи, каде стои архивирањето на оваа битна супкултура на кревките нозе на ентузијастите и личните колекции и албуми од слики, музика и информации. Го пишувам текстов, а низ прозорите се вовлекува хип хоп ритам кој доаѓа од саботна дневна журка од комшиското Баду, и ми пристигнуваат најавените одговори на прашањата кои ги пратив по порака. ДИВА: Имаш во интервјуа споменато дека пишуваш книга, која дури има и наслов Од А до Џ, дали ќе го види светлото на денот, и можеби ќе биде објавена? ДА ЏАКА НАКОТ: Книгата од "А до Џ" планирам да ја објавам во два дела поради обемноста на материјалот, имено во неа пишувам за мојот живот, за рапот во Скопје и неговата историја, меѓутоа колку повеќе пишувам, толку повеќе работи се имаат да се допишат, и се враќам во години и допишувам случки и дешавки.Опфаќа период од мојата рана младост, од детство па сè до снимањето на првиот албум на Легијата во 2006. Многу детали и многу имформации, за секој што го интересира Скопската сцена која го роди рапот во Македонија, како и каде се случуваа тие работи, на места кои веќе ги нема, со луѓе кои ги нема и на локации кои веќе не постојат, за едно Скопје од сеќавањата. Пролет 2023 ќе ја објавам првата книга, имам и издавач од Македонија кој е заинтересиран за проектот. Во меѓу време излегува Live On, No Evil палиндромскиот албум со 22 песни, многу гости, продуценти гости, и нов звук како за мене, така и за целата сцена во Македонија. ДИВА: Твоето збогување е со музиката воопшто, или само со македонскиот хип хоп? ДА ЏАКА НАКОТ: Последен албум на Џака Накот. Имам снимено повеќе од 400 песни, што сметам дека е доволно за да можам да се пензионирам, самиот факт што не живеам во Македонија со години е дел од таа одлука, вториот аспект е дека сцената е доволно силна и различна за да може да издржи без мои активни изданија, ќе продолжам да работам, единствено мојата соло кариера како Џака Накот ја завршувам со овој албум, Роки Марчијано стил. ДИВА: Значи, ќе продолжиш со музиката? ДА ЏАКА НАКОТ: Веќе повеќе години снимам на англиски и полски со GL!TCH (мојот cyber-punk бенд од Германија) и планирам во тој правец да ја продолжам работата, тоест да ја насочам енергијата, веќе работам на новиот проект. ДИВА: Има ли конкретна причина која можеш да ја посочиш? За збогувањето со сцената овде? ДА ЏАКА НАКОТ: Отсекогаш планирав Џака Накот проектот да биде трилогија на албуми, но некако ми се снимаше, сум имал што да кажам, можеби и оној младалачки пристап кога мислиш дека имаш некое влијание и дека луѓето навистина слушаат. Кога реално на никој не му е гајле, а мене ми беше и повеќе од што требало, сум инвестирал и време, пари и здравје, и после толку години е исцрпувачки да даваш максимум а да ги имаш тие состојби во Македонија кои ги имаш, од секој аспекти социјален и политички. Се гледаме на промоција во Скопје на 30 септември, во МКЦ, а до тогаш имате по еден сингл од мене секој месец на мојот канал на Јутуб, како и на сите платформи. Една љубов. - заклучи Да Џака Накот, и додека веќе привршував со текстот агресивно и намерно брмчење со мотор и свирење на коли украсени со бели машни предизвикаа плач на заспаните комшиски бебиња, и бегањето „главом без обзира„ на маалските животинчиња... музиката која ги придружуваше скоро сосема го потона пријатниот фон од Баду. Во било кој друг ден, мислата која би произлегла на оваа сè повообичаена сцена е дека West Side Skopje, Влае, ја губи битката и описот кој го придружува кога се пишува за него „урбаната населба Влае„ со малигниот вулгарен сељачизам, кој нема ниту осет ниту обзир. Но иако Џака го напушти, сепак нѝ фрли појас за спасување и ќе продолжи тоа да го прави. Таман додека се регрупираме и се прешалтаме од летаргија, до дефанзива, во офанзива! Муницијата е овде! До тогаш слушајте го Да Џака Накот летово, и на 30-ти септември, узгоднети, одморени и исончани - се гледаме во МКЦ!

Зима е време за снег, мраз, долги ноќи, понекогаш сиви денови, но и удобни комотни вечери на топло во џемпер со блиските. Тоа во мани-педикирски јазик е: светки, глитер, загасити и темни бои, но и целиот спектар сиви како и - белата(alpine snow на OPI е класична бела боја).. пензионирајте ја црвената од празниците до Денот на вљубените и ѕирнете ги идеиве… или однесете ѝ ги на козметичарката!

Пуси рајот „протестен арт колектив“ кој заврши во затвор во Сибир поради хулиганство, кога упаднаа во црква со панк перформанс и со тоа беа катапултирани на светската сцена - редовно се повикани на Си-Ен-Ен да коментираат вести од Русија, снимија сцена во House of Cards, во камео - имаат нова музика. И доколку во овој момент се фаќате за телефонот да го побарате Matriarchy Now за доза свеж фем панк - почекајте малку. Matriarchy Now ќе ви се допадне доколку ви се допадна „I'm a barbie girl in a barbie world". Ќе ви се допадне доколку ви се допаѓаа русинките што ги запознавме на Евровизија Tattoo. Гостува Биг Фрида на една од траките. Толку.